Na de nazomer
Als de mist het werk van mijn ogen moeilijk maakt, de dauw van de ochtend de blaren weer samenbrengt, nadat die, door de wind verdwaald, weg zijn geraakt, en de zuinige zon nog nauwelijks het gras verzengt,
als mijn zonnebril zonder zorgen zoek mag blijven,
de branding zacht met zand van het strand kan spelen, niet meer gestoord door joelende halfnaakte lijven, en de meeuwen op t natte mos een mossel stelen,
als de dagen korter worden en de schaduwen langer,
en we de hemel zien door de kruinen van de bomen wordt de melancholie bezongen door menig zanger omdat het zo hoort, als de herfst weer is gekomen...
6/10/2009
|