Zijn de zondagsmissen in het Missiehuis van Heide al heel vlug openbaar, dan rijst er tegelijkertijd toch ook een bepaald probleem op. In het prille begin van de 20-ste eeuw krijgt de Vlaamse beweging meer en meer vorm in onze kontrijen. Franse openbare preken zijn dan ook niet langer vanzelfsprekend. Ook het bisdom moet daarmee rekening houden. Maar van de Franse Benedictijnen kan men moeilijk verwachten dat zij het nederlands dermate onder de knie hebben dat zij vanop de preekstoel in onze taal volledig kunnen schitteren . Vlaamse collega's, vooral de Benedictijnen van Affligem, zullen hen dan ook ter hulp schieten.
In 1910 mogen de Franse Benedictijnen van "Notre Dame de la-Pierre-qui-vire" van de Franse autoriteiten plotseling terugkeren naar hun land. En het Missiehuis van Heide wordt nu een tweede thuisbasis voor de Vlaamse Benedictijnen van Affligem. Zij zullen er verblijven van 1910 tot 1928.
Naast hun missiewerk is ook de lithurgie voor deze paters heel belangrijk. Ze zullen het Missiehuis van Heide dan ook uitbouwen tot hun lithurgisch secretariaat "Felix Concordia". Vooral pater Constantinus Bosschaerts verwerft in deze activiteit rond 1918 grote bekendheid.
In 1920 organiseren de Vlaamse Benedictijnen te Kalmthout-Heide dan ook de allereerste nederlandstalige lithurgische week. Noteer dat op dat ogenblik het nederlands door de kerk nog steeds niet erkend is als lithurgische taal. Is zijne excellentie Kardinaal Désiré Joseph Mercier er trouwens niet diep van overtuigd geweest dat onze taal geen cultuurtaal kan zijn? Maar daar denken de Vlaamse Benedictijnen, Ruusbroeck indachtig, gelukkig anders over.
Ter gelegenheid van die eerste nederlandstalige lithurgische week stellen onze paters in het Missiehuis van Heide de toendertijd magische "Kruisweg" van Albert Servaes tentoon.
Deze Vlaamse expressionistische schilder van de Latemse school heeft ook in het buitenland als kunstenaar roem verworven. Naast zijn landschappen is hij ook knap in portrettekenen en hebben ook religieus-mystieke voorstellingen, zoals de "Kruisweg", hem geboeid.
Maar helaas, het instand houden van twee kloosters, naast hun missieverplichtingen, groeit de Benedictijnen van Affligem boven het hoofd. Zij moeten dan ook kiezen. En uiteraard is de keuze snel gemaakt : de missies blijven de hoofdbekommernis. In 1928 verlaten ze het missiehuis van Kalmthout-Heide.
In hun plaats komen nu voor een korte periode van 1928 tot 1932 de zusters Benedictinessen het Missiehuis van Heide bewonen.Zij zijn trouwens geen onbekenden voor onze Kalmthoutenaars daar zij reeds sinds 1921, eerst in Kapellenbos in de villa "De Kluis" van de beroemde professor Muls - die zoveel gedaan heeft voor het behoud van onze Kalmthoutse heide - en later in het Keienhof aan de Putse steenweg te Kalmthout, hebben verbleven. Het zijn de Benedictinessen die het Missiehuis de welluidende naam "Maria Middelares" meegeven, naam die achteraf door de Paters van Steyl zal worden geofficialiseerd.
Tijdens het verblijf van de zusters Benedictinessen in het Missiehuis blijven er wel op dat ogenblik twee paters van Affligem in Heide ter beschikking voor de kerkdiensten.
In 1932 zullen ook de Benedictinessen uit het Missiehuis van Heide vertrekken. Zij gaan dan hun intrek nemen in hun abdij van Hekelgem.
(vervolgt)
- poëzie + -
De Moerbeitoppen ruisten ( Nicolaas Beets of Hildebrand 1814-1903)
"De moerbeitoppen ruisten"; God ging voorbij; Neen, niet voorbij, hij toefde: Hij wist wat ik behoefde, En sprak tot mij;
Sprak tot mij in den stillen, Den stillen nacht; Gedachten die mij kwelden, Vervolgden en ontstelden, Verdreef hij zacht.
Hij liet zijn vrede dalen Op ziel en zin; 'k Voelde in zijn vaderarmen Mij koestren en beschermen en sluimerde in.
Den morgen, die mij wekte Begroette ik blij, En Gij, mijn Schild en Wapen, Waart nog nabij.
- actua + -
- Nog tot eind januari 2007 stelt de Kalmthoutse akwareliste Germaine Van Tichelt tentoon in het Natuureducatief Centrum (grote heideparking), Putse steenweg nr 129 te Kalmthout.
- Op donderdag 25 januari 2007 is het ook in Kalmthout GEDICHTENDAG. Het gemeentebestuur van Kalmthout wou deze dag van " de gemoedssynthese in een notendop " niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Daarom worden er in de plaatselijke gemeentelijke bibliotheek gratis poëtische postkaarten aangeboden. Haal ze af! Poëzie is ongetwijfeld ook jouw belangstelling waardig!
- awdoe + -
tot volgende week met weer een Kalmthouts broodje " Het Missiehuis van Heide (4)" en vergeet het niet om de reeds verschenen broodjes in chronologische volgorde weer op te roepen onderaan het blog telkens op de rode linkse pijl klikken.
