Franstaligen moeten garanties vinden

De koning heeft premier Leterme ontboden en heeft zijn ontslag geweigerd. Hij heeft drie Franstalige bemiddelaars aangeduid (François-Xavier de Donnéa, Raymond Langendries en Karl-Heinz Lambertz). Zij moeten nagaan welke garanties mogelijk zijn om tot een geloofwaardige institutionele dialoog te komen. Zij krijgen daarvoor tijd tot eind juli.

Deze opdracht beantwoordt aan twee essentiële eisen van CD&V:

1. De bal ligt hiermee in het kamp van de Franstaligen. Het is nu aan hen om verantwoordelijkheid op te nemen.
2. Vooraleer een dialoog wordt opgestart moeten er garanties zijn. Daarnaar wordt nu gezocht. De korte termijn – tot eind juli – garandeert ons bovendien dat de zaak niet op de lange baan wordt geschoven. Over minder dan twee weken weten we waar we staan.

De ministerraad moet zich in die periode terughoudend opstellen. Ze verzekert enkel de noodzakelijke continuïteit.

Marianne Thyssen

Waals salpeterzuur in Vlaamse wonde

Jan Van de Casteele 17-07-2008

Samengevat komt de Waalse Resolutie neer op: federalisme gebaseerd op drie gewesten (1), solidariteit tussen Walen en Brusselaars via federatie Wallonië-Brussel (2), interpersoonlijke solidariteit via sociale zekerheid en interregionale solidariteit via de financieringswet (3) en géén fiscale autonomie (concurrentie) tussen de gewesten (4), geen nieuwe regionale bevoegdheden zonder middelen (5). Brussel moet volwaardig derde gewest zijn (6) en uitbreiden (7), de kaderconventie over de bescherming van de nationale minderheden moet worden geratificeerd. Alle Franstalige partijen spraken over ‘legitieme eisen’.

De Vlaamse volksvertegenwoordigers zijn lekker met vakantie. Ze worden voorlopig niet teruggeroepen, besliste het uitgebreid Bureau van het Vlaams parlement, dat wil wachten op federale duidelijkheid.

Vl.Pro (ex-Spirit), Lijst Dedecker en Vlaams Belang hadden de bijeenroeping gevraagd. Vlaams Belang wil dat Vlaanderen een ‘actieve rol’ speelt en klaar is om het gesprek te voeren op basis van de Vlaamse resoluties uit 1999 en van het Vlaamse regeerakkoord.

Als dat gesprek tussen gemeenschappen niets oplevert, moet Vlaanderen volgens Vlaams Belang ‘eenzijdig zijn autonomie verklaren’. ‘Neemt Wallonië daar geen genoegen mee, dan moet de boedelscheiding van België tot uitvoering gebracht worden’, onderstreept Dewinter.

De partij wil 150.000 handtekeningen verzamelen voor 10 verzoekschriften die te maken hebben met het thema van de onafhankelijke Vlaamse staat.

Op 17 of 18 juli komt de Vlaamse regering bijeen om zich opnieuw over het thema te buigen. Maandag kon ze nog om de hete brij heen, nu zal ze erin moeten bijten.

Verstoppertje spelen of halfslachtig bezig zijn, het kan niet lang meer duren. Vlaams minister-president Kris Peeters dreigt in het federale moeras te worden getrokken. ‘Verbrand te worden’, zeggen veel CD&V’ers.

Bovendien dreigt Peeters in een positie van drie tegen één terecht te komen, schreef Wim Winckelmans (DS, 17 juli) Vermoedelijk doelt hij op de minister-presidenten Demotte, Picqué en Lambertz. Hij had ook kunnen schrijven één tegen vier. Of was het naarvoor schuiven van Reynders ‘een graptje’?

Guy Tegenbos legde in DS nog eens uit waarom Demotte nu plots toch wil meedoen

- de federale staat ‘moet er ook bij zijn’ (lees MR en Reynders). ‘Demotte wil niét deelnemen als enkel hij en kris Peeters betrokken zijn. Alle gewesten en gemeenschappen moeten erbij zijn.’ Wat een gekte. Het leidt geen twijfel dat Demotte speculeert op meer gewicht in de schaal via het inzetten van het hele regiment Francofone gezagsdragers, afgevaardigden van zoveel francofone speeltuinen, maar ook van ‘bondgenoot Brussel’. Brigitte Grouwels bewijst Vlaanderen geen goede zaak door in naam van enkele tienduizenden Vlamingen in Brussel mee aan de kar van het derde gewest te trekken (haar voorstel is om ook Vlaamse Brusselaars en niet alleen Picqué bij het confederaal model te betrekken; oogt logisch, want over Brussel zal véél moeten worden gepraat, maar binnen het kader van de huidige besprekingen moet Brussel op zijn plaats worden gehouden: een stadsgewest mét grenzen, binnen Vlaanderen.

- Demotte wil géén tijdslimieten. Terwijl sommige CD&V’ers zich uit de naad werken om de koning op 21 juli te laten uitpakken met een reddingsscenario voor het oude België.

- Demotte wil géén Copernicaanse revolutie, zoals Vlaams minister-president Peeters die omschreef (federale staat secundair en draaiend rond deelstaten in plaats van omgekeerd). Lees: de Vlamingen kunnen een grote staatshervorming op hun buik schrijven

Het is duidelijk dat de francofone minderheid van dit land – nu officieel bevestigd via de eisen van het Waals Parlement – salpeterzuur strooit in de open wonde van de Vlamingen: de wonde van de immense verdeeldheid, die niet alleen de Vlaamse politieke klasse aantast, maar ook CD&V zelf.

De intellectuele knokploeg verandert van tactiek

Jan Van de Casteele 16-07-2008

Het hele orkest van tegenstanders van meer Vlaanderen, de hele intellectuele knokploeg die CD&V dertien maanden (en langer) onophoudelijk frontaal aanviel, niet zelden onder de gordel, wordt dezer dagen met veel ijver in stelling gebracht voor een nieuwe poging om het kartel te breken.

Even kijken naar het geschut in één krant. ‘Toogpraat’, noemt Yves Desmet (De Morgen) de vraag naar een grote staatshervorming mét garanties en datum. ‘Zo ne goeie hebben wij nog niet gehad, had, had...’, jubelt hij over Leterme en het (plots interessant bevonden) idee - (‘nog zo dom niet’) - van een confederale conventie, die ‘contouren uitwerkt’ voor na 2009. In de volksmond ‘voor na het jaar stillekes’... Opvallend hoe hardnekkig De Morgen partij blijft kiezen voor een status-quo, en derhalve voor de eis van de Franstaligen.

Nochtans vis je met enige moeite uit dezelfde krant wat er schort aan die zogezegd ‘confederale’ optie:

1. De Franstaligen zouden niet Demotte, maar Reynders als voorzitter naar voor schuiven, én bovendien ook Picqué. Tussenstand: 1 (Vl) – 2 (Fr.) 2. Kartelpartner N-VA kan zoiets niet slikken, dus is dit scenario voor CD&V zelfverminking, ... tot de terugval in een tweederangsrol, of in de oppositie hierop volgt. 3. De reacties van de CD&V-basis (en zelfs van tenoren) laat er geen twijfel over bestaan dat velen binnen de partij dat niet pikken en zullen afhaken als kiezer (of verkozene) 4. De Franstalige interpretatie van confederalisme is wel heel doorzichtig: ‘een paritaire senaat en de federale kieskring’, met een ‘aanpassing van de financieringswet’ (ze krijgen nog niet genoeg transfers), met ‘een uitbreiding van Brussel’ en met het uit de keuken gooien van BHV tot na de verkiezingen van 2009.

In de krant worden de klassieke steunpilaren van het koninkrijk achter de microfoon geplaatst

1. Marc Eyskens (zoals gebruikelijk vervolgens ook koning van Voor de Dag en het TV1-journaal) 2. Louis Tobback (‘het is Letermes fout’) 3. ACW, met het stokpaard van de economische crisis die de schuld zou zijn van de Vlaamsgezinden 4. Het VBO (Rudi Thomaes), met hetzelfde stokpaard 5. Een anonieme ex-VU’er die Bourgeois mogen afmaken (‘sluipschutter’, ‘duikboot’) 6. Open VLD, bij monde van Bart Somers: ‘De ergernis over N-VA is erg groot bij ons...N-VA heeft voor ons de bonen gevreten’. 7. De Franstaligen, die zich uitspreken voor een confederaal model, maar wat voor een... Een staatshervorming ‘achter de muren van nooit’, te bakken in de oven van werkgroepen en met als ingrediënten ‘een paritaire senaat en de federale kieskring’, met een ‘aanpassing van de financieringswet’ (ze krijgen nog niet genoeg transfers), met ‘een uitbreiding van Brussel’ en met het uit de keuken gooien van BHV tot na de verkiezingen van 2009. 8. Belgicist Dave Sinardet (‘Leterme heeft de verkiezingen niet gewonnen met communautaire thema’s) 9. Jos Bouveroux, de VRT-specialist die ons binnenkort op ‘zijn’ tv zal voorlichten over de staatshervorming (‘Met een big bang hebben enkel de radicalen en de populisten belang’), voorstander ook van dialoop met de drie minister-presidenten (dus met twee Franstaligen en één Vlaming) 10. Geert Buelens (Pavia-fanaticus), die de armtierige peiling van Marc Swyngedouw als argument inroept (‘slechts 9 procent is voor de splitsing van het land’) en ontkent dat CD&V in 2007 (ook) een communautaire campagne heeft gevoerd. 11. De klassieke lezersbrievenrubriek met de onvermijdelijke Staf Dewilde, ultra-belgicist Andy Vermaut (BUB) en nog een paar lezers die beweren dat ‘niemand’ bekommerd is om een staatshervorming. 12. Eigen raspaard Walter Pauli, die betreurt dat CD&V niet meer ‘staatsdragend’ is (zoals CVP). Leuke analyse: het is de eigen achterban die Leterme voetje lichtte. Partijbelang boven staatsbelang. Niet vies van paradoxale gedachtekronkels weet Pauli dat die achterban omwille van ‘portemonnee, kinderen en job’ Leterme dan weer niet zou volgen... Een stuk dat alleen Pauli zelf misschien begrijpt.

Het hele orkest van tegenstanders van meer Vlaanderen, de hele intellectuele knokploeg die CD&V dertien maanden (en langer) onophoudelijk frontaal aanviel, wordt de komende dagen ongetwijfeld in stelling gebracht voor een nieuwe poging om het kartel te breken.

Yves Desmet vindt verkiezingen ‘niet het beste idee’. De man die al maanden beweert dat niemand wakker ligt van het communautaire, voelt blijkbaar dat er aan die redenering iets niet klopt. Een man met schrik voor de democratie?

Ergens in Wallonië staat een groepje stadsarbeiders een sigaretje te roken aan een bloemenperkje waar ze onkruid moeten wieden.

Op de rugzijde van hun werkkledij staat een mooie Vlaamse leeuw geborduurd.

Een Brusselaar komt voorbij en fronst de wenkbrauwen.

Enigszins geïntrigeerd en geërgerd vraagt de Brusselaar:

“Waarom staat er een Vlaamse leeuw op uw kledij?’

Waarop de arbeiders antwoorden: “Dat is onze sponsor!”

"De raadplegingen waarmee de koning gisteren opnieuw van start is gegaan, hebben maar een kans op succes als het Hof en alle betrokken staatslieden rekening houden met de eenvoudige vaststelling dat dit land van een onevenwichtig federaal model moet kantelen naar een evenwichtig én solidair confederaal model. Zo niet blijven we botsen tegen de grenzen van ons huidige bestel. Die grenzen hertekenen is de beste garantie voor een sociaal, economisch en ecologisch beleid dat aangepast is aan de noden van Vlaanderen, Brussel en Wallonië. En dus van alle Belgen."

Nog eens duidelijk geworden: Belgisch model werkt niet meer

Eric Defoort en Peter De Roover 15-07-2008

Voor de Vlaamse Volksbeweging was er na de vastgestelde totale blokkering geen andere weg meer dan het ontslag van Yves Leterme als premier. De VVB hoopt dat CD&V nu de definitieve keuze heeft gemaakt voor de Vlaamse staatsraison.

De VVB is ten zeerste verheugd dat de ontslagnemende premier zelf heeft ingezien dat het Belgische model niet meer werkt, een gegeven dat de VVB al jaren verkondigt bij de publieke opinie en dat nu zowat wiskundig aangetoond werd.

De vraag die nu op tafel ligt en moet worden beantwoord door de Franstaligen, luidt:

"Willen jullie mét een grondige staatshervorming, de zuivere splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde en het behoud van de gewestgrenzen nog verder gaan met België?"

Zij mogen die keuze niet langer ontwijken. Het status quo is voor Vlaanderen geen optie.

De Franstalige houding maakt het tot plicht van alle Vlaamse partijen om een scenario uit te werken voor 'plan B' ("wat na België") en de angst voor de eigen schaduw af te werpen.

Eric Defoort, voorzitter VVB

Respect voor Yves Leterme

Met 1,2 miljoen stemmen voor het kartel CD&V/N-VA en 800.000 persoonlijke voorkeurstemmen kreeg Yves Leterme vorig jaar van de Vlaamse kiezers een sterk mandaat. De kiezers kozen voor verandering, inclusief een hervorming van onze instellingen.

Die staatshervorming is vooral belangrijk voor de sociaal-economische toekomst van ons land.  Yves Leterme en onze onderhandelaars hebben een jaar lang alles geprobeerd wat menselijk mogelijk was om het land te hervormen. Zij slaagden erin een absoluut “non” om te buigen tot een groeiend besef dat een staatshervorming echt noodzakelijk is. Maar finaal is een akkoord niet mogelijk gebleken. Ongetwijfeld stuitten we op de grenzen van wat in ons federaal bestel nog haalbaar is.  CD&V heeft bijzonder veel respect voor Yves Leterme. De vechtlust en volharding waarmee hij de budgettaire toestand in ons land recht trok en in moeilijke omstandigheden een sociaal-economisch meerjarenprogramma opmaakte, dwingt ontzag af. Ook op communautair vlak bereikte hij het maximum haalbare. Niemand anders had dit gekund. Yves Leterme kan ook in de toekomst op onze steun blijven rekenen. In geen geval geven wij de staatshervorming op. De hervormingen die wij willen zijn te cruciaal voor ons land.
 
Marianne Thyssen
Voorzitter CD&V

"Het staat nu vast. Federaal België is in zijn huidige vorm niet in staat zichzelf te hervormen."

Banenconferentie: slaapmiddel Franstaligen?

Jan Van de Casteele 14-07-2008

Ons 11 Juli-Manifest 2008

Jan Van de Casteele 13-07-2008

In een elfjuliverklaring pleit het AKVSZ voor een splitsing van de sociale zekerheid. Die kan de koopkracht van de Vlaamse gezinnen met 2.500 euro per jaar verhogen en 2/3de van de solidariteit ongemoeid laten. Maar blijkbaar is zelfs dat laatste voor de Franstaligen niet voldoende als positief gebaar.

Een eigen tewerkstellingsbeleid (de sociaal-economische kloof tussen Vlaanderen en Wallonië maakt dat absoluut noodzakelijk) en de splitsing van de sociale zekerheid openen volgens het AKVSZ perspectieven op meer betrokkenheid van de bevolking, het verder ontwikkelen van het best mogelijke economische kader voor Vlaanderen (en Wallonië), meer investeringen in de zorgsector, milieu, infrastructuur en ontwikkelingssamenwerking. Een splitsing van de SZ kan de Vlaamse gezinnen een koopkrachtverhoging van 2500 per jaar opbrengen. 'Met een splitsing laten wij nog 2/3 van de solidariteit ongemoeid. Zeven miljard euro per jaar is blijkbaar niet voldoende als positief gebaar.'

Daarnaast pleit AKVSZ ook voor een Vlaams Goudfons (echt geld!) om de uitdagingen van de te toekomst deels mee te financieren.

Vlaanderen mag niét betalen voor meer bevoegdheden en evenmin akkoord gaan met meer bevoegdheden met hetzelde geld (ook dat is verarming). De woonplaats (niet de werkplaats) moet het criterium zijn voor het toekennen van geld aan de gewesten. Niet maatregelen als een mobiliteitspremie (75 euro), maar Vlaanderen en Wallonië verantwoordelijkheid maken voor het financieren van de werkloosheidsvergoeding in eigen regio is de weg naar responsabilisering en herstel.

Hoe Vlaams is elf juli?

11 juli vandaag. Feest. Of dat zou het toch moeten zijn. Ik nam de trein vanmorgen. Nergens feest. Hier en daar hangt een vlagje uit, maar voor de rest gaat alles zijn gewone gangetje. Elf juli is nog steeds geen betaalde feestdag en mensen gaan dus gewoon naar hun werk zoals elke dag. Niets speciaals. Ze denken eerder aan het weekend dan aan de betekenis van de Vlaamse feestdag.

En dat lijkt in alle berichtgeving over het feest ook de bedoeling te zijn. Het VRT-middagjournaal bijvoorbeeld is ook al niet veel soeps. De Vlaamse feestdag is niet eens het eerste item. Belangrijker zijn blijkbaar de beloftes van NMBS-baas Descheemaker dat de treinen nu wel op tijd zullen rijden, en dat na de verhoging van de rente op de spaarboekjes nu ook de rente op de woonkredieten zal verhogen. Alsof dat nieuws is.

De VRT doet zelfs geen poging om te verbergen dat er een operatie-elf-juli bezig is: laat de Vlamingen maar feesten, maar doe er vooral niet te enthousiast over. Beperk de berichtgeving tot het onafwendbare. Zend het avondfeest in Brussel uit, maar liefst niet het moment waarop de Vlaamse Leeuw gezongen zal worden. Zal ie wel gezongen worden? Of krijgen we weer een spottende versie zoals vorig jaar: “Ze zullen haar niet kammen, de fiere Vlaamse poes”? De affiche van de Gulden Ontsporing in Brussel vanavond belooft alvast niet veel goeds. Op de website van organisator Ancienne Belgique (o ironie), is geen fiere leeuw te zien, maar een halfslachtig dier met poten die lijken op die van een olifant en een varkensneus. Een leeuw zonder klauwen en tanden dus. Dat is ook de bedoeling.

Verder wordt ook geen enkel uur geplakt op de programmering. Raymond van het Groenewoud komt langs, Flip Kowlier ook, en nog een rist andere zangers. Maar de uitvoering van ons volkslied, De Vlaamse Leeuw zelf, staat nergens geprogrammeerd. Terwijl de uitvoering hiervan de apotheose van de avond zou moeten zijn, staat ze dus niet eens op het programma vermeld. Een leeuw zonder klauwen of tanden is nog niet erg genoeg: graag ook een leeuw zonder stem. Terwijl die in Brussel net het hardst van al zou moeten klinken. Het is tenslotte onze hoofdstad.

Voor wie gaat vanavond: laat u horen.

Beste groeten,

Brecht.

VVB-boodschap: kiezen voor Vlaamse (en Waalse) democratie

Jan Van de Casteele 10-07-2008

11 JULI 2008: mededeling Vlaamse Volksbeweging

FEITEN:

1. Vlaanderen is (bijna unaniem) voorstander van de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde;

2. In de kamercommissie binnenlandse zaken keurde een democratische meerderheid een splitsingsvoorstel goed, maar de verdere behandeling werd geblokkeerd door de minderheid.

3. De bestaande situatie is in strijd met de Grondwet, zoals vastgesteld door het Grondwettelijk Hof;

4. Vlaanderen is (bijna unaniem) voorstander van de uitbreiding van de bevoegdheden van de deelgebieden. De zogenaamde Vlaamse resoluties vormen een voorzichtige consensus-lijst, die mikte op een brede Vlaamse meerderheid. Deze werd opgenomen in de opeenvolgende Vlaamse regeerakkoorden en vormde de basis van diverse verkiezingsprogramma’s in 2007, onder meer van de partijen die de verkiezingen wonnen;

5. Die Vlaamse resoluties zijn intussen bijna tien jaar oud (goedgekeurd op 3 maart 1999), wat leert dat de Vlaamse partijen niet meteen kunnen beschuldigd worden van overdreven haast bij het nastreven van wat ze zelf noodzakelijk achten;

6. Noch het Vlaamse voorstel om BHV te splitsen, noch de Vlaamse resoluties mengen zich in Waalse of Franse Gemeenschapsaangelegenheden;

7. De Vlaamse partijen die deelnemen aan de regering(sonderhandelingen) stapten zeer snel af van de Vlaamse resoluties en beperkten hun eisenpakket tot onderdelen daar van;

8. De Vlaamse bevolking vormt de meerderheid in België.

RESULTAAT:

In het voorbije politieke jaar werden geen stappen gezet in de noodzakelijke uitbreiding van het Vlaamse zelfbestuur.

De politieke ontwikkelingen van het voorbije jaar toonden aan dat het zelfs bij het samenvallen van deze acht feiten niet mogelijk is om tot een akkoord te komen met de Franstalige politieke partijen.

Daarmee is nu ongeveer wiskundig aangetoond dat zelfs een zeer gematigde (naar inhoud en optreden) Vlaamse opstelling botst met het Belgische feit.

Iedereen kan vandaag vaststellen dat het verkrampt vasthouden aan de Belgische structuren niet langer verzoenbaar is met de uitbouw van een volwaardige Vlaamse (en Waalse) democratie. De Vlaamse Volksbeweging roept dan ook alle politieke en maatschappelijke medespelers uit Vlaanderen op om het taboe over het voortbestaan van België te doorbreken.

Voor de Vlaamse Volksbeweging,

Eric Defoort, algemeen voorzitter Peter De Roover, politiek secretaris