Niets anders
Zet de klok maar stil, doof de laatste kaars.
Trek de stekker uit van elk elektrisch apparaat, leg je zachte vingers op mijn lippen, trek de dekens over ons heen.
Ik hoor je adem deinen onder mijn tranen die drogen in de warmte van je ogen.
Het is voortaan de tijd om samen te zijn. Als ik de gordijnen sluit, dan is er echt niets anders meer.
15/1/2010
|