Het Davidsfonds stuurde een Open Brief én een paasei(tje) in een grote (voorts lege) doos aan alle ministers en staatssecretarissen, en aan de partijvoorzitters en benadrukt daarin dat alle concrete afspraken in het huidige regeerakkoord ‘ruim onvoldoende’ zijn.

 

‘Aan het begin van de lente vieren we traditioneel het paasfeest… Voor ons is dit tegelijkertijd een gelegenheid om “ons ei kwijt te kunnen”. Daarentegen zit u zelf nu ongetwijfeld nog met een aantal eieren, waarvan dit chocolade exemplaar mogelijk nog het lichtst te verteren is. En net als u in dit geval misschien – letterlijk – gehoopt had op een minder lege doos (en/of een groter, voller ei) hadden wij daar eerlijk gezegd – figuurlijk – ook op gerekend met betrekking tot het regeerakkoord.

 

Vóór de verkiezingen van 10 juni bezorgden we u al een eerste Open Brief. Daarin

pleitten we, vanuit onze historische betrokkenheid en ons maatschappelijk engagement, voor een grondige staatshervorming die vertrekt vanuit de vijf resoluties die het Vlaams parlement goedkeurde in 1999 en die – geactualiseerd en versterkt – in het Vlaams regeerakkoord van 2004 werden opgenomen.

 

Laten we duidelijk zijn: de concrete afspraken in het huidige akkoord zijn voor ons ruim onvoldoende.

 

Ons vertrouwen van de voorbije zomer en het najaar is de voorbije maanden omgeslagen in een grote ongerustheid. We geven u echter nog het voordeel van de twijfel en moedigen u aan om tegen half juli eindelijk belangrijke knopen door te hakken.

 

Ondertussen blijft het Davidsfonds niet staan roepen langs de zijlijn, maar zetten we ons samen met meer dan 5.000 vrijwilligers-bestuursleden dagdagelijks in voor een betere samenleving. We gaan ervan uit dat dat ook uw betrachting is en rekenen op uw engagement.

 

Met vriendelijke groet,

 

Namens het Nationaal Bestuur van het Davidsfonds,

 

Jeroen Sleurs, secretaris-generaal

Peter Peene, nationaal voorzitter

 

Eerst was er de catacombentijd (letterlijk en figuurlijk) in de Lakensestraat vlakbij de Koninklijke Vlaamse Schouwburg en ... het nu ook al weer verdwenen Hof van Engeland, een taverne die voornamelijk gefrequenteerd werd door Nederlandstalige Brusselaars.

Dan waren er als het ware de pioniersjaren in de Zinnikstraat in de wat ongure buurt van het beruchte Fontainasplein en toch al niet te ver van de Beurs verwijderd.

En nu is er dan in een derde en hopelijk definitieve fase het eerder statige en frisse pand in de Drukpersstraat, een naam die wel heel toepasselijk is, want het is hier dat de redactie van het rebelse en recalcitrante maandblad Meervoud voortaan gevestigd is en zal moeten vergaderen in de broeierige rookwalmen van de nieuwe vergaderzaal waar voorwaar weer duchtig complotten zullen worden gesmeed en als in de beste traditie van het huis van vertrouwen menige reputatie zal sneuvelen en menig masker zal worden afgerukt.

En velen met mij beseffen en vermoeden allicht dat de naam van de straat waar we ons nu bevinden wellicht beter dadelijk veranderd zou worden in de ... Sluikpersstraat.

Nec spe nec metu
& Vive le Gueux

Hendrik CARETTE
18 september 1998

  
Bron:Uit Meervoud,zie mij favorieten.