En dan is het september 1987. Een maand om nooit te vergeten.
Betty raakt van de jeuk af, die haar na die verwijdering van galstenen, ( nog in Holland) kwelde.

Maar er doemt iets veel ernstigers op. Op zekere morgen zit er een zwarte plek in haar gezichtsveld. In de oogkliniek wordt die onderzocht. En de diagnose luidt:
"Direct naar Bloemfontein voor een operatie. "

Met een M.A.F- toestel daarheen. Je begrijpt, dat er van alles moet worden geregeld. De republiek Suid-Afrika is de officiële vijand en ik zit in Botswana diep in allerlei besprekingen. Er wordt echter van alles in orde gemaakt via de tele en na een vlucht van zes uur landen wij in Bloemfontein en een dame van Lions brengt ons direct naar het spreekuur van de leider van de oogkliniek.

De operatie wordt bepaald op een van de volgende dagen en dan moet ik zelf ook nog onderdak. Maar ik heb een naam meegekregen en wanneer ik daarheen bel, komt er een domineesvrouw en krijg ik een prachtige kamer in een mooie villa . Op weg daarheen, gaat mevrouw van de dominee op ZONDAGavond nog even winkelen in een moderne supermarkt.
Ik ben verbijsterd door alles van de hele dag. Zo'n dag maak je maar enkele keren  in je hele leven mee. Maar ik val als een blok in slaap.

En dan vertel ik de rest van het september verhaal volgende week wel.

Maar wij bidden die dag veel gezamenlijk en de Heer helpt door alles heen.

Daag
Ger