|
Dit gedichtje schreef ik toen mijn eerste kleinkind, Arwen, 3 jaar oud was. Ze ging met ons 14 dagn naar Zuid-Frankrijk en beleefde daar een fijne tijd. Nu hebben we onze jongste kleinzoon Oscar, die 4 jaar is.
Drie vingertjes
Al meer dan duizend dagen
ben je in ons leven,
en het blijft me steeds verbazen
wat jij al allemaal kan.
Je lacht de kleuren van de regenboog
en je valt de trap niet af,
want je kunt alles wel alleen
als je oma maar blijft kijken.
De hagedis en de meeuw,
de poes en de grote hond,
maar ook de dieren uit je doos
met een lange nek
of een zwarte vlek,
een neus met een horen
of een slurf van voren,
je kent ze twee per twee
omdat het dan jouw kaartjes zijn.
Je stoeit in 't water als een vis
en schatert de dag voorbij
maar kunt treuren onverwacht
en vindt troost in mijn schoot.
Je telt tot drie en toont me tien
Na meer dan duizend dagen;
ik wens je nog wel duizend keer
dat driewerf tiental dagen!
10/4/2009
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
