Mijmering
Snijd toch de gaten uit mijn geheugen,
ik kan niet langer daarmee leven,
gooi ze bij de dingen die niet deugen
en die aan mijn voeten blijven kleven.
Verbrand de assen van wat niet lukte,
sloop de puinen van mijn dromen
en verlos mij eindelijk van drukte,
waar vogels noch bloemen komen.
Verstrooi die zakken met oud zand,
bijeengeblazen door een nieuwe wind;
verlies ze stiekem op een strand
en bouw kastelen voor een kind.
31/7/2013
|