Wat mij het meest ergert:

"Politiekers" die Vlaanderen misbruiken als springplank om binnen te geraken...................

Resultaat:Veel geblaat en weinig wol.

We hebben nood aan leeuwenklauwen,niet aan politieke ellebogen.

Raymond Diericxk , Roeselare

Zouden alle moeders in Vlaanderen het zelfde liefdeslied zingen voor hun land , wat zou onze oogst in de gezinnen welig zijn.................en de Vlaamse zegepraal onherroepelijk gevestigd.

Clara Popelier  Ingelmunster,

Waar is de leeuwenvlag aan het V.V.B kantoor te Antwerpen.

Waarom moest de Leeuwenvlag  verwijderd worden ? Wie laat een antwoord weten ?

Laat de V.V.B wat harder werken aan een Vlaamse zelfstandigheid en dan voor Catalonie.

Wat me ook stoort is,waar blijft Europa ?

JAMMER,JAMMER,JAMMER.

Afdeling Ardooie-Koolskamp

De jeugd vraag ik dit te overwegen.

De " Vlaamse Beweging heeft er 150 jaar en meer over gedaan om te komen waar ze nu staat.

Is er een beter voorbeeld nodig van geweldloze,weliswaar trage, maar volgehouden revolutie ?

Alles is niet gedaan,amnestie en zelfbestuur moeten nog komen .

Laten we samen,jong en oud , zorgen voor de afwerking van wat nog moet gedaan worden.

Magda van Speybroeck , Gent

Allen daarheen.

Honderdduizend levenden op 't veld ! der doden.

Zijt ge levenden , dan moest het enkel gestap van uw tweehonderdduizend voeten als een Vlaamse aardbeving belgie doen

sidderen

Cyriel Verschaeve,                                                             

De hoogste idealen gaan in karakterloze mensen ten onder,

de hoogste idealen overwinnen door karaktermensen;

L.J.Callewaert O.P.

Meesterschap in eigen woning,

Vlaanderen , Vlaanderen t'is Uw recht.

Er is geen keizer of geen koning die met recht U dit ontzegt.

U is immers 't recht gegeven om zelfstandig te bestaan, onverbasterd ,vrij te leven en uw eigen weg te gaan.

Naar een onbekend dichter,                                               

De groei van een volk naar een politieke zelfstandigheid en culturele volwassenheid gebeurt niet op een dag.

Het is een proces dat veel tijd vergt en met hoogten en laagten gepaard gaat.

Hoofdzaak is dat wij het doel nooit uit het oog verliezen en er onverpoosd blijven aan voortwerken.

Prof.Dr. Max Wildiers                                                  

 Fernando Gaviria is de winnaar van het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp 2017.

Zie hierbij de prachtige leeuwentrui voor de winnaar.

Op vrijdag 15 september 2017 word het 102de Kampioenschap van Vlaanderen verreden voor beroepsrenners.

Daarbij past ook een gedichtje.                                                                           

Gedicht voor Koolskamp Koers

Van krantenkop naar hyperlink, van houten velg
naar carbon-gerinkel. Eerst nog rond de ton
en later rond de kerk. De straten zijn onze archieven.                             

Koolskamp: een dorp nog steeds, een voetnoot groot,
als voor de tijd verloren.  We liepen hier school     
en raakten in de ban van de koers en van de metaforen.

De Gilde werd de Sloeber. Focus een jeugdhuis                                        
waarin we onze mooiste uren sleten.
Voor de kerk loopt het een beetje op

en bij de steenbakkerij stuift het bij het leven.
Bij de bookmakersborden en de hotdogkramen:
Er wordt gewonnen, er wordt verloren.

Het lied van de Leeuw. Een erelijst
om mee te pronken. Van alle kermiskoersen
is dit dé allerlaatste klassieker.

Honderd jaar heet een eeuw te zijn.
Vrienden en vaders verdwijnen met de jaren
maar wie jong is neemt het van hen over.

Al is de wereld wijd en weids geworden,
nog gaan wij op in wat komt toegestroomd,
tollend en vierend zoals in september

de letters in het woord kermis.



© Paul Rigolle

Diets dichter uit Ardooie  .

-----------------------------------------------------------------

DELFIEN VAN HAUTE                                                                                                                               

     1869   -   1944

Een straat in het dorp is naar hem genoemd.

Reiezwanen

Hoe stil en zacht,hoe scheemrig zoet

is de avond op den Reievloed,

die gevels en kanteelen,

waar sluimerende oudheid zingt en saag

die hooge en grijze burcghten draagt

vol blijde minnestreelen.

Daar drijven in den ronde boog

der steenen brugge,zwaar en hoog,

op de effen waterbanen,

vol statigheid en licht en slank,

lijk geesten hel en hagelblank,

de langgehalsde zwanen.

Zij hangen droomerig en stom

Te schouwen in de hemelkom,

Die onder ‘twater konkelt.

Daar slaapt in ’s waters zoete nacht

Een wonderstée,van gouden pracht

En schemering ommonkeld.

Is dit het oude Brugge niet,

Genaamd in menig heldenlied

En sedert lang verzwonden,

Met waterhal en torenkrans,

Getande gevels,poort en schans,

‘tOud Brugge weergevonden ?

Ja,’t is het oude,dat

geworden is een doode stad

En roereloos beneden

het nieuwe Brugge slaapt en droot

In al den luister van den dood

En toover van ’t verleden.

De zwanen schouwen stil en lang

Tot dat een klingelend geklang

Én aarde én lucht doet zingen,

Dan siddren ze op de waterbaan,

En steigrend in verrukking slaan

Hun klappende zwingen.

Morgen allen op post.

ZEER MOOI ZACHT WEER

Afdeling Ardooie-Koolskamp

Tassche kermis 2017   Ardooie

Ardooie - Koolskamp.

Binnen loeren in Sint-Maartenshoeve.

LIEDEKERKE – In zijn woning in Liedekerke overleed gisterenmiddag de 84-jarige journalist en publicist Mark Grammens. Sinds 1956 ging hij aan de slag als journalist. Hij was een voorstander van de ‘doortastende journalistiek’ en stak zijn Vlaamse maar ook linkse sympathiën niet onder stoelen of banken.