Wanneer een op leeftijd gekomen moeder Kee in 1920 gaat inwonen bij  haar jongste dochter Marie op de Heuvel wordt de Kambuus afgebroken. En iedere Kalmthoutenaar kon destijds wel iets van die houten keet gebruiken. Er is van de Kambuus als gebouw dan ook niets over gebleven.  

Is de Kambuus als gebouw afgebroken, dan is de site waar de keet heeft gestaan vandaag nog duidelijk herken- en aanwijsbaar.

In de tijd van moeder Kee wordt de Kambuus tegen de wind beschermd door een aangebrachte zandomheining enerzijds en door op deze zandruggen aangeplante kastanjelaars anderzijds. 

Een aantal van deze kastanjebomen zijn vandaag nog steeds aanwezig en getuigen aldus van wat eens de Kambuussite is geweest. Het nageslacht binnen moeder Kee's familie heeft trouwens een inspanning geleverd om de ondertussen verdwenen kastanjebomen te vervangen ten einde de herinnering aan de Kambuus in de harten van de Kalmthoutenaars levend te houden. Ingevolge deze heraanplantingen hebben wel ook zomereiken hun intrede op de site gedaan. De aangeplante boompjes werden daarbij met afsluitdraad tegen konijnenvraat beschermd. Er zitten kurfsgewijs sommige jaren inderdaad nogal wat konijnen op de Kalmthoutse heide. Uiteraard heeft ook de berk, de heidepionier onder de loofbomen op de heide, zijn plaats opgeëist in de omgeving van de site, met in de onmiddelijke nabijheid trouwens ook zijn voorganger in de tijd, de grove den.

De Kambuussite situeert zich op de punt van een zandglooiing bezijden de stijle rand van de Kambuusduinen. Het is niet onmogelijk dat de herfstwinden met de tijd de punt van deze plaatselijke glooiing nog hebben doen aanzwellen door er het zand van de aangebrachte zandomheiningen, beetje bij beetje, over heen te blazen.

Oostwaarts strekt zich dan, waarschijnlijk naast een oorspronkelijke depressiegeul, de heidevlakte uit die, door de afgraving van het grootste deel van de Vossenbergen, tussen de Kambuusduinen en de Vossenbergen/Wilgenduinen is ontstaan..

In het noorden loopt deze vlakte uit op het Langven, in de nabijheid van het Muggepiske. Het Langven wordt tijdens de nattere wintermaanden altijd maar groter en groter en verdwijnt daarentegen tijdens de droge zomermaanden nagenoeg volledig. De oorzaak hiervoor vindt men in het feit dat dit Langven een zandven is. In de onderliggende kleilaag van de Kempen immers bevinden zich vensters, zodat het ven volledig afhankelijk is van het grondwaterpeil in de daaronder liggende zandlagen..

In het zuiden ogen de Hazenduinen, de noordelijke paraboolduinen rond de Putse moer.

Ook vandaag nog kan men op de punt de verzakking onderscheiden waaronder de waterput is verborgen die vroeger moest instaan voor de waterbevoorrading, zowel voor het klaarmaken van de Kambuusdranken als voor het schrobben van de keet.

Nu, verborgen onder het heidekruid en op sommige plaatsen omzeggens volledig uitgewist door de tand des tijds , vertrekt vanaf de site doorheen een stuk natte heide de oude verbindingsweg van de Kambuus naar de Korte Heuvelstraat, die ongeveer uitkomt aan de huidige scoutslokalen van de Heuvel.  Moeder Kee gebruikt deze verbindingsweg,die de wadde van de Putse moer naar het Eendenven en verder door naar het Stroombekken en het Stappersven dwarst, om met paard en zak de Kambuus mede te bevoorraden, hetgeen in de natte regenmaanden trouwens heel wat ongemak met zich medebrengt. Maar moeder Kee is een dappere vrouw met een niet mis te verstane gedecideerdheid en een groot uithoudingsvermogen.Ze "staat haar mannetje".

Over het verdwenen Kambuusgebouw en bijhorende konstrukties uit de tijd van moeder Kee, hebben we het in de volgende aflevering. Uiteraard kunnen we hier moeilijk anders dan  refereren naar de fotozichten uit Frans Hoelens postkaarten . Het valt trouwens op dat ook Ward Jacobs in zijn verhalen de postkaarten van Hoelen tot hun volle recht laat komen.


Poëzie +

----------

De rozen domen en dauwen.
----------------------------------
(uit de Gulden Schaduw)  -  Karel van de Woesteyne.
----------------------------------------------------------------
De rozen domen en dauwen
ten avond , vredig - vroom ;
er waart een paarsere schaduwe
om den kastanje - boom.


Actua +
----------
- De provincie- en gemeenteraadsverkiezingen van 14 oktober e.k. naderen met rasse schreden. Ook in de stemhokjes wordt resoluut overgeschakeld naar het computertijdperk. Burgemeester Lukas Jacobs en akolieten willen daarbij niets aan het toeval overlaten. Met ingang van 24 september e.k.kunnen alle Kalmthoutenaars die dat nodig achten, tijdens de openingsuren van de gemeentelijke diensten , in de gangen van het gemeentehuis , zich gaan oefenen om zonder problemen op verkiezingsdag met de computer een valabele democratische stem te kunnen uitbrengen. Aan te raden voor senioren! 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Volgende week zaterdag weer een Kalmthouts broodje :


II/17. De keet van moeder Kee/ De Kambuus en bijhorende constructies.

22-09-2012 om 00:00 geschreven door Jan Caluwaerts