Hoogtepunt # 42
Ik dacht nooit dat jij de Eiffeltoren kon vergeten,
met haar spots die stilte priemen door de duisternis,
opdat de hoogste hemel ooit zou weten
hoe monotoon beneden t saaie suizen is.
Ik dacht nooit dat jij de boetieken zou negeren
met hun dreunen, glitter en hun flashy kleuren,
die halsstarrig de passanten provoceren
en ze lokken met gestold vernis en open deuren.
Ik dacht nooit dat jij de Seine zou verwensen,
jij leek mij niet emotioneel en veel te wijs
om net als ik en miljoenen andere mensen
een hekel te hebben aan iets aparts zoals Parijs.
Ik dacht nooit dat het jou eens zou berouwen
en je mij die rechtuit rare revelatie zelfs niet gunt
om alles wat fataal verleden wordt te aanschouwen
met mij samen, hoog vanop het torenpunt .
13/2/2013
|