Een hele sensatie hoor: vliegen. We hadden met de auto al een groot deel van Europa verkend. Maar dit was toch weer een heel andere sensatie. Om Engeland en Ierland beneden je te zien voorbijschuiven van tien kilometer hoogte, alsof je naar een heel grote landkaart keek. En dan later al dat water. En een tussenlanding op de Canarische eilanden, waar we kennis maakten met sub-tropische hitte. Dan ben je bijna in een droom , wanneer je op Zanderij aankomt. En daar zijn mensen om ons te verwelkomen: de sous-chef van mijn bureau met zijn vrouw. En die praten veel en druk met ons en vertellen al veel wetenswaardigheden, wanneer wij langs het Wanicapad naar de hoofdstad, zo'n dertig kilometer verderop rijden in hun auto.
Ook in het vliegtuig al veel gepraat Een dag vól indrukken, zoals je die maar enkele in je hele leven meemaakt.
Het is twee uur in de nacht. In Holland zou het nu al acht uur zijn en zouden we al zijn opgestaan, terwijl we nu nog naar bed moeten in een vreemd bed in een vreemd hotel.
En dan dit vooruitzicht: Ik word al over vijf uur gehaald voor mijn eerste werkdag. Want er wordt hier ook op zaterdag gewerkt.
Uitpakken van de koffers. Nachtkleding opzoeken. En dan: trachten te slapen, wat werkelijk nog even lukt.
Maar ik voel me wel verlaten van alles. En naast mij heeft mijn vrouw ook haar zorgen. Maar altijd is het nog zó gmeest, dat wij met al onze gevoelens bij de Heer terecht konden. En zo is het ook nu.....
Lieve lezers; hebben jullie dat gevoel ook wel eens: dat alle zekerheden even weg zijn en dat er louter onzekerheden over zijn. Doe dan net als mijn vrouw en ik op dat ogenblik: zoek je kracht bij de Heer . Hij zou ons ook door dit grote avontuur heenhelpen.
En later zijn er nog vele van die avonturen gevolgd. . Want ons leven raakte in een stroomversnelling . Stof genoeg om jullie nog wel een poosje bezig te houden.