|
Nu denken jullie natuurlijk; hij is weer eens zot geworden...
Juist... !
Wie vreet er nu kabeljauwtongen, dat is toch nergens te koop?
Als er hier iemand is die kabeljauwtongen kent, met de bedoeling om ze te eten, mag zijn vinger opsteken !
Ikke...!
De vakantie is begonnen, eventjes toch al.
De vele toeristen die nu onder het brandende zonnetje van het Franse zuiden of het Italiaanse noorden of aan de Spaanse kusten rondwandelen hebben kans om kabeljauwtongen tegen te komen, te vinden. Op de markt, bij één of andere vishandelaar.
Ze liggen verscholen, ergens achteraan zijn kraam, in een houten of plastic bak. Wit grijze onooglijke dingen, onherkenbaar voor wie het niet kent. Gemengd met grove zoutkristallen.
Het gelijkt zo wat op verfrommelde zooltjes van kinderschoentjes... Is dat duidelijk ?
Met een beetje geluk staat er ook en bordje bij met de naam: langues de cabillaud. Gezouten of salées zou er moeten bijstaan, maar dat zie je zelf wel...
Lengua de bacalao, in Spanje.
En in Italië...? Lingua de merluzzo ?
Als je in de mogelijkheid bent om ze zelf klaar te maken doe het dan of probeer het ten minste eens. De tongetjes kunnen perfect mee naar huis genomen worden maar dan treedt het gekende fenomeen op, dat niets nog even lekker smaakt als je er terug mee in het koude vochtige België of Nederland komt. Alle charme is dan weg, de zon is weg, de wijn smaakt zuur en waar is die knappe serveerster ? Of die jonge Adonis die de bediening deed.
En, de auto stinkt weken nadien noch naar de vis...
Dus, ginder, zelf doen! Op de camping kan het best... Zeer eenvoudig.
Je hebt niet veel nodig, kabeljauwtongen, knoflook, peterselie en wat peper. Olijfolie.
Dat is het!
Een goed stuk stokbrood of een stuk polenta in Italië, of een risotto.
Die laatsten zijn om er bij te eten.
Je moet wel even plannen. Die kabeljauwtongen zijn verschrikkelijk zout. Die moeten dus ontzilt worden.
Dat gaat heel simpel. Giet een grote hoeveelheid water over de tongen en ververs dat water enkele keren per dag. Na achtenveertig uur zouden ze moeten geschikt zijn voor consumptie. Probeer ook om ze tijdens de tweede dag in een koelkast te bewaren... Als het zoutgehalte daalt is de bewaringsmogelijkheid ook verminderd.
Hak enkele tenen knoflook, zoveel of zo weinig als je wil maar wees royaal!
Doe er ook nog wat peterselie bij, eveneens gehakt.
Zet de fles olijfolie klaar. Gekocht bij de lokale olieperser ???
Zet nu een grote pot met water op het vuur, als het water kookt kieper je de tongetjes er in. Er zal een vreselijke vieze massa wit schuim naar boven komen. Probeer om dat er af te halen. Misschien met een schuimspaan. Gewoon met een grote lepel lukt het ook wel.
De kooktijd bedraagt hoogstens een drietal tot viertal minuten... Giet het kookvocht gewoon weg. Vang de tongetjes wel op in en zeef.
Verhit nu een royale hoeveelheid olijfolie in een grote braadpan. Mik de tongen er in, pas op dat spat, strooi de gehakte knoflook en de peterselie er over, misschien nog wat peper en klaar !
De tongen wat door malkaar husselen, sauteren, pour les Français, of even roeren.
Denk niet dat die tongetjes nu mooi individueel loskomen van mekaar. Nee het wordt één grote kliederboel maar dat doet er niet toe... dat is nu eenmaal zo.
Probeer nu even een tongetje te proeven en wat blijkt ? Die tongen plakken gewoon aan je vingers vast. Zoveel gelatine ( collageen ) dat ze bevatten.
Tijdens het eten zet je dus een ruime kom met lauw warm water klaar om er de vingers af en toe in te spoelen. Een dik stuk citroen er in voor de show... het fungeert ook een beetje als detergent... Zo een individueel vingerkommetje helpt geen zier.
Een pak papieren servetjes is ook een goede oplossing en regelmatig de vingers aflikken is de goede oplossing.
Tongetje, stukje brood, soppen in de olie... en smikkelen maar.
Hopelijk vind je ze ergens !!!
Voor oningewijden die gewoonlijk alleen maar spaghetti bolognaise, kippenfilets met appelmoes of hamburgers van Mc Do op prijs kunnen stellen...Laat maar !
Een boke met choco is ook eetbaar.
Ik hoop dat er weer ergens kabeljauwtongetjes te vinden zijn...
Dat ik met dit recept niet veel succes zal oogsten begrijp ik ook wel... Maar dat is mijn probleem.
Vandaag is het de nationale feestdag in Frankrijk: quatorze juillet !
Vive la republique...
|
