In deze maanden horen we in Spanje mooie preken. In Denia noteren wij deze: - Soms krijgt een oester een hinderlijke zandkorrel binnen. Hij verzet zich tegen de pijn door de ongerechtigheid te omhullen met een fijn laagje, dat tot een parel uitgroeit. Doen jullie ook maar zo met je pijnen. Of deze in Benidorm: - Jezus zegt: "Komt allen tot mij die vermoeid en belast zijt...." Laten wij, als volgelingen van Jezus, ook rust uitstralen". En zo zijn er wel meer van die 'voltreffers'. Tenslotte nog deze: - Hoevelen zitten niet op de tribune, geven wél vrome gedachten ten beste over het Christendom, maar komen nooit in de arena om hun deel in het geestelijk gevecht te leveren. Maar Christus ontmoet je wél in de arena, maar op de tribune komt hij niet. Nee...we kwamen niets te kort.
En verder zijn onze dagen gevuld met onze vele kennissen, waarmee we beter over geloofskwesties kunnen spreken dan vroeger. En we zien veel van het land met zijn vele gebruiken. We ontvangen veel bezoek en gaan met al die mensen naar de 'toeristische items 'van deze streek. Ik doe nog vele dingen samen met Betty, maar moet soms 's avonds toch eerder weg om bij haar te zijn.
De kinderen zenden hevige post uit Nederland. Mieke heeft een dochter die ook al weer 'kennis krijgt'. Mariëtta verwacht na de miskraam nu dan toch haar eerste. Ida worstelt nog met de naweeën van de belastingellende.
Door al deze dingen loopt voor ons de opvoedende werkzaamheid van de Heer als een rode draad.
Daag Ger
|