Voor de zoveelste keer terug uit Spanje. Wat reed ik in die jaren toch einden. Zeker 18 keer heen en terug die 1500 kilometer naar ons huisje daar. En nu rijd ik hooguit 600 km per jaar.
Maar in Holland wenkt ook wer het bomvolle leven. - direct al liggen er adresssen van Russische geloofsgevangenen klaar om te schrijven. Wel is er al sprake van Gorbatjovs ontspannings pogingen . Maar voor al die nieue geluiden zijn doorgedrongen tot diep in de 'Goelagarchipel' !. - ook mijn AOW aanvragen. Het bepaalt je allemaal zo bij de snel naderende ouderdom, ook al blijf je tot je 75 ste nog 'senior'. - Al die kinderen, die nog tegen 'huis'aanhangen. Betty wast nog voor diverse spruiten, stopt zelfs kousen, laat de schoonzoons een bad nemen. Dat geldt voor veel ouders, dat er zo'n overgangsperiode is. - en dan de hand-en spandiensten. Er zijn veel zeer jeugdigen, die ziek zijn en situaties veroorzaken, waar pama worden ingseind: "Kom es. Het loopt ons even over de schoenen". - zelfs nog veel gesprekken over het geloof. Wij hadden daar wel mee door willen gaan.Maar geleidelijk aan hield kind-na-kind 'de boot af'. Overigens: tegenwoordig wordt dat weer soepeleer. - en dan de feesten: vaderdag, moederdag, kinderen , die in ons Spaanse huisje trekken, kinderen die op Ameland mislukte vacanties hebben, een stortvloed van gebeurtenissen - koddige opmerkingen van het derde geslacht, dat nu in de schattige, beneden 12 jaar leeftijd is, de tijd van de grappige uitspraken. Een kleinzoon tegen nieuw-aandrommenden bij een feest: "Ga maar weg. Het is veel te vol. Geef mij die bloemen maar". - en al die scripties en die tentamens en die promoties: hoe ze toch allemaal zich in het bestel nestelen.
En dan is er opeens bericht: "Maak je klaar voor Mochudi in Botswanan. De zaak is rond". Mijn netwerk heeft zijn plicht gedaan.
Och: twee gewone, hectische maanden uit een huwelijksverslag van mensen, die nog in de volle nabloei staan. Volop de wijn van het leven. Maar de beste wijn is tot nu bewaard, ( Johnnes 2 v 10)
