Duivenvlucht
Niet te herkennen letters
van een nu vergeten naam,
versleten letters
op een verweerde steen
grenssteen tussen verdriet en verloren
geweest
grenssteen tussen vergeten en verdwaald
geworden.
Hier is Halloween versteend in vergetelheid
en ontkende angst.
Hier staan al lang geen bloemen meer,
weldra geen steen,
geen ruimte,
alleen een vermoeide duif
die niet lezen kan
wat verdwijnt onder wat ze missen kan
|