|
Sinds jaren is dit de eerste keer dat ik tijdens de nieuwjaarsperiode thuis ben gebleven.
( Mijn vrouw heeft me weeral eens verlaten en er moet toch iemand op de woonst ( mijn kot ) passen... maar die vrouw die is zoals die kat: zij kom immer weer...van de grote honger..)
Het onmiddellijk resultaat van dit thuisblijven is dat ik dan vlot kan volgen wat er allemaal in blogland en website-land gebeurt.
Zo stijgt het aantal bezoekers tijdens de nieuwjaarsperiode op de website naar, ik zou zeggen, ongekende hoogtes, maar dat is overdreven... t Waren er zelfs 50 minder dan vorig jaar.... Ook op de blogs komen er dan massas bezoekers, goed te zien aan de populariteitscijfers. Het aantal bezoekers per dag tel ik reeds lang niet meer...
Allemaal mensen op zoek naar receptjes voor van alles en nog wat...
Ik heb er een paar genoteerd :
- Ene mopa vraagt naar een recept voor pickles..
- Bojako wil lever klaar maken en vindt niets...
- Velen vragen voor : meer soep, meer soep !!!
Hier gaan we :
Pickles maken... kan dat ? Ja, natuurlijk kan dat !
Maar, welk soort pickles ? Pickles zijn een fabrieksproduct geworden. Af en toe is er eens één of andere avonturier(ster) die dat thuis wil maken en komt daarna tot de ontdekking dat het commercieel product veel smakelijker is...
Hoe komt dit. Wel omdat pickles maken een vrij bewerkelijk proces is. Dat het resultaat niet altijd even lekker te noemen is maar dat er na lang proberen wel eens iets moois geboren kan worden.
Ik heb daar zelfs een receptje voor :
Mixed pickles
Benodigdheden :
· ½ bloemkool
· 1 komkommer of enkele kleine augurken
· 300 g kleine zilveruitjes
· azijn
· grof zout
· Voor de saus :
· 50 g mosterdpoeder
· 25 g kurkuma
· 6 g gemberpoeder
· 1 g cayennepeper
· 80 g bloem of 50 g maïzena
· 1 l azijn
· ½ l water
· 100 g suiker
Bereiding :
· De bloemkool in kleine roosjes verdelen.
· De komkommer van de zaadjes ontdoen en in kleine stukjes snijden.
· De zilveruitjes pellen.
· De groenten in een kom doen en bestrooien met grof zout. Een nacht laten trekken.
· De groenten goed spoelen en een uurtje laten weken in azijn. Weer spoelen en goed laten uitlekken.
· De bloem of maïzena in een beetje water aanroeren.
· De rest van het water en de azijn aan de kook brengen met de kruiden. Binden. Suiker bijvoegen en even laten doorkoken.
· De groenten even laten opkomen in de saus.
· Bewaren in goed gesloten potten. Eetbaar na een tweetal weken.
Ik heb deze bereiding ooit gemaakt, lang geleden toen de dieren nog spraken en het resultaat was, of waren : pickles !
Maar ga deze nu niet vergelijken met pickles van één of andere commerciële firma... Dit is slechts een leidraad.
Vooral de kruiden, bij deze bereiding geven de gemalen specerijen steeds een stoffig gevoel, in de mond. Waarschijnlijk zullen de fabrikanten van pickles de saus eerst door een fijne zeef wrijven om zo de poederachtige bestanddelen er uit te halen...
Dus, wie hier wil aan beginnen, koop een klein beetje bloemkool en wacht tot het zomer wordt want pas dan zijn er kleine augurken en verse zilveruitjes te koop en probeer, probeer nog eens, en nog eens, tot je de juiste hoeveelheden gevonden hebt.
Ook als de saus, nu, goed smaakt kan die na drie weken bewaartijd helemaal anders gaan smaken. Zorg vooral voor véél saus....
Het hangt er ook van af welke smaak je juist wil bekomen. Hier in Vlaanderen zijn de pickles van D&L wereldberoemd maar smaken een goestingen verschillen.... Onze grootmoeders spreken nog altijd over mosterdpickles. Dit waarschijnlijk in tegenstelling tot de gewone groenten opgelegd in azijn met kruiden. De Amerikaanse dill-pickles bijvoorbeeld. Ook onze gewone in het zuur opgelegde cornichons en ajuintjes behoren tot deze familie. Ik ga hier nu geen recept opgeven om uitjes en augurkjes op te leggen, het is daar nog veel te vroeg op het seizoen voor. In augustus kunnen we er eens aan denken.
Ook zijn in Turkije, Italië en sommige Arabische landen, zijn pickles iets heel anders. Daar komen geen specerijen aan te pas en worden de groenten gewoon bewaard in azijn met zout en een beetje verse kruiderij en pikante pepers... Ook lekker, maar dat is iets heel anders.... Ook de Indonesische atjars moeten hierbij genomen worden...
Als die meneer of mevrouw mopa, nog wat meer info wil....!? -> -> -> mail maar...
Bojako en de lever... dat zou een mooie titel zijn voor een verhaaltje. Om voor te lezen, juist voor het slapen gaan van de kindjes.... Toen nam de boze wolf de lever van roodkapje uit het mandje ...
Lever is in de gastronomie een miskend product.... Buiten paté wordt er blijkbaar niet veel mee aangevangen.
Alhoewel in het fameuze rode boekje wordt er kalfslever à l Anglaise beschreven.
Zeer simpel hoor: gegrilde lever belegd met reepjes gegrild of gebakken spek. Gerookt of niet dat wordt er niet bij geschreven.
In de Franse gastronomie wordt aan alles wat Engels is met een groot misprijzen voorbij gegaan.
A l Anglaise betekent daar ofwel : gekookt in water of gepaneerd ( breadcrumbs) en daarna gebakken in de frituur. Green peas en fish n chips uit een krantenpapier zijn ook goed gekend... Toch consumeren de Fransen behoorlijk wat haddock , in combinatie met zuurkool... Les pommes de terre à lAnglaise dat zijn gewoon gekookte patatten...
De Engelsen hebben driehonderd vijfenzestig godsdiensten een één saus.... ( Dit jaar, 2008, driehonderd zesenzestig ). De Fransen hebben één godsdienst en driehonderd vijfenzestig sausen... dat heb ik niet uitgevonden, dit is Franse geschiedenis...
Waarom deze geschiedenisles ? Dat weet Bojako, zelf wel...
Alhoewel, kalfslever staat toch op hoog niveau aangeschreven. Rond de 15 per kilogram, geen echt goedkoop eten... Dikwijls gegeven of gegeten als kindervoeding, daar wordt men sterk van, zoals Jerommeke ! Heel dikwijls met de obligate appelmoes erbij....
Nu, geef mij maar een stukje lever van een varkentje. Spotgoedkoop. Maar nu niet meer zo maar overal te vinden. Ik koop hem op de boerenmarkt aan de Piva. s Vrijdags, s namiddags.
Er staat maar één kraam waar vers vlees verkocht wordt. Daar ist.
De plakken lever, ik snijd ze zelf, even door bloem wentelen met een beetje peper en zout en daarna gewoon bakken in de pan. Niet te lang bakken dan wordt ie taai en hard... Daarbij een stevige ajuinsaus, meer gestoofde ajuinen, lichtjes aangezuurd met gewone azijn...
Daarna moet je er niet meer aan denken om nog even op bezoek te gaan bij de buurman of -vrouw. Dat wordt een ramp... stillekes thuisblijven...naar t TV kijken en niet te veel bewegen.
Eén van mijn vorige bazen, lang geleden, bracht altijd een stuk lever mee van het slachthuis als hij daar zijn aankopen gedaan had. Ik mocht die dan bakken in een kleine pan met een bodem olie van wel één centimeter hoog daar in... enne, saignant, anders moest hij em niet emme.......
s Anderdaags werd het dan soupe aux légumes , parce qu il avait mal au foie
Mal au foie, de nationale Franse ziekte
!
Wat was er nu nog ? Iets over soep
!
Vorige weken heb ik hier een paar keer wat soep gemaakt, of toch iets over soep geschreven. Dat was blijkbaar een groot succes! Iedereen wil meer soep...!
Ik ga dit doen in combinatie met een ander probleem. Hoe soep maken in kleine hoeveelheden en toch steeds soep in voorraad hebben ?
Hier nog verder op ingaand, later nog iets over koken voor kleine groepen van één of twee personen. t Is maar hoe je het bekijkt.
Een grote pot soep maken en dan een hele week aan één stuk dezelfde soep eten, dat is geen goede oplossing. Daar bestaat een oplossing voor maar dat wordt iets voor volgende keer.
Mijn blad is vol....!
|
