Genesis
Als de wereld ooit de hemel vindt,
schuiven kleuren door de wolken,
zoals het kunstwerk van een kind,
waar emoties hevig kolken.
Mensen kneden aarde tot een doel,
hun door de muze ingegeven;
ze schroeien ijzer, stenen vol gevoel,
alvast juwelen voor het leven.
Een regenboog, die in de vlammen smelt
om materie glans en trots te schenken,
eens minuscuul, en dan weer vol geweld,
doet ons aan eeuwig leven denken.
Nu de wereld toch de hemel raakt
en lawaai verandert in muziek,
herschapen eerder dan hermaakt,
wordt terracotta keramiek...
25/11/2009
|