| voor de vriendin van mijn vrouwke       Kon je maar            genieten van de adem van de bloemen,  proeven van de honing,   drinken van gemorste druppels cava,  verzwonden in de assen van je passies.   Tranen blussen nooit de spijt,  en bitterheid draait de wijzers van de klok  nooit in de richting die de zon  in het diepste Zuiden volgt.    Kon je maar  het genot van vroeger dempen  met de pijn van morgen,  en kon je dan maar dromen van de sterren  die je nooit bereiken zal.    17/11/2013     
 |