
Adieu Atlantis
Vaarwel tempel van Poseidon die mijn land heeft gestolen, alsof zijn oceaan nog bodem miste
Vaarwel grafkelders van mijn vaderen Die ons land hebben uitgebouwd tot een paradijs van rust en vrede
Vaarwel welriekende weelderige markten Die ons de hele wereld lieten proeven en lieten wegzinken in een zoete roes
Vaarwel deinend dansende jeugd Dromend van een eeuwige zomer bezingend de glorie van de goden
Vaarwel kloppend hart van kennis Die wijzen uit het oosten hebben gehaald En hier in volle glorie openbloeide
Vaarwel heerlijk huisje van je dromen Dat ik voor ons bouwde bij de beek Maar nu bedreigd wordt door de wieren
Vaarwel o volk dat stopte met huilen Bij wie de meeste angst verdronken is Behalve wat nog doorheen onze vingers sijpelt
25/2/2010
|