
Uitgebroken
Ben ik gewoon een kipje uit die kip haar ei, die gedwee de vuile strootjes naar buiten krabt? Mogen die lieve kuikentjes er ook nog bij? Waarom heeft de straatkat niet naar hun nek gehapt?
Een proefstuk, een experimenteel oefenei, een haan dan nog, had iemand dat dan zo beslist? De eerste kip uit een eindeloos lange rij, die nog niets van brekende eierschalen wist.
Een scharrelkip uit een schamel wit scharrelei met door de jaren pijnlijk verkalkte poten bezint zich: het scharrelen maakte niemand blij ofschoon ze zich in mijn kippenhart gesloten, nooit verder waagden dan de schalen van hun ei en waggelden waar ik reeds kruimels had gepikt, bedachtzaam verkennend elke plant, worm en klei. Ik besefte toen: zo krijg ik mezelf nooit vrij.
Zo maar een kipje vreemd aan een legbatterij heeft me geleerd dat ook een kipje vleugels heeft en kan ontsnappen aan gevlij en slavernij zodra het eindelijk van eigen werken leeft
1/2//2010
|