|
Bestaat er nog iets Vlaamser dan rijstpap?
Als we dood gaan en we gaan naar de hemel, (als), en dan
krijgen we alle dagen rijstpap met gouden lepeltjes.
Rijstpap word aanzien als één van die echt typische Vlaamse
streekgerechten.
Op de schilderijen van Pieter Breughel zien we reeds taferelen
van Vlaamse boerenfeesten waar rijstpap opgediend wordt.
Nochtans :
Rijst, komt uit Azië.
Suiker komt of kwam uit tropische gebieden voor er suiker
uit suikerbieten gemaakt werd.
Saffraan, nu meestal van Spanje of Iran afkomstig. In Vlaanderen
onbestaande...
Gelukkig komt de melk nog steeds van onze eigene Vlaamse
koeien. Of uit Duitsland via de Aldi...
Streekgastronomie noemt men dat ook wel eens.
Hier valt over na te denken, niet ?
Bovenstaande heb ik niet zelf uitgevonden, Guy Van Cauteren
heeft dat reeds lang voor mij uitgefilosofeerd.
Maar nu to
the point.
Rijstpap maken levert wel eens problemen op. Vooral
verbrande pap of te dik of te dun...
De rijst niet gaar genoeg enzovoorts.
Eerst en vooral een goede degelijke casserol gebruiken,
een met dikke bodem en niet versleten, dus zonder krassen of putjes in het
metaal.
De juiste soort rijst gebruiken. Japanse rijst, of gewone
dessertrijst . Dus rijst met kleine ronde korrel. 100 Gram is voldoende voor
één liter melk. Dat is één kopje. Mooi gezegd, niet ?
Een vanillestokje en /of saffraan. Zo een klein doosje of één
portie saffraan in een papieren verpakking is ook voldoende voor één liter
melk. Een zakje vanillesuiker mag ook.
Suiker naar smaak. Meestal zal 80 gram voldoende zijn of zelfs
minder .
Van één liter melk blijft na de bereiding een achttal kleine
porties over of een zestal grotere.
Absoluut volle melk gebruiken. De meeste aanbrand miserie
komt door het gebruik van magere of half afgeroomde melk.
Indien er geen volle melk aanwezig is, bij een liter
afgeroomde melk een 4O gram boter toevoegen. Boter, geen margarine...
Bij half afgeroomde melk is 20 gram voldoende.
Deze boter liefst eerst in de kookpot smelten, dan de melk
toevoegen.
Bij volle melk ook eerst een lekje boter in de pot smelten. Dit
legt een beschermende film op de bodem die aanbranden zal tegen gaan.
Nu de melk aan de kook brengen.
De rijst eerst even wassen als je dit nodig acht. Doe dit in
een zeefje onder de stromende kraan. Eigenlijk is het niet nodig. Maar zo is je
geweten gesust. Je bent netjes en proper
aan het werk.
De rijst bij de kokende melk voegen, wachten tot alles kookt
en nu het vuur op zo laag mogelijk stand zetten. Zeer laag, dus...
Deksel op de pot en nu even op de klok kijken (polshorloge
mag ook) en de rijst twintig minuutjes zachtjes laten gaar worden. Roeren is
niet nodig. Of af en toe eens...
Na de twintig minuutjes het deksel verwijderen. De rijst is
nu gaar maar er zit nog steeds een zeer dunne brij in de pot.
Nu gaan we roeren. Niet met een spatel maar met een sausklopper,
een garde, een sauszweep, een fouet of hoe zon ding ook moge heten.
Voor we daar aan beginnen gaan we de saffraan er aan
toevoegen en de vanillesuiker, als je deze laatste nodig acht.
Een vanillestokje kan best reeds van in het begin bij de
melk gevoegd worden. Eerst even in de lengte doorsnijden...
Sommigen doen er ook een kaneelstok bij, dit is naar ieders
eigen smaak.
Goed en nu maar roeren. Twintig minuten roeren is het tarief
! Gaandeweg zal men nu zien dat de pap dikker en dikker wordt, zelfs vrij dik
Dat is het moment, na de twintig minuutjes roeren mag de
suiker er bij. De pap zal terug verslappen. Nog enkele minuutjes koken en klaar
is t ie...
Eventjes proeven natuurlijk of er voldoende suiker in zit.
Als de pap nadien zal opgediend worden met bruine suiker mag
er absoluut weinig suiker gebruikt worden.
De suiker niet aan het begin van de bereiding toevoegen, dat
geeft karameliseer mogelijkheden en dus mogelijke verbrandingsverschijnselen !
Indien nodig de vanille- , respectievelijk, kaneelstok verwijderen.
Indien de rijst niet geparfumeerd werd met saffraan, voor
witte rijstpap dus, kan men er nog een liaison van twee eierdooiers en een
scheut room aan toevoegen.
De rijstpap wordt traditioneel uitgeschept op platte borden
( jes).
Sommigen vinden warme rijstpap lekker, anderen hebben liever
koude pap.
( Iets zo beu zijn als koude pap...)
Op de versie met saffraan wordt dikwijls een royale schep
bruine suiker uitgesmeerd...
Op de witte rijstpap worden wel eens abrikozen, verse of uit
blik gelegd en dat dan nog versierd met slagroom. Riz Condé heet dat dan in t
schoon Frans. Ah , ja zo een rode kers
(op de taart) mag er ook nog bij.
Calorieën ? Wat is dat ? Voor een keer mag zo een klein
beetje toch wel ?
Indien de rijstpap tijdens de bereiding te dik dreigt te
worden, voegt men gewoon wat melk toe.
De juiste dikte inschatten is hier nog het moeilijkste.
Indien de pap te dun blijft, verder laten inkoken...en hevig
roeren met dat zweepje.
En dat ik nu nooit meer hoor dat de pot aangebrand is...
Indien juist gedaan komt die er even netjes uit als na het
koken van water!
|
