Even ben ik in deze maanden blij- verwachtend. De Evangelische Omroep heeft laten weten, dat zij mijn boeken met bijbel-overdenkingen wel eens in willen zien. Ik heb die boeken al overal heen gestuurd, maar kreeg ze telkens terug. En nu zegt ook de E.O. weer: "Nee...het is toch echt niet, wat we zochten".
Dan geef ik het maar op. Ik wil Gods tijd dan maar afwachten. ( Nu - vele jaren later- heb ik op Internet al bijna 8000 inputs binnen voor ´geloofsaangelegenheden´en voor 'bijbelstudies' ook zo iets).
In het gewone leven heb ik veel last van een man met een oorlogstrauma, dat er opeens uitkomt, nu hij 60 is geworden. Hij plaagt mij en anderen met de vreselijkste telefoontjes, zo in deze geest: "Schurk....ik ga je kapot maken". Maar wanneer ik hem de liefde van Christus voorhoud, niet pesterig, maar echt gemeend, hangt hij op. Later gaat deze man naar een centrum voor oorlogsgetraumatiseerden en komt er genezen en in harmonie met God vandaan.
Thuis moeten wij een poosje gescheiden slapen. Betty ligt de hele nacht te lezen en dan kruip ik in het grote, stil geworden huis maar in een ander bed, tot zij om - stel- vijf uur boven haar boekje in slaap gevallen blijkt te zijn. Maar ook die moeilijke periode gaat voorbij.
Och....en de kinderen; er lopen er twee bij het Riagg. Maar dat raakt ook weer over. Een stel komt in verband met een verhuizing bij ons inwonen,een poosje; best wel gezellig.
De kleinkinderen beginnen leuke dingen te doen. Het is een echt opa-plezier om met ze te wandelen. Er gebeuren aardige dingen bij de vleet. Een dagje met al de kinderen en kleinkinderen aan het strand. Een daverend feest met Betty's 65 ste verjaardag. Naar Burgers dierenpark, naar het Doornse rosarium,
Ik heb eens een boek gelezen ' Gejaagd door de wind'. Daarin beleeft de hoofdpersoon alleen maar ellende.Je wordt daar zo móe van, van het lezen alleen al. Mijn dagboek mag daarop volstrekt niet gaan lijken. Er waren genoeg dagen met een ' gouden randje'.
En er waren goed preken, die weer ' een gouden randje' gaven aan wat minder geslaagde tijden.
Voor een Christen schijnt altijd de zon, soms achter de wolken, maar dan is het toch altijd, zoals de Engelsen dat zeggen: "Every cloud has a silver lining".