O..... er gebeurde best wel veel in Suriname in het algemeen en in de gemeente in het bijzonder. Maar steeds meer centraal kwam te staan, wat er in de huiselijke kring aan het gebeuren was.
- Suriname: er waren van de vele partijen van vóor de verkiezingen maar twee overgebleven: een Hindoestaanse partij en een Creoolse partij. De Hindoestaanse partij had per saldo iets verloren en de Creoolse partij had alles wat er verder was, opgeslokt en had de meerderheid gekregen. En ze wilde dat ook best weten ook. In het parlement werden zulke kreten gehoord als: `Nu hebben wij de MACHT en die zullen wij helemaal en helemaal gebruiken ook". Het was een roes van overwinning, die al de turbulente ontwikkelingen in volgende jaren in kiem in zich droeg.
- En- min of meer beducht- gingen velen emigreren naar Nederland. Dat was vreselijk gremakkelijk. Je had een Nederlands paspoort of kon dat zonder meer aanvragen. Als je maar zes jaar overheidsdienst had, dan werden je reiskosten en die van je gezin betaald en daarnaast ook zes maanden doorbetaling van je salaris gegarandeerd. En in die tijd kon je in Nederland goed rondkijken. En vele bedrijven hadden hun arbeidsvoorwaarden aan die van de overheid aangepast. En zo hadden wij elke week in de gemeente hele rissen mensen, die afscheid namen. De gemeente leek wel leeg te lopen, maar vulde gelukkig wel weer aan. Het vertrekken van ' geoefenden' en het binnenstromen van 'ongeoefenden' werkte wel ongunstig in op de kwaliteit. Naast de verslechterende politieke omstandigheden, maakte deze emigratie de toestand steeds meer beklemmend voor ons, als 'Europees gezin'.
- Maar het meest zorg barende was toch wel de ontwikkeling van Betty's gezondheid. Hevige vloeiingen uit haar baarmoeder matten haar af en soms had zij ook een vreemd , dof gevoel in het hoofd. En- nog in Nederland zijnde- had zij al last gehad van tia's.
Je begrijpt: omstandigheden, die tégen waren. Nu - na al die jaren- vergelijk ik onze toestand wel eens met die van de discipelen in de dagen van Jezus' 'neergang'. Zij hadden hun Meester gevolgd in jaren van voorspoed. maar nu groeide de vijandschap en werd Jezus als het ware 'toegezogen' naar Jeruzalem. En hij deed van die vreemde, onbegrijpelijke uitspraken. Maar ze waren hem in tijden van glorie trouwgebleven en ze bleven dat ook nú, in tijden van tegenspoed.
( Behalve die ene, die als een rat wachtte op zijn kans om het zinkende schip te verlaten).
En zo bleven wij ook trouw aan de Heiland, Betty en ik. We hadden tijden van glorie gekend, van genezingen en verhoringen. maar wij konden de Meester niet loslaten, nu het onbehaaglijker en dreigender werd.
Zo is het toch ook met jullie.Jullie kennen dat toch ook: "Meester, waarheen zullen wij gaan ? U hebt woorden van eeuwig leven", (Joh 6 v 68 )
Ach....en later heb je daar ook nooit spijt van, van dat 'je aan Jezus vastklampen, wat er ook gebeurt'.
Daag Ger
Reacties op bericht (1)
28-07-2008
Even komen lezen. Veelal interessen voor Suriname en Curacao. Een fijne dag
