Ik ben
Ik ben een en woon in (VLAANDEREN .) en mijn beroep is Gepensioneerd..
Ik ben geboren op 09/02/1939 en ben nu dus 85 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Raad eens ?.
30/12Inge Vervotte neemt ontslag uit federale regering
Minister van Ambtenarenzaken en Overheidsbedrijven Inge Vervotte (CD&V) heeft, amper enkele uren voor de regering-Van Rompuy I de eed zou afleggen, ontslag genomen uit de federale regering. Vervotte wordt opgevolgd door Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin Steven Vanackere (CD&V). Vanackere wordt ook vicepremier.
Aan de heer Lluis Maria de Puig, voorzitter van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa
Aan de heer Mateo Sorinas Balfego, secretaris-generaal van de Parlementaire Vergadering van de Raad van Europa
Aan de heer Yavuz Mildon, voorzitter van het Congres van Lokale en Regionale Overheden
Aan de heer dr. Ian Micallef, voorzitter van de Kamer van Lokale Overheden
Geachte heren,
Wij moeten u tot onze spijt op de hoogte brengen van een stuitende vorm van discriminatie, waaraan uw instellingen zich schuldig maken.
Op haar herfstzitting van 2 december ll. keurde de Kamer van Lokale Overheden, onderdeel van het Congres van Lokale en Regionale Overheden op haar beurt een instelling van de Raad van Europa een resolutie en een aanbeveling goed betreffende de situatie van de lokale democratie in België. Het gaat hier over een aangelegenheid de niet benoeming van drie kandidaat-burgemeesters in de faciliteitengemeenten Kraainem, Linkebeek en Wezenbeek-Oppem die in Vlaanderen politiek bijzonder gevoelig ligt en waar veel belang aan wordt gehecht.
Als geëngageerde en belangstellende Europese burgers namen wij graag kennis van de inhoud van de genomen beslissingen en de argumenten die door de diverse partijen werden aangebracht. Wij verkeerden in de veronderstelling dat we de nodige informatie zouden kunnen vinden op de webstek van de Raad van Europa. We moesten echter vaststellen dat op het officiële webadres www.coe.int/t/nl/com/about_coe slechts summiere algemene informatie over de Raad van Europa te vinden is en dat het Congres van Lokale en Regionale Overheden daar niet eens belangrijk genoeg wordt geacht om vermeld te worden als orgaan van de Raad van Europa.
We moesten onze zoektocht voortzetten via de English portal of de portail français. Hier kon wel worden doorgeklikt naar Congress of Local and Regional Authorities, resp. Congrès des Pouvoirs Locaux et Régionaux. Daar vindt de belangstellende ruime informatie over de zitting van 2 december en de goedgekeurde teksten. Er wordt zelfs een video aangeboden, zodat iedereen de genoemde zitting kan (her)bekijken.
Zo konden we vaststellen dat de Vlaamse woordvoerders op de zitting van 2 december verplicht waren zich de bedienen van de Engels of Franse taal. Blijkbaar voorzien de instellingen van de Raad van Europa voor niet Engels- of Franstaligen een ruime meerderheid in Europa - geen mogelijkheid om hun belangen in de eigen taal te verdedigen.
Maar de discriminatie gaat nog verder en betreft ook de gewone burgers. Tot onze verbazing zijn de teksten uitsluitend beschikbaar in de Engelse en de Franse taal. Als Nederlandstaligen worden wij blijkbaar niet beschouwd als volwaardige burgers en vinden uw diensten het niet nodig ons te informeren in onze eigen taal, zelfs niet in een aangelegenheid die over Vlaanderen gaat.
Het is dan ook tenminste ironisch te noemen in de goedgekeurde aanbeveling te lezen (we moeten ons behelpen met onze eigen vertaling uit de Engelse tekst): De Belgische taalwetten, zoals geïnterpreteerd en toegepast door de Vlaamse regering in gemeenten met zogenoemde speciale faciliteiten, maken het moeilijk voor Franssprekende Belgische burgers om deel te nemen aan lokale aangelegenheden. Die situatie wordt onverenigbaar genoemd met het Europees Charter voor Lokaal Zelfbestuur.
Wij stellen vast dat het taalregime, zoals toegepast door de Raad van Europa, het moeilijk maakt voor Nederlandstalige Europese burgers om kennis te nemen van de besluitvorming van de Raad van Europa.
Op de webstek van de Raad van Europa kunnen we kennis maken, weliswaar weer niet in de Nederlandse taal, met de campagne all different, all equal. Blijkbaar wordt dat mooie beginsel in de Raad van Europa Orwelliaans geïnterpreteerd. Alle Europeanen zijn gelijk, maar sommigen zijn meer gelijk dan de anderen.
Wij klagen deze grove schending van de rechten van Nederlandstaligen (en sprekers van alle andere talen dan Engels of Frans) en deze manifeste vorm van discriminatie waaraan uw diensten zich schuldig maken aan en willen u vragen welke maatregelen u zal nemen om zo snel mogelijk een einde te maken aan deze onaanvaardbare toestand. De koloniale filosofie die de Raad van Europa hier huldigt, past eerder in de 19e dan in de 21e eeuw.
Wij eisen behandeld te worden als volwaardige en niet als tweederangs burgers van Europa.
Tot deze mistoestand is rechtgezet komen veroordelingen als deze die Vlaanderen op 2 december ll. te beurt viel bijzonder hypocriet en totaal ongeloofwaardig over.
Hoogachtend,
Eric Defoort, voorzitter
Peter De Roover, politiek secretaris
Vlaamse Volksbeweging
P.S.: Wellicht worden wij geacht ons in een van beide officiële talen van de Raad van Europa tot u te richten, maar wij maken gebruik van ons fundamenteel recht om onze eigen moedertaal te gebruiken in contacten met onze overheden.
Jammer voor Vlaanderen.
30-12-2008
En de verliezer is...... Vlaanderen.
De nieuwe regering "Van Rompuy" zal waarschijnlijk vandaag (dindsdag 30 december 2008) in de namiddag de eed afleggen bij de Koning. Deze regering heeft aan Vlaamse kant geen meerderheid. Ook staat in het regeerakkoord dat er onderhandelingen zullen komen over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. De regering staat nog maar nauwelijks in de startblokken en we kunnen nu al zeggen dat Vlaanderen de grote verliezer is.
Met Vlaamse groeten.
29-12-2008
Zorgen voor jobs,wie doet het?
Economische signalen: de kloof blijft
28-12-2008 / Jan Van de Casteele
In Megafoon aandacht voor enkele economische signalen, opgevangen in de pers. Samengevat in korte berichten
De split in de belastingschuld Van het bedrag van alle kwijtscheldingen van oude belastingschulden is er slechts 20% in Vlaanderen gesitueerd. Wallonië neemt het leeuwendeel met 66% en Brussel is goed voor 14 %. Dat meldt minister van Financiën Reynders (MR) op vraag van Vlaams Belang-Kamerlid Bert Schoofs. In Wallonië worden die normen blijkbaar vlotter gehaald dan in Vlaanderen. Van het aantal kwijtscheldingen neemt Wallonië 72% voor zijn rekening tegen 7% voor Brussel en 21% in Vlaanderen. (HLN, 21 okt.)
Hyperwerkloos
De werkloosheid bedraagt 4,5% in Vlaanderen, 10,6% in Wallonië, 17,5% in Brussel. De werkloosheid onder mensen van buiten de EU (27 landen) loopt in België op tot 30,2 procent (Marokkanen: 43,2%, Algerijnen: 42,2%, Congolezen: 41,1%, Turken: 39%). Minister van Asiel- en Migratiebeleid Annemie Turtelboom verspreidde die nieuwe cijfers vermoedelijk in de marge van het debat over nieuwe regularisaties. (BVL , 24 okt.)
Waalse werkloosheid: twee gezichten? Iets anders dan die harde realiteit is de vraag of er voor Wallonië en Brussel beterschap in zicht is. Hierover circuleren vreemde cijfers, alvast langs Waalse kant. In oktober 2008 lag het globale Vlaamse werkloosheidscijfer volgens de VDAB 2,4 procent lager dan in oktober 2007. Volgens de Waalse tegenhanger Forem daalde de Waalse werkloosheid in dezelfde periode met 7,2 procent. Dat schrijft toch De Standaard (6 nov.). Statistieken van de RVA (oktober 2008) tonen echter een heel ander beeld, tenminste voor Vlaanderen: in Vlaanderen daalde de werkloosheid op jaarbasis met... 9,9 procent. Welke bron heeft er nu gelijk?
Actief
Inzake werkzaamheidsgraad, die andere parameter, stelde de EU Lissabondoelstellingen voorop (70 procent), maar ze bleef in 2007 steken op 65,4 procent. België deed het met 62 procent nog een stuk slechter. Maar België is daarbij een grotendeels fictief begrip. Vlaanderen doet het met 66,1 procent veel beter dan Wallonië (57,0 procent) en Brussel (54,8 procent). (De Tijd, 23 okt)
Faillissementen
De evolutie van de faillissementen verloopt niet gelijk in de drie regio's. In Vlaanderen gingen dit jaar (jan.-okt.) 3.190 bedrijven en eenmanszaken failliet. Dat is een beperkte stijging (2,5 procent) tegenover dezelfde periode vorig jaar. Daarmee haalt Vlaanderen een historisch laag aandeel in het Belgische totaal, namelijk 45,8 procent. In Wallonië steeg het aantal faillissementen in dezelfde periode met 7,2 procent, in het Brusselse gewest met liefst 19,5 procent (DS, 04 nov.)
Wafelijzer
Jan Jambon en Jan Peumans (N-VA) ergerden zich over de steun aan de Waalse vliegtuigonderdelenbouwer Sonaca, waar Wallonië op aandrong in ruil voor de steun aan KBC. Wanneer de overheid een overwegend Franstalig PS-bastion als Ethias moet bijspringen, is dat in het belang van België. Wanneer een overwegend Vlaamse bank als KBC om hulp vraagt, wordt Vlaanderen zogezegd bevoordeeld en moeten er Waalse compensaties komen, aldus Jambon in De Standaard (31 okt.) Volgens Didier Reynders (MR) heeft de federale regering ingestemd met een compromis dat niet alleen het Waalse Sonaca zou worden geholpen, maar ook de Vlaamse vliegtuigbouwer Asco (Zaventem), die met vergelijkbare financiële problemen kampt. (DS, 8 nov.)
CD&V heeft alle vertrouwen in formateur Van Rompuy.
28/12/2008
De koning heeft Herman Van Rompuy aangesteld als formateur. CD&V heeft alle vertrouwen in die keuze.
Herman Van Rompuy was in 2007 onze lijsttrekker in Brussel-Halle-Vilvoorde en zit als kamervoorzitter in het hart van de federale politiek. Bovendien heeft hij een lange politieke ervaring. Hij was een sterke vicepremier in de regeringen-Dehaene en een zeer succesvolle minister van begroting. Hij heeft ervaring met het leiden van het land in economisch en budgettair moeilijke tijden. Al die eigenschappen maken hem de geschikte man om nu een regering te vormen. CD&V is altijd een verantwoordelijke partij geweest en neemt ook nu de verantwoordelijkheid op. We rekenen erop dat de andere partijen zich even constructief opstellen. Enkel als iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt kan er een slagkrachtige regering komen. Vertrouwen is geen gave, het is een opgave.
Marianne Thyssen Voorzitter CD&V
Wat een soepje !!!
28/12Wachten op initiatief van CD&V, Martens wil Van Rompuy
Het is momenteel wachten op CD&V om een kandidaat-premier naar voren te schuiven. Koninklijk verkenner Wilfried Martens zou denken aan Kamervoorzitter Herman Van Rompuy als eerste minister van een overgangsregering tot 2011. Van Rompuy zou echter weigerachtig staan tegenover de job.
De koning heeft zaterdagnamiddag op het paleis de verkenner in audiëntie ontvangen. Martens bracht een tweede tussentijds verslag uit over de evolutie van zijn opdracht. "Hij zal zijn eindverslag in de zeer nabije toekomst uitbrengen", klinkt het bij het paleis.
PS: Laat een franstalige de zaak oplossen ,een wij Vlamingen zullen dan eens laten zien dat de leeuw nog kan klauwen en als het moet bijten.
27-12-2008
Leuk om eens te lezen.
Het 'mariage de raison' van Wilfried Martens
Walter Pauli maakt de politieke tussenstand van de week op.
Het voorbije jaar was het gevaarlijk toeven in de Wetstraat. En dat is al zo sinds de aanloop naar de verkiezingen van 2007. Toen zei Louis Tobback in interviews: "Ik maak me zorgen over hoe dat moet aflopen." Anderhalf jaar later zijn die zorgen er nog altijd, en ze zijn zelfs niet minder urgent geworden. Door zijn hoogmoed stortte Yves Leterme zijn bijzonder efemeer gebleken regering 'in diepten van ellende', zoals dat in de Psalmen heet. Het enige wat leek te veranderen, waren de zeden. Niets was meer wat het leek. Begrotingsdiscipline was ineens weer secundair. Kabinetten waren ineens weer arrogant-bedisselend. De openlijke ruzies namen proporties aan die zelfs tijdens paars-groen ondenkbaar waren.
Als was het om die onwerkelijke, surrealistische, soms zelfs hilarische sfeer nog extra te accentueren, was er de plotse komst van Wilfried Martens als 'verkenner'. Een politicus die haast twintig jaar terug (node) afstand had gedaan van de nationale politiek wordt op last van de koning met kroost en gade opgepikt in Eurodisney en naar het paleis te Laken gesommeerd.
Die benoeming werd gedecodeerd - ook door ondergetekende in deze krant - als 'tijd kopen'. De verwarring was alom na de déconfiture van de regering-Leterme. Een val van een regering is zelden elegant en bestudeerd, maar de schuiver van Leterme tartte alle verbeelding. Gevaarlijk leven: zelfs de eerste minister ontliep zijn fatum niet. En dus zag men - zagen wij - de komst van Wilfried Martens vooral als een symbolische geste. 'An elder statesman', zo blij en gelukkig om vorst en vaderland nog eens een dienst te mogen bewijzen. Maar uit de talloze interviews die Martens en zijn oude spitsbroeder Willy Claes tijdens deze blijkbaar nooit eindigende crisis al hadden gegeven, bleek toch dat hun referentiekader zo verschilde met de waarden- en normen van de huidige politieke generatie dat het niet alleen 'gedateerd' mocht worden genoemd, maar soms zelfs 'irrelevant' was.
Er leefde een gevoel dat de benoeming van Martens de eerste gimmick ooit van het paleis was. Dat komt ook door de 'tweede jeugd' waar Martens zo van geniet, ook op tv en in 'de boekskes'. Het is nooit gezien dat de leidende politicus van het land (wat ook verkenner of informateurs toch zijn), tijdens hun opdracht zelf, met zijn eega in een tv-quiz als De Pappenheimers opduikt, of in Dag Allemaal een interview geeft: 'Eindelijk heb ik een volkomen huwelijk, erotisch en mentaal.' Dat is allemaal wel vooraf op- en afgenomen, maar het verhoogt wel het onwerkelijke gevoel; hoe dit ernstig nemen?
Uitgerekend deze Martens werd door Laken dus het mijnenveld in gestuurd. Dat had alle goede en slechte redenen. Er was een kaalslag aan de CD&V-top: Leterme en Vandeurzen waren uitgeschakeld. Marianne Thyssen is een lichtkaliber, zo bleek ook uit deze crisis: nog nipt oké om de CD&V te leiden, maar niet de vrouw om de nieuwe coalitie te sturen. Andere zwaargewichten - Vlaams minister-president Kris Peeters, ex-premier Jean-Luc Dehaene, Kamervoorzitter Herman Van Rompuy en zelfs ex-partijvoorzitter Stefaan De Clerck horen tot het CD&V-kapitaal dat deze partij in deze barre beurstijden niet meteen wil riskeren. En die volle stal van bekende 'namen' uit het heden of het rijke verleden (Pieter De Crem, Etienne Schouppe, Luc Van den Brande, Eric Van Rompuy, Tony Van Parijs, Servais Verheirstraeten...) hebben allen nog meer nadelen dan de man die het nu moet doen: Wilfried Martens.
Fout ingeschat De scepsis was echter groot. Wilfried Martens leek een bloempot, vol van zichzelf en zijn eigen verleden, het zou wel eens kunnen dat hij in moeilijke omstandigheden meer presteerde dan veel jongere en zogezegd 'actuelere' of 'beter genetwerkte' politici. Dat zagen weinig waarnemers in hem, ook ondergetekende niet. Het zou wel eens kunnen dat we het fout zagen.
Het Martenseffect was eigenlijk al snel duidelijk. Open Vld-kopstukken Patrick Dewael en Bart Somers waren nog even bezig met hun beproefde strategie ('de coalitiepartner schaden is belangrijker dan de oppositie treiteren, want de partner is machtiger en dus bedreigender'). Dus kreeg CD&V en de verkenner nog een vileine liberale tackle. Maar dat verstomde. Op de politieke redacties van 's lands kranten, radio- en tv-stations viel voor het eerst sinds lang zelfs enige verveling te noteren. "Geen nieuws", weet u wel. Dat werd aan de rust van Kerst geweten.
Terwijl 'geen nieuws', achteraf gezien, wellicht een signaal was dat Martens vooruitgang boekte. Sterkhouders van de regering zagen verwonderd hoe 'de oude Martens' snel lijn kreeg in de vergaderingen: "Pas comme l'autre." Zij het dat de regeling die Martens aan de coalitiepartners suggereert, nog altijd geen 'mariage d'amour' is, maar slechts 'de raison'. Al werd zo een groot manco van Leterme I hersteld: toen was de redelijkheid zoek.
Niet dat Martens' oplossing een en al elegantie is. Positief is dat hij een paar stommiteiten vermijdt. Zoals de rentree van Guy Verhofstadt. Maar in zijn eigen Burgermanifesten had Verhofstadt al uitgelegd waarom zulks niet mag of kan. In 2007 stemde de Belgische kiezer paars en Verhofstadt weg. Als Verhofstadt terug wil komen, kan dat pas na een nieuwe confrontatie met de kiezer. Al de rest is onzindelijk gespin. In 2007 won het Vlaams kartel. Dat verbond bestaat niet meer, maar tot een nieuwe verkiezing is CD&V de grootste en dus meest gerede erfgenaam. En ook Didier Reynders mag zijn ambitie nog even opbergen, hoe zeer hij ook denkt dat zijn Nederlands aanvaardbaar is. En de intrede van de sp.a is op dit moment irrelevant, ook al zien sommige socialistische kopstukken het anders.
Maar om zijn akkoord rond te krijgen, moest Martens helaas toegeven aan een paar onvermijdelijke 'sotternijen'. De beste premier zou Jean-Luc Dehaene zijn. De meest logische verkiezingsdatum (ook federaal) 2009. Dehaene wilde tot 2009, dus dat leek de beste en meest logische oplossing. Maar CD&V huivert van 2009, en de liberalen van Dehaene. En dus deden de grote Vlaamse partijen van deze coalitie de beste oplossing kantelen.
En nu spreekt men van Stefaan De Clerck, als joker, maar vooral van Herman Van Rompuy - o ironie der geschiedenis: Martens zag Van Rompuy sr. jarenlang als zijn intieme nemesis, zijn persoonlijke wraakgodje. Maar rond Van Rompuy zou een akkoord mogelijk zijn. Die keuze is dan 'a second best', maar daarvoor lijkt deze generatie politici nu eenmaal te gaan, of het nu in Fortis of Dexia is, asiel of de begroting.
Van Rompuy heeft iets van een Pierre Harmel, een Camiel Huysmans: intelligente, professorale types, cerebraal, gewis toppolitici. Maar geen goede premiers, ook al mochten ze dat beiden zijn. Beiden mislukten. Dit type werkt het best als wijze secondant van de échte nummer één als Achiel Van Acker (in het geval van Huysmans), Gaston Eyskens (voor Harmel) of Jean-Luc Dehaene (voor Herman Van Rompuy). Het zij zo. Of Van Rompuy of wie ook het zal kunnen, is de verantwoordelijkheid van de nieuwe premier zelf. Wie dat ook zal zijn. Niet van de verkenner.
De man die in 1991 in schande ten onder ging als de flauwe 'notaris' (en niet de ijverige premier) van een regering, is straks mogelijk 'de notaris' van de eerste werkbare regering sinds 2007. Wie weet past voor Martens dan wel die slogan van Leterme: respect.
Nu ook Jong-N-VA te Brussel.
N-VA richt Brusselse jongerenafdeling op ------------------------------------------
Brussel - N-VA heeft een Brusselse jongerenafdeling opgericht. De partij wil zo rebelser uit de hoek komen en meer jonge sympathisanten aantrekken.
Lieven De Rouck en Linda Mbungu werden respectievelijk verkozen tot voorzitter en secretaris van Jong N-VA Brussel. De Rouck is al nationaal secretaris van Jong N-VA. Mbungu haalde bij de federale verkiezingen van vorig jaar bijna 3.000 stemmen op de CD&V/N-VA-lijst.
Bij de gewestverkiezingen van volgend jaar hoopt N-VA op één zetel in Brussel. ----------------------------------------------------------------------------------------------------
ARDOOIE - Achter café DenUil in Koolskamp vindt op 9januari een kerstbomenverbranding plaats mat heel wat animatie. De bomen kunnen worden bezorgd vanaf 5januari op het terrein achter het café.
24-12-2008
Evenwicht zoeken a.u.b !!!
Een mening,geen spelletje.
24/12"N-VA moet niet noodzakelijk mee in nieuwe regering"
De N-VA is bereid elke meerderheid te steunen als BHV gesplitst wordt, het arbeidsmarktbeleid geregionaliseerd wordt en er snel werk gemaakt wordt van een duidelijk beleid inzake de economische crisis en het Fortis-dossier. Dat meldde Bart De Wever vandaag tegen koninklijk verkenner Wilfried Martens.
Een sterke regering, die in staat is het hoofd te bieden aan de huidige economische malaise, een grote staatshervorming doorvoert, een duidelijk standpunt kan innemen in het Fortis-dossier en in staat is BHV te splitsen. Dat is alles wat N-VA wilt, volgens voorzitter De Wever. Volgens hem is het zelfs geen vereiste dat N-VA nog in de regering zit.
"Het is onverantwoord om nog langer politieke spelletjes te spelen. Sommige partijen lijken dat echter niet te kunnen laten, en bemoeilijken zo de regeringsvorming nog extra", besluit de Wever.
Erkenning.Filmmaker Jan Verheyen ontvangt erepenning Albert De Cuyper
Filmmaker Jan Verheyen ontvangt erepenning Albert De Cuyper
Het Vlaams Komitee voor Brussel reikte een tijdje terug zijn jaarlijkse erepenning Albert De Cuyper uit, waarbij mensen worden gehuldigd die zich op een bijzondere manier hebben ingezet voor de Brusselse Vlamingen of voor de positie van de Vlamingen in Brussel. De prijs ging deze keer naar filmmaker Jan Verheyen. "Het Vlaams Komitee voor Brussel wou dit jaar iemand uit de culturele sfeer onderscheiden, en is dus bij mij terechtgekomen een duidelijker schrikbeeld van hoe weinig hip het adjectief 'Vlaams' is in de culturele sferen, is nauwelijks denkbaar."
Sommige politici willen van de huidige crisis gebruik maken om de Belgische politiek nog naar een verder dieptepunt te voeren. De Vlaamse Volksbeweging reageert scherp. Peter De Roover krijgt er ruimte voor in De Morgen en haalt snoeihard uit.
HET DIEPTEPUNT IS NOG NIET BEREIKT
De nieuwste politieke crisis of nieuwe fase in de crisis die België heet duwt dit land nog verder naar de rand van de fatsoensgrens, nu de hoogste magistraat een inbreuk op de scheiding der machten vermoedt. Hoog tijd voor bezinning over het morele gehalte van de manier waarop in dit land politiek wordt bedreven? De voorbije dagen werd die illusie snel doorprikt. We moeten vrezen dat we het dieptepunt nog niet hebben bereikt. Twee gelanceerde voorstellen zijn ronduit stuitend vanuit rechtstatelijk en democratisch oogpunt. Patrick Dewaels uitspraak dat verkiezingen zonder splitsing van BHV perfect mogelijk zijn, doet de adem stokken. Die zouden mogelijk zijn als de nieuwe kamer de eigen verkiezing rechtsgeldig verklaart, m.a.w. op de eerste zittingsdag beslist dat ongrondwettelijke bezwaren geen probleem vormen (want het arrest van het Grondwettelijk Hof laat daarover geen twijfel bestaan). De vraag is niet of verkiezingen kunnen, wel of politici het fatsoen hebben om ongrondwettelijke verkiezingen af te wijzen dan wel de grondwet als quantité négligeable opzijschuiven. Onze minister van binnenlandse zaken (!) pleit voor het ongrondwettelijke spoor. Hij stelt minder dan een week na een vermoede ingreep van de uitvoerende macht op de rechterlijke publiek voor dat de wetgevende macht een uitspraak van het Grondwettelijk Hof zou negeren. Tot 2011 is er overigens helemaal geen grondwettelijke plicht om verkiezingen te organiseren. Als het huidige parlement zonder splitsing van BHV een lijst van grondwetsartikelen ter herziening goedkeurt, met de automatische ontbinding van dat parlement tot gevolg, stellen de kamerleden met voorbedachtheid een daad van incivisme. Dewaels idee laat de wetgevende macht een arrest van het Grondwettelijke Hof, de rechterlijke macht, van tafel vegen - getuigt van een machiavellistisch cynisme dat in deze dagen nog ongepaster is dan het anders al zou zijn. Er bestaat trouwens een eenvoudige oplossing. De kamer kan het ingediende voorstel tot splitsing van BHV gewoon goedkeuren. Zowat 60% van de Belgische kamerleden is dat van plan als het wordt voorgelegd. Drijven de Franstaligen in deze crisistijden hun inmenging in een puur Vlaamse aangelegenheid zover dat ze gaan verhinderen dat de kieswet in regel wordt gebracht met de grondwet door een democratische parlementaire meerderheid en dat de volgende verkiezingen juridisch correct kunnen verlopen? Is BHV voor hen een regimecrisis waard? De bal ligt in hun kamp. Zowel Bart Somers als Caroline Gennez wensen gelijktijdige verkiezingen van de federale en deelstatelijke parlementen in juni 2009. Niet als eenmalige toevalligheid, maar wettelijk vastgelegd voor de toekomst. Dan blijven twee opties over. Ofwel voert men legislatuurparlementen in, zodat het parlement nooit meer voortijdig kan worden ontbonden. Volgens Somers en Gennez zijn vervroegde federale verkiezingen in 2009 nodig, maar ze willen die mogelijkheid voor de toekomst uitsluiten. Bij een volgende politieke crisis, hoe fundamenteel ook, mag de kiezer nooit meer vervroegd worden uitgenodigd om de kaarten te herschikken. Zoiets is in westerse democratieën ongekend, maar onze politici denken in alle ernst in die richting. Ofwel worden bij een federale crisis ook automatisch de deelstaatparlementen ontbonden, om gelijktijdig te kunnen blijven kiezen. Iedereen erkent hoe belangrijk het is dat de deelstaatregeringen in deze aanhoudende federale crisis op een normale manier blijven werken. Dat geeft een minimum aan stabiliteit. Willen Somers en Gennez dat een federale crisis in de toekomst automatisch overslaat op de deelstaten? Als de Belgische regering niet meer kan regeren, moet dan ook de Vlaamse haar werking stopzetten en in een kiescampagne worden gesleurd? Beide opties wijken ver af van de beginselen van een democratische rechtstaat. De minister van binnenlandse zaken stelt voor een arrest van het Grondwettelijk Hof (en de Grondwet) te negeren en de voorzitters van twee grote partijen bevallen van een idee dat regelrecht ingaat tegen de democratische fundamenten. Om de Belgische schuit varende te houden, moeten blijkbaar steeds meer rechtstatelijke en democratische beginselen overboord gegooid worden. Wij zitten in dit land verstrikt in een carrousel van politiek onfatsoen, waaruit alleen maar nieuwe vormen van onfatsoen voortvloeien. Wanneer springen we van die onzalige glijbaan?
ARDOOIE - De bib kan nu ook online worden geraadpleegd. Dat voor zowel het reserveren, het raadplegen van de catalogus als het verlengen van de ontlening. Info via www.bidoc.be/pobardooie.
Bezoeker van pretparken.
Wat nog allemaal. Van het ene pretpark naar het ander.
In allerijl naar de koning: Wilfried Martens werd gisteren door zijn echtgenote Miet Smet naar het paleis gevoerd, met zijn kinderen op de achterbank (zie inzet).
22-12-2008
Verkiezingen en B.H.V
22-12-2008
Vervroegde verkiezingen en BHV.
Verkiezingen 2009 ongrondwettelijk zonder oplossing BHV
Marc Bossuyt.
Zonder een oplossing voor de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zijn de volgende federale verkiezingen ongrondwettelijk. Dat heeft Marc Bossuyt, de nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof, dinsdag aan de VRT-gezegd. Bossuyt deed die uitspraak in de marge van zijn plechtige installatie als nieuwe Nederlandstalige voorzitter van het Grondwettelijk Hof.
De plechtige installatie van Bossuyt gebeurde dinsdag in het bijzijn van ontslagnemend premier Guy Verhofstadt en verschillende andere hoge gezagsdragers van het land. De 63-jarige Bossuyt is sinds 1997 rechter bij het Grondwettelijk Hof, het vroegere Arbitragehof, en was voordien onder meer voorzitter van de VN-commissie Mensenrechten en de eerste Belgische commissaris-generaal voor de vluchtelingen.
In zijn toespraak benadrukte Bossuyt dat de arresten van het Grondwettelijk Hof niet mogen gezien worden als gewone "adviezen", maar dat zij "ter goeder trouw moeten worden uitgevoerd". De overheid kan dus niet zomaar voorbijgaan aan de arresten van het Hof.
In een gesprek met de VRT-radio ging Bossuyt een stap verder, met name wat betreft het arrest rond de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde.
Discriminerend.
Sinds 2002 vallen de kieskringen in ons land samen met de provinciale grenzen, behalve in BHV. Die kieskring overschrijdt twee gewesten. Het bestaat uit het tweetalige Brussel en het eentalige Halle-Vilvoorde. Het Grondwettelijk Hof bestempelde die regeling als discriminerend.
De verkiezingen van 10 juni van dit jaar waren de laatste die nog mochten zonder oplossing voor BHV. Nieuwe verkiezingen zijn dus onmogelijk als het probleem BHV niet eerst wordt opgelost. "Er moet een nieuwe regeling worden uitgewerkt die deze discriminatie wegwerkt", aldus Bossuyt. Wat die oplossing is, laat het Grondwettelijk Hof in het midden. Dat is de taak van de wetgever.
In zijn speech loofde Bossuyt ook de tweetalige structuur van het Grondwettelijk Hof. Zo is er naast een Nederlandstalige ook een Franstalige voorzitter (Michel Melchior) en wisselt het effectieve voorzitterschap jaarlijks. Dat bewijst volgen Bossuyt dat het federale samenwerkingsmodel "grotere verdiensten heeft dan wel eens gedacht wordt". De nieuwe voorzitter verklaarde tot slot ook dat er geen tekort is aan rechters, wel aan gerechtelijke medewerkers. (belga/dm)
