| 
					
					 
  Dag wandelaar (versie 2.0)
 
 
  
  
Soms dans ik dartel 
in kronkels en meanders, 
dan weer gerust en burgerlijk 
als de boer in zijn zondagse pak. 
  
Soms ben ik onbedwingbaar breed 
en koester de laagste kouters 
en dek ze statig en beheerst 
en spiegel de wilg naast de populier. 
  
Ik houd van mijn bedding hier 
en kronkel zo veel ik kan 
om hier te mogen blijven 
eer ik me verlies in de Denderwond. 
  
Zelfs de Seine vlucht Parijs 
na één fraaie snelle bocht 
en zucht dan verder naar de zee,  
daar doe ik niet aan mee. 
  
En als de molenaar kleppen sluit 
mag ik bruisen en spatten 
vol geweld, omdat het alleen 
mijn kracht is, die dan telt. 
  
  De Mark vloeit door Tollembeek. 
6/10/2008 
					
 
					
					
					 |