Nu een oplossing voor degenen die geen machine hebben om ijsroom te maken.

 We mogen hier niet meer spreken over ijsroom maar over een “bombe”.

Een oude term, soms ook omschreven als “bombe glacée” omdat dit gerecht traditioneel gevormd werd in een hoge vorm die zowat de vorm had van een grote kanonkogel. Dus een kegelvorm met afgeronde punt.

Dezelfde bereiding noemt men “parfait” als ze tot rechthoekige blokken gevormd wordt.

Dezelfde bereiding wordt ook gebruikt voor “soufflé glacé”... Door Marc Sleen in zijn Nero albums  steevast “ijskoud geblaas” genoemd.

Dus één bereiding, drie gerechten, voor hetzelfde geld!
Het komt hier op neer dat een stevig schuim met een aangepaste smaakstof bevroren wordt. Zo wordt de massa stevig. Toch mag de bereiding niet te hard worden en ze moet smeuïg blijven, daarvoor dient de suiker en de lucht die er in gewerkt wordt.

Industrieel ijs wordt op dezelfde manier gemaakt, veel schuim, dus veel lucht....

 Nu is er nog steeds geen recept, dat komt zo...

 Ik heb het recept genomen uit de “Répertoire de la cuisine”, een boekje dat elke kok in zijn keukenkast heeft liggen en dat hij voor mijn part uit het hoofd mag kennen.

 (’t Zal wel moeilijk zijn want er staan duizenden recepten in, geschreven in telegramstijl.)

 Hier gaan we :

 32 eierdooiers, één liter suiker siroop van 28 ° Béaumé, 1,5 liter opgeslagen room.

 Dit is natuurlijk zeer veel maar hoeveelheden zijn deelbaar.

 Nu nog een vraag hoeveel ijs levert dit nu op ?

 Even berekenen :

 32 dooiers maal ongeveer 30 g per dooier geeft ongeveer één kilogram

 1 liter suikerstroop weegt ongeveer 1, 25 kg. Dit is te vinden in de tabellen voor suikersiroop. Tik hiervoor hier links in de zoekfunctie het woord suikersiroop in, dan komt het bewuste artikeltje hier onder te staan ! (Volgende stukje)

 Ongeveer 600 g water + 600 g suiker, enkele minuten koken.

 1,5 l room weegt ongeveer 1,5 kg,    dit alles ongeveer dus.....

 Totaal  1 + 1,25 + 1,5 = 3.75 kg

 Nemen we nu als gewicht voor één portie, 125 gram, wat een redelijke portie is dan bekomen we uit bovenstaand recept 3750 g : 125 = 30 porties....

 Dus voor 10 porties ; het recept delen door 3....zo eenvoudig is dat !

Voor acht porties : delen door 4.... enz...

 Nu de bereiding zelf.

Slagroom maken is niet moeilijk, allen niet te lang kloppen want dan bekomt men uiteraard boter... Gebruik slagroom van 35 à 40 procent vetstof, geen “light” toestanden dat gaat  niet!!!

Ook het vet uit de room heeft zijn invloed op de bereiding.

Zorg er ook voor dat de room goed koud is en koud blijft, hij moet niet volledig opgeklopt zijn, goed lobbig is genoeg.

Nu de eierdooiers in een mengkom doen, liefst die van een machine, anders met de handkloppers of ze zelfs gewoon met de hand opkloppen terwijl men er de kokend hete suikersiroop bij giet. Een helper is dan wel nodig om de siroop te gieten.

 Dit schuim, want dat wordt het, zo lang mogelijk opkloppen tot het werkelijk een zeer stevige massa wordt. Men kan dit verder doen in een bain-marie tot het gewenste resultaat is bekomen...

Het is nog niet gedaan, deze dooiermassa moet nu verder geklopt worden tot ze koud is !

Dit kan gebeuren in ijsblokjes...

Dus het wordt nu wel duidelijk dat deze bereiding zonder keukenmachine een uitputtende bezigheid wordt.

 Nu hebben we twee kommen, één met room en een met dooierschuim.

 Dit is de basis. Deze twee schuimsoorten voorzichtig onder mekaar mengen, niet al te sterk roeren op kloppen, mengen, van boven naar beneden.

 Indien we de slagroom zouden opgeklopt hebben met wat vanillesuiker of essence zouden we nu reeds de basis van een vanille-bombe hebben. Het merg uit een stokje meekloppen met de room en de peul laten trekken in de suikersiroop kan natuurlijk ook.

 Het schuim nu overbrengen in aangepaste vormen, liefst metalen kommen en deze minstens een twaalftal uren laten opstijven in de diepvriezer. Liefst afdekken met een stukje folie, deze room neemt snel andere smaken over!

 Na het uitharden, kan het ijs, want dat is het nu geworden, in porties gesneden of gewoon geschept worden. Hier mag men dan ook echt spreken over roomijs !

De vorm een tiental minuutjes voor het opdienen uit de diepvriezer halen is geen slecht idee.

 Om een sinaasappelsmaak te bekomen kan met wat sinaasappelschil zeer fijn raspen en samen met de dooiers opkloppen. Bij de suikersiroop iets minder water gebruiken en vervangen door sinaasappelsap, niet meer laten koken en op het einde van de bereiding een goede scheut sinaasappellikeur onder de massa mengen.

 Voor frambozensmaak maakt men een puree van (diepvries) frambozen, wrijf deze door een zeef en deze puree wordt op het einde gemengd met het schuim. Nog een scheut frambozenlikeur of alcohol erbij en klaar is kees.

 Alle andere smaken zijn mogelijk maar dat zou mij hier een beetje te ver leiden.

Experimenteren is ook aangenaam.

Anders vraag je het maar !