Capri, c'est fini
Et dire que c'était la ville
De mon premier amour
Capri, c'est fini
Je ne crois pas
Que j'y retournerai un jour
Vervang Capri door Douchapt en we zijn er bijna.
Mon premier amour, dat was ook ergens anders maar dat is slechts een vage herinnering en een ander verhaal.
Nu, zo dramatisch als het nu voorstel, is het ook weer niet maar het was toch zoiets als een donderslag bij heldere hemel.
Vorige zondagnamiddag deed ik mij gewone schoonheidsslaapje, tot de telefoon mij uit mn zoete dromen verschrikte.
t Was de eigenares van Les templiers in Douchapt!
Met trillende stem en knikkende knieën (volgens haar eigen zeggen) vroeg ze of ik het erg zou vinden om dit jaar eens niet te komen
En dan volgde een verwarde uitleg waar ik hier niet verder op inga, wegens niet relevant in dit verhaal.
Het kwam hier op neer dat ze twee jonge koks had die een kookvakantie wilden doorbrengen, enz
Ik heb toen aan de telefoon gezegd dat ik het niet erg vond
maar inwendig juichte ik !!!
Ik word nogal behoorlijk sociaal gecontroleerd
en voor middernacht kreeg ik reeds een mailtje van een kennis met daarin wat meer uitleg
Nicolas die 3 jaar sous-chef was bij Wout Bru en onlangs hoge ogen gooide in Mijn Restaurant als sous-chef van Claudio bij Delano.
Pieter-Jan die zijn sporen verdiende bij De Karmeliet en daar chef was van de recent geopende Brasserie.
Goede referenties, dat wel ! Succes jongens!
Dit moet zoiets zijn als dat ze je in de gevangenis komen vertellen dat je geen levenslang meer hebt maar onmiddellijk naar huis mag.
Als commentaar schreef de Jan later ook nog, dat er blijkbaar twee nodig zijn om mij te vervangen. Zo kan je het misschien ook wel stellen!
Een pak beslommeringen vielen van mijn schouders (mijn frêle schouders ...) Ik barste nog van het werk dat alsmaar bleef liggen
Ik had nog verscheidene boodschappen te doen, die konden nu uitgesteld worden.
En vooral, ik was Douchapt eigenlijk beu.
Dit jaar zou het, het twaalfde of dertiende jaar zijn dat ik er naartoe trok en dat komt er dan op neer dat je, je miserie die je hier hebt, in de auto stopt en diezelfde miserie ginder terug uitpakt.
Maar er zijn geen potten gebroken, er is geen ruzie geweest, geen scheldpartijen, geen uitgestoken ogen, geen uitgevezen armen of benen, geen haarke pluk gedaan en al mijn edele delen zijn nog intact, geen afgerukte attributen
.
Maar in september gaan we terug! Met een ploeg(je) van drie
.
Fris en monter, proper gewassen, gaan we er toch nog een week aanbreien. Een groepje vrienden rekent er op dat zij van mijn hand te eten zullen krijgen. Als tegenprestatie krijg ik dan uitgebreid te drinken
en meestal is dat een ietsje beter dan een Beaujolais!
Misschien nog enkele dagen extra daar blijven om nu eindelijk de Jan zijn hondjes, Belle, Hera en Heros eens te gaan bezoeken in hun tweede woonst. Niet te vergeten, de confituurtijd is dan weer aangebroken
En volgend jaar? Dan komen die jonge snoeshanen natuurlijk niet meer terug. Die werken dan al lang ergens anders en dan krijg ik misschien weer telefoon op een mooie zondagnamiddag, mijn zoete dromen verbrekend
.
Ik denk dat ik de telefoon niet zal aannemen !!!
|