|
Laat me wandelen
Ik koester het verlangen, de hoop en de dromen,
het streven en het werken naar een eerlijk doel;
naar al het moois en liefs dat nog zal komen,
dat is voor mijn geluk het allerheerlijkste gevoel.
De lege dagen zijn een smet op mijn verleden;
mijn herinneringen groeiden uit realisatie,
wat mislukte is wat pijn doet tot op heden,
en de rest blijft al bij al steeds een prestatie.
Mijn krachten zijn niet meer wat z’ eerder waren,
mijn ideeën zitten heel wat vaster aan realiteit,
en als ik verder wandel, dan vermijd ik de gevaren,
weg van open deuren, zonder enige banaliteit.
Mijn stappen zijn nu doelbewust maar kleiner,
en mijn doel ligt heel wat verder dan de eeuwigheid.
Het leven lijkt veel minder druk maar stukken fijner,
alhoewel ik ruimte heb maar stukken minder tijd.
27/10/2014
|
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
