Met Milan naar Oostende
De dag breekt door de wolken zodra de zon verschijnt Je ziet de golven kolken De vissersboot verdwijnt
Opa, vertel mij nog een keer Van die grote sterke vis Die door een gelaarsde heer Hier op de pier gevangen is
Ik keer terug met jou waar een lijnvisser speurt en, ongevoelig voor de kou zie je alles wat gebeurt
Nee, dat is een andere zee niet de zee van 't zuiden. Ja, je mag nog eens mee naar 't land van wijn en kruiden!
Je observeert ze allemaal: de duiven en de meeuwen. Je hoort het ronkende kabaal en toeristen die schreeuwen
Je kleine handje wijst omhoog naar witte wolkenstrepen Je houdt het vliegtuig in het oog en vergeet de stille schepen.
9/4/2010
|