Juist ! Om een vermoeide eentonigheid van de " lijnen - oefeningen " tegen te gaan doen wij nu een beroep op uw fantasie en smaak . Met de thans verkregen kennis , o.a. van de lettervormen gaan we nu zelf iets ontwerpen . Door de oefeningen van de hand heeft het gevoel voor evenwicht en harmonie zich al enigszins ontwikkeld en daarvan gaan we nu gebruik maken bij het tekenen van verschillende versieringen . Wij zullen zien dat door kleine variaties in de vorm een onuitputtelijke rijkdom aan motieven tevoorschijn komt . Op de plaatjes hieronder zien wij enkele decoratieve versieringen , welke met behulp van letters en cijfers zijn samengesteld . Teken ze echter niet na , doch probeer zelf iets te bedenken . Al werkende zult u ontekken dat er talrijke mogelijkheden zijn . En omdat u het zelf gemaakt heeft zult u de vreugde van het scheppen beleven , hoe bescheiden deze vorm van scheppen ook is . Kijk , we staan nu toch al ver af van ons copiéren in het begin .
Variaties in de lijndikte .
In de voorafgaande afbeeldingen zien we welke belangrijke rol de variatie in de lijndikte speelt . Het effect van de tekening wordt er grotendeels door bepaald . Evenals bij de muziek moet ook een tekening zijn zwarte en witte noten hebben . Een bepaald geluid zou ondragelijk worden als het steeds dezelfde toon bleef aanhouden . Ditzelfde geld voor de lijnen en vlakken in een tekening . Daarom gaan we nu hier en daar onze lijnen accentueren , waardoor we een indruk krijgen van het reliéf , zonder dat wij gebruik gaan maken van het aanbrengen van licht - en schaduwpartijen . Dit laten variéren van de lijndikte noemen we ook wel " modulatie " in tegenstelling tot " modelleren " , hetgeen het aanbrengen van licht - en schaduwpartijen is . Modulatie wil dus zeggen : het aangenaam verdelen van de kracht in de lijnen - van heel licht tot zwaar - en het prettig verdelen van lichtere en donkerder vlakken in een tekening . Het is een poging dus om de vormen wat schilderachtiger te doen uitkomen . Bekijk de letters A B C van fig . 21 maar eens. Eerst mager , zonder kleur of kracht , vervolgen letters die overal even dik zijn en dan die fraaie gemoduleerde vormen . Zo is et ook met de bladeren , waarbij wij uiteindelijk van één bepaalde vorm uitgaan . Dank zij die simpele variatie in de lijndikte van de omtrek of van een detail wordt een opmerkelijk effect bereikt . Bij de voorbeelden in fig . 22 heeft de tekenaar niet alleen met de lijnen " gespeeld " , doch tevens door de afwisseling van de zwarte vlakjes een levendig effect weten te bereiken . De variaties in de lijndkten moeten natuurlijk altijd verantwoord worden toegepast ; alleen wanneer het zin heeft hiermede een bepaald effect te bereiken . Bij het maken van decoratieve versieringen behoeven we nu eenmaal niet volkomen realistisch te werken . Anders wordt het bij het tekenen naar de natuur . Daar moeten wij vermijden om met de rede in strijd te komen . Een zware lijn onderstreept de vorm , verleent hem gewicht en geslotenheid . Een onbelangrijk onderdeel zullen we dus nimmer met een krachtige lijn of met een donker vlak aanduiden , omdat hierdoor de harmonie verstoord kan worden . Een aardig voorbeeld is de laatste T van fig . 23 . Het doet vreemd aan dat die zware horizontale balk gedragen wordt door dat dunne verticale lijntje . De T die er naast staat " doet " het direct veel beter . En wat nu voor die letters geldt , dat geldt ook voor onze tekeningen . Wanneer wij de penseeltekeningen van de Japanse kunstenaars bekijken ( fig . 25 ) zien wij , dat door een eenvoudige , doch goed doordachte modulatie van lijnen en vlakken een grote kracht en levendigheid is verkregen . Deze tekeningen laten ons ook meteen zien wat wij met een penseel kunnen bereiken .
A ) HB potlood met scherp gepunte stift . Geeft een fijne grijze lijn . Te gebruiken voor de hulplijnen en in gevallen waarover we later zullen spreken . B ) Een zachter potlood met rond afgeslepen punt . Wordt de punt te breed , dan bijslijpen . C ) Een nog zachter potlood , waarvan de stift beitelvormig is afgeslepen ( C ) . Met de punt kunnen fijnere lijnen getrokken worden . Houdt je het potlood schuin op het papier zoals bij C' , dan ontstaat een brede streek .
FIG . 18 . - AFBEELDINGEN VAN DECORATIEVE VERSIERINGEN EN VOORWERPEN
Fig . 18 .
In deze afbeeldingen van decoratieve versieringen en voorwerpen , welke geleidelijk ingewikkelder worden , ziet je , dat het gebruik van de assen ontontbeerlijk is voor een juiste weergave .
Een zacht potlood is een volgzaam en gevoelig tekenmateriaal bij uitstek . Naarmate wij er meer of minder op drukken onstaan lijnen van uiterst licht tot krachtig . Wij moeten het potlood vast en tegelijkertijd licht in de hand houden ; zonder krampachtigheid dus . Het moet vrijuit kunnen rollen en zwenken tussen onze vingers . Gebruik altijd potloden van goede kwaliteit . Ook de wijze waarop wij onze potloden slijpen is van belang . Een scherpe punt , een ronde punt of een punt die door het gebruik wat schuin afgesleten is geven niet alle dezelfde lijn . Hoe zachter een potlood is , des te meer beantwoordt het aan de minste of geringste beweging van de vingers en kunt er ook de krachtigste lijnen mee zetten . een hard potlood daarentegen geeft een grijzere en scherpere lijn . Dergelijke potloden zijn meer in gebruik bij architecten en tekenaars in bedrijven . Voor ons werk kiezen we de zachtere potloden uit de B serie , waarin 6B het allerzachst is . De H serie ( harde potloden ) loopt van H tot 5H , waarin 5H , dus het hardst is . Het HB potlood is noch hard , noch zacht . Door dus gebruik te maken van de " hartegraad " van onze potloden , kunnen wij de lijndikte in onze tekeningen variéren - kunnen wij de lijnen dus modileren . Dit is uiterts belangrijk , zoals u zult bemerken .
De lijnen - Praktische oefeningen
Wij onderscheiden drie soorten rechte lijnen : verticale lijnen , horizontale lijnen en schuine lijnen . De richtingen van de eerste twee zijn altijd vast . Met ons 3B potlood gaan wij die lijnen trekken , waarbij we de kanten van ons tekenbord als gids hebben . Oefen ook in het tekenen van evenwijdige lijnen , horizontaal , zowel als verticaal en met variatie in de ondelinge afstand ( fig. 14 ) Schuine lijnen daarentegen laten verscheidenheid in richting zien . Om er de richting van te kunnen beoordelen moeten wij die lijnen leren zien ten opzichte van een verticale of horizontale lijn . Op deze wijze schatten wij - zo nauwkeurig mogelijk - hoe groot de hoek is , welke de schuine lijn maakt met een horizontale of verticale lijn . Wij zullen nu eens van boven , dan weer van onderen moeten beginnen , nu eens links dan weer rechts , dan weer naar boven , dan naar beneden ( fig. 15 ). Kijk echter niet naar de punt van uw potlood - of welk ander materiaal ook - maar naar het doel , het eindpunt . De blik moet aan het gebaar voorafgaan . Het verschil in gebogen lijnen is oneindig . Laten we ze vergelijken met de rechte lijnen om te kunnen zien in welke mate ze zich van hen verwijderen om op deze wijze hun juiste kromming vast te stellen . Maak daarom in het begin ook gebruik van verticale , horizontale en schuine lijnen als hulplijnen . In fig . 16 zien we enkele voorbeelden waaruit we inspiratie kunnen putten . Het is echter niet noodzakelijk deze voorbeelden precies over te nemen . Wel is het van belang dat u eerst wat " vingeroefeningen " doet . Laat het potlood in de lucht spiralen en cirkels beschrijven , zonder dat het 't papier raakt ; zo maar wat spelen dus , om uw hand en pols " los " te maken . Wij vragen nog geen " meesterwerken " , verre van dat . In het begin gaat het om de oefening . En naarmate u oefent zult u bemerken dat uw hand losser wordt , dat de lijnen zwieriger worden , kortom dat de lijn karakter krijgt . Begin de gebogen lijnen afwisselend van boven naar beneden en van links naar rechts .
Tenslotte de gesloten gebogen lijn - en speciaal de cirkels , de ovalen en de ellipsen , waarbij u veel nut zult hebben van een rechthoek of vierkant , met daarin dan getekend de assen en de diagonalen , als hulpvorm . Oog en hand hebben hieraan een enorme steun ( fig. 17 ) . Deze assen zijn ook heel belangrijk bij het tekenen van symmetrische figuren . Door eerst deze assen te trekken kunnen we de vorm van de beide helften zuiverder bepalen . Doch eigenlijk moeten wij bij het maken van iedere tekening gebruik maken van de assen als hulp- en richtingslijnen . Een ondersteunende functie dus , hetgeen wij heel goed kunnen zien bij een boom - of bloemblad . Door de lijn van de nerf te volgen krijgen wij een veel beter begrip van de vorm en de wending van het blad . Staat die nerf er goed op , dan is het aangeven van de zij-nerven niet zo moeilijk meer . Ook wanneer wij een figuur gaan schetsen is het noodzakelijk om de middenassen op te zoeken . Zij bepalen de karakteristieke houding of de uitdrukking . In de twee schetsjes van fig. 19 hebben wij de assen met een stippelijn aangegeven . In de tekeningen van fig. 20 zien wij tenslotte , dat ook voor het maken van decoratieve versieringen steeds gebruik gemaakt wordt van de construtielijnen om alle onderdelen op de juiste plaats te krijgen .
ART . NR. 3 . - HET A.B.C. - SCHERM. - HET TEKENEN NAAR DE NATUUR .
Art . Nr . 3
Ten derde : Het A. B. C . - Scherm
Het tekenen naar de natuur.
Thans zijn we voorbereid op het tekenen naar de natuur , doch zullen daarbij wel op moeilijkheden stuiten . Het gaat er namelijk om , dat wij om een vlak van twee afmetingen ( ons blad tekenpapier ) een afbeelding gaan maken van iets dat in werkelijkheid drie afmetingen heeft ( lengte , breedte en diepte ) en dat we kunnen observeren aan het model zelf , zonder gebruik te maken dus van een tekening of foto daarvan . Onze taak zou natuurlijk gemakkerlijker worden indien wij dit model , zoals het voor ons staat , door middel van een ruitverdeling op ons papier konden overbrengen . Welnu , het is mogelijk ! Speciaal voor u hebben wij een methode gevonden die je in staat stelt net zo gemakkelijk naar de natuur te tekenen als dat je zou natekenen . Wij gaan namelijk de natuur in " vierkantjes " verdelen ! Eenvoudig , nietwaar ? Wanneer wij voor een foto , een tekening of een schilderij een doorzichtig raam plaatsen en recht voor dat raam plaatsnemen , dan zullen we ontdekken , zonder dat we ons aan valse suggesties behoeven over te geven , dat er eigenlijk geen afstand is tussen raam en voorstelling , doch dat raam en voorstelling één geheel vormen . Nu gaan we op het doorzichtige scherm een ruitverdeling aanbrengen en wat zien wij dan ? Juist , de foto , de tekening of het schilderij is nu ook in vierkantjes verdeeld . Het aantal vierkantjes kunnen we dus op ons tekenpapier aanbrengen en net zo eenvoudig als bij onze vorige oefening kunnen we het voorbeeld natekenen . Wanneer wij nu ons voorbeeld gaan vervangen door een echt voorwerp , zult je zien , dat dit voorwerp , in vierkantjes verdeeld , op ons scherm zichtbaar wordt . In fig. 9 ziet je het A.B.C. - scherm in de hoogte opgesteld ; door het een kwartslag te draaien kunt je het gebruiken voor een tekening op liggend formaat . Er zijn cijfers en letters aangebracht , zodat je snel iedere horizontale en verticale lijn op uw papier kunt terugvinden . Het papier is immers voorzien van een gelijke ruitverdeling , maar dan vergroot . Je moet het voorwerp zo neerzetten , dat de afstand tussen u en het voorwerp 5 à 6 maal zo groot is als de grootste maat in het voorwerp zelf . Door het scherm kijkend , moet je echter het gehele voorwerp kunnen zien . Je gaat zo zitten , dat het licht van links komt , waardoor je geen hinder ondervindt van de schaduw van de hand op het papier . Voor linkshandigen is natuurlijk een lichtval van rechts wenselijk . Het prettigst werkt men op een schuin geplaatste tekenplank ( of stuk dik karton ) . Laat de plank dus steunen op een boek of op de tafelrand en rusten op de knieén . Je heeft op die manier een beter zicht op het papier en voor het observeren van het voorwerp behoeft je slechts uw ogen op te slaan en niet het gehele hoofd op te heffen . Zie fig . 10 . Het scherm moet zuiver recht voor ons worden opgesteld en op ooghoogte . Het voorwerp moet er in zijn geheel door te zien zijn , terwijl wij ook de ruitverdeling duidelijk moeten kunnen waarnemen . Mocht het standaardje niet voldoende hoog zijn om het scherm in zijn gewenste stand te brengen , leg er dan een of twee boeken onder . Enfin , in fig. 10 ziet je hoe eenvoudig dit alles is . Nu kunnen wij dus gaan tekenen en het eerste wat we doen is het zoeken van één of twee oriéntatiepunten op het model , die samenvallen met de kruising van een horizontale en een verticale lijn , bij voorkeur met het kruispunt van de horizontale en verticale as van het scherm . Op die manier kunnen we steeds onze positie ten opzichte van het voorwerp gemakkelijk terugvinden . En kijk nu eens ! We behoeven niets anders te doen dan dat wij deden bij het natekenen van de foto of tekening . Wat wij zien tekenen we precies zo op de ruitjes van ons tekenpapier . Al bent je nog zo onervaren , je zult versteld staan van het directe resultaat dat je bereikt bij het tekenen naar de natuur . En dit zonder enige voorafgaande studie en praktisch zonder enige inspanning . Doch ook voor de enigszins gevorderde leerling zal deze manier van werken nut hebben ; zijn wijze van nauwkeurig observeren wordt er door verbeterd . Het A.B.C.- scherm stelt je ook in staat uw tekening meteen goed op papier te krijgen . Dezelfde ruitverdeling immers is op het papier aangebracht . Je ziet door het scherm eveneens het model los van zijn omgeving en in de goede positie ; het staat niet te hoog of te laag , niet teveel naar links of teveel naar rechts . Hoeveel beginners hebben geen moeite met het bepalen van de juiste plaats op het papier . Hun tekening komt vaak te dicht bij de rand te staan en soms kan de tekening er niet helemaal op . Het gevolg is dan dat zij onderdelen weglaten of de verhoudingen gaan wijzigen . Kies in het begin eenvoudige voorwerpen ; een rechthoekige of ronde doos , huishoudelijke voorwerpen , een vaas of snuiterij . De ruitverdeling zal je het zien van lijnen , vormen en afmetingen gemakkelijk maken . Je kunt deze tekening het beste maken met een zacht potlood ( b.v. 3B ). Ongetwijfeld zult je in het begin wat aarzelend en krampachtig gaan tekenen . Je kunt dit verbeteren door losjes en soepel te leren tekenen : Immers , wanneer je schrijft beweegt uw hand zich toch ook vrij over het papier ? Welnu dan , probeer te tekenen zoals je schrijft . Uw hand moet gehoorzamen aan wat het oog ziet . Handvaardigheid is echter niet alles bij het tekenen , verre van dat , het is een middel , maar dan een middel waarop we moeten kunnen rekenen . We beginnen dan ook met je een aantal oefeningen te laten maken van verschillende lijnsoorten . Wij voegen hier echter direct aan toe , wanneer je deze oefeningen vaak zou moeten herhalen , het geen zin heeft het op de manier te doen zoals de pianist zijn "toonladders" speelt . Dit lijnen tekenen mag je niet vermoeien of nerveus maken . Een kwartiertje "gymnastiek" hiermee op verschillende ogenblikken van de dag geeft meer resultaat dan één langdurige "zitting" . Maak er een spel , een sport van ; wanneer je volhoudt zal uw streek al spoedig bewuster en steviger worden .
