Onlangs vierde Frankie feest, in mineur. Tien jaar ouder, tien jaar creatief proberen te zijn, en vechten voor meer denken, voelen met een hart en met gezond verstand.
Dit poëzieblog bestaat nu tien jaar.
Begonnen als een verzameling van gedichten die ik gedurende 40 jaar laten rijpen had in mijn geest, nu een weergave van wat het kon geworden zijn,indien mijn prioriteiten (gezin en werk) niet al mijn tijd hadden opgeëist.
Meer dan 1100 gedichten, over mensen en over de vragen van hun korte leven: over vreugde, verdriet, feest, rouw, angst, geloof en wanhoop, zoals ik het zelf ervaar, maar vooral zoals ik het verwoord in een spontane stortbui van woorden, gedachten, gevoelens en tegelijk liefde voor de vormgeving.
Dank aan al mijn lezers, de oude getrouwe én de jonge nieuwe!
|