varende senioren over bootjes, varen en nog andere dingen !
29-01-2006
We varen vandaag terug richting België. Om 08.45 u starten we de motor en tien minuten later varen we weg. Bij het afscheid hebben we de mensen van de stad Bourbourg bedankt voor hun gulle medewerking. De dag voordien hadden we reeds een afspraak gemaakt om rond 09.00 uur in de sluis te liggen. Terug is dit een sluis waarin het verval slechts een twintigtal cm. is. Eénmaal het rechtlijnige kanaal voorbij nemen we de richting sluis Jeu de Mail gevolgd door sluis Furnes. Dit is het noorden van Frans-Vlaanderen en niet zo lang geleden spraken de ouderen hier nog vloamsch. Namen uit de eerste wereldoorlog schuiven hier voorbij. Hier werden honderden jonge vlamingen als kanonnenvlees gebruikt. Hier was de 1° wereldoorlog op zijn ergst. Tijdens de middag is het rustpauze aan de bruggen. We eten een stukje en wachten rustig af tot de bruggen weer aan de slag gaan. Na halftwee passeren we Zuydcoote en Ghyvelde. We zijn nu in België terug en varen wat sneller omdat we de getijdesluis Veurne. We kunnen nog net mee. Nu richting Gravesluis, om daarna de eendepoot voorbij te varen en via de St. Jorissluis de haventje van Nieuwpoort Westhoek te bereiken, waar we gaan bunkeren. We tanken 122 liter mazout aan 0,65/ltr. Twintig minuutjes later liggen we aan de steiger. We hebben 46 km gevaren vandaag.
Na alle lange vaardagen voordien, was het wel effe wennen vandaag. Er stond immers een "vaardagje" op het programma. Zoals gebruikelijk laten we de motor een kwartuurtje draaien, nadat eerst vet is gestoken en het oliepeil is gecontroleerd. We voelen het aan als een rustige dag. Warm en windstil, meer moet dat niet zijn.De mensen die we de avond voordien hebben geholpen met aan te leggen zwaaien ons uit. Terug op het grote kanaal gaan we stuurboord uit, richting Duinkerken. Enkele kilometers verder (ca 6km) gaan we bakboord uit in het kanaaltje van de Audomarois streek. Ik kwam hier enkele jaren geleden, en had Petra er al honderduit over verteld. Ze bleek dan ook vol verwachting. Naarmate het kanaaltje vorderde (4km) werd ze meer en meer vrolijker. Langs de ene kant bebouwd met allerlei soorten van buitenhuisjes, groot en klein, langs de andere kant vrolijke bootjes her en der. Alles gebeurd hier via het water. Of je nu postbode of aannemer bent, per boot a.u.b. Geweldig, vind ik dat. Rond elf uur leggen we aan in La Houle. Naast ons een parkje, redelijk goed onderhouden door het VNF met een bankstel om buiten te kunnen eten. Twee aanlegsteigers (ca. 15m elk) met in de midden een slipway. We wandelen het dorpje in, en vragen aan iemand die in zijn groententuin staat te werken, waar we best te eten kunnen krijgen. De man zegt niet het eerste maar wel het tweede hotel te nemen. Wij luisteren naar de inboorling en komen een hotel binnen met een eetzaal, goed voor 150 personen. Enkel wij tweetjes, zitten er. Wij kijken mekaar argwanend aan. Wij nemen een menu met drie gangen. Tot onze niet geringe verbazing, komen druppelsgewijs mensen binnen. Wanneer onze tweede gang binnen is, is de zaal volgelopen. Met een fruitig wijntje erbij, ronden we een schitterend etentje af. Op de terugweg ontbloot Petra zich zoveel mogelijk, teneinde de huid zo bruin mogelijk te laten branden. Namiddag rusten geblazen, en 's avonds beleven we pret met de "zeelieden" die er hun motorbootje of kano" komen tewaterlaten. Wij blijven, met deze zomeravond zo laat mogelijk op, en kruipen wanneer het donker wordt, naar binnen ! In een komplete stilte dommelen we in en genieten mateloos van een subliem, stille audomarois-streek.
We hebben heerlijk geslapen en willen de franse leie bevaren, tot aan het Parc du Hem, een mooi park vergelijkbaar met een provinciaal domein. Het park ligt niet ver van Deulemont, een grensstadje op de frans-belgische grens. We verlaten onze overnachtingsplaats na een kwartuurtje warmdraaien. In Fort Gassion, de eerste sluis op de franse leie, dienen we twintig minuten te wachten voor er een jonge gast verschijnt, die ook de brug van Thiennes zal draaien en de sluis van Witz zal bedienen. Eén ding staat vast, in het vervolg bel ik op voorhand. We vertrekken voor de derde sluis St. Venant waar we het middagmaal zullen gebruiken. Onder de middag gebruiken ze daar een spertijd van anderhalf uur. In het jachthaventje eet ik een steak met gebakken aardappeltjes. Lekker, na wat rusten varen we om halftwee de sluis van St. Venant in, en horen dat de laatste sluis Bac St. Maur in panne ligt en dat dit een uur kan duren. We zijn ondertussen op weg naar Merville en verlaten er om halfvijf de sluis. De sasmeester die zich met moeite kan bewegen door zijn omvang draait lagnzaam het sas open, en geeft ons een bakje om de laatste sluis zelf te bedienen via een afstandsbediening.De bediening gaat feilloos en rond 19.00 uur draaien we het jachthaventje van Parc du Hem in. De vorige keer dat ik er was, was de haven nieuw. Nu, een paar jaar later kom ik er weer en tref een wat verloederde jachthaven aan.Niet onderhouden steigers, electra idem, zelfs een gezonken jacht dat al ettelijke maanden op de bodem rust. We krijgen een fikse bui en besluiten hier morgen een rustdag te houden. We maken ons klaar om het stadje te gaan verkennen. 12,- per nacht kost het hier en dat vind ik veel voor dit pover aanbod.In de plaatselijke kroeg drink ik een paar stella's en bestel er tegen zondagmiddag tweemaal mosselen-frites. Terug naar het park en met de sleutel binnen om naar het jachthaventje te wandelen. Heerlijk rustig park met prachtige bomen ! Op zondag komt de regen met bakken uit de hemel. Ik loop in de ochtend naar de bakker rechtover het park, en kom terug met verse croissants en een baguette, franser kan nauwelijks. Het smaakt bij een bakje koffie aan boord. Wij maken er echt een luie dag van. Een wandeling door het park leert ons, dat dit een deel was van de vroegere smokkelroute tussen Deulemont en de belgische grens. 's Middags eten we lekkere frieten en mosseltjes en gaan daarna aan boord waar het programma "krakelingen" opstaat. Gast is Julien Vreebos, die het heeft over zijn relatie met zijn vader, leven en dood van z'n vader en de invloed ervan op zijn leven. Ik krijg het benauwd om zoveel gelijklopende emoties. We kraken na het avondeten een fles goede franse wijn, en na wat muziek beluisteren, slapen we rustig in. We vertrekken om kwart voor tien en varen terug. De bedoeling is om via Duinkerke terug naar België te varen. We zouden graag in St. Omer slapen vanavond, eens een machtige vlaamse stad. Regenachtig, wat wind, kortom een echt vlaams weertje. We moeten alle sluizen terug doen, die we gisteren deden. De Franse Leie is een rustige rivier die af en toe veel water geeft. Het moet een visrijke river zijn, want langs beide kanten is het uitkijken voor vissers.De werkloosheid hier is enorm. dat merkt men ook aan beide kanten van de river, alle fabrieken staan leeg. Een prachtige oude brouwerij, is sinds kort, terug in gebruik en wordt verhuurd aan diverse kleinschalige fabriekjes. Wat verderop tegen Merville, is een splinternieuw fabriek in gebruik genomen. Er ligt een spits te laden. 't Is terug etenstijd wanneer we in St. Venant liggen. De volgende sluizen zijn snel genomen, zodat we rond drie uur op het canal de neufossé komen. Nog twee sluizen staan er op de wachtlijst : les fontinettes en ecluse de flandres. De eerste met een verval van 13,80m. Petra is verbaasd. Wij varen uit de sluis langs torenhoge sluismuren, de volgende sluis tegemoet, waar we door een verkeerd maneuver van mij ronddraaien vooraleer we eruit gaan. Groot jolijt van de toeristen langs de kant om zoveel onkunde. Gelukkig zonder al te erge gevolgen. Ik vloek zachtjes en zweer bij mijn eigen, dat dit de laatste maal is, en ik in het vervolg wat minder nonchalant zal zijn. Bij het buitenvaren van de sluis lig ik even stil om wat foto's te maken van de oude scheepslift in Arques. We varen door het dorp, waar het wereldberoemde kristalfabriek is : "Cristal d'Arques" Het draait nog altijd op vlaams zand uit Lommel. Ik heb er, in mijn hoedanigheid van scheepsbevrachter, miljoenen tonnen zand voor bevracht. De binnenschepen die er liggen, ken ik allemaal. Het jachthaventje van St. Omer binnen. De kantine van de club is gesloten. De baas ligt in het ziekenhuis. Jammer, wij gaan op zoek naar een restaurant en eindigen op de markt aan een grote frituur, waar we heerlijke frietjes eten. Geen enkel restaurant blijkt open te zijn. Morgen hebben we een korte vaardag. Wij maken een bijzonder lange wandeling door de stad en kruipen vermoeid in ons bedje. 13/14/15.08.05
Wij staan vol goede moed op rond 08.00 uur en zijn niet van plan ons verlof te vergallen door de eerdere pannes. Rond kwart voor tien, is het zover. De motor draait reeds een kwartuur en we varen achteruit uit de box en draaien met behulp van onze boegschroef, in de richting van het brugje aan de overkant van het meer. Petra rolt de touwen en legt ze klaar voor de volgende sluis. Op het kanaal Schelde-Duinkeren gaan we bakboord uit. Enkele km verder varen we voorbij het fabriek van Noyelles Godault, eens de werkplaats van duizenden mensen, nu leeg. Aan de hallen werden miljoenen tonnen ertsen uit binnenschepen gelost en bewerkt. Nu is alles er akelig stil. Wij varen voorbij Dourges en Courrières en vlak daarachter komen we aan bakboord voorbij het Canal de Lens. We komen ook voorbij Harnes en Pont a Vendin en komen nu aan de splitsing van Canal de la Deule en Canal d'Aire, Meurchin en Beauvin laten we achter ons. Eens voorbij La Bassée komen we onze eerste sluis tegen "Cuinchy", met een verval van 2 meter. Na een kwartuurtje ligt de sluis achter ons en komen voorbij de stad Bethune, eens een vlaamse stad. Getuige daarvan de nog bestaande adelijke familie : "de Bethune". Aangezien er in Bethune geen goede aanlegplaats voorhanden is, varen we richting Aire sur la Lys en komen voorbij Isbergues.We komen in Aire aan na bijna zes uur varen. We vinden het genoeg en meren aan in een oude arm van het kanaal. Hebben ongeveer 58 km gevaren. We liggen er zonder electra en moeten 's avonds en 's morgens een paar tsunami's doorstaan door voorbijvarende binnenschepen die zich weinig houden aan de maximale snelheid. 12.08.05
Ludo en Carina hebben onze "El Verde" naar Frankrijk gebracht. Oorspronkelijk was de bedoeling Abbeville op de Somme geweest, maar een technisch probleem heeft daar een stokje voor gestoken. Verder dan Courcelles in het noorden zijn Ludo en zijn echtgenote niet geraakt. Wij stappen in Ludo's rode Ferrari en tuffen richting Frankrijk voor ons verlof. Niet schrikken, 't Is geen Ferrari, wij noemen hem enkel zo. 't Is een rode Nissan van meer dan 20 jaar oud. Niet over de 110 km/u had hij gezegd, voor mijn beestje... In een paar uurtjes zijn we in Courcelles en beginnen de jachthaven te zoeken. Wij vragen de weg en de man wijst ons een binnenmeertje aan, waar we ons bootje direkt zien liggen. Ik vertel Ludo dat zijn rode Ferrari nog best optrekt en dat we op de autostrade tot zo'n 140 km/u gedaan hebben. Ludo valt bijna in zwijm en lispelt mijn beestje... We stellen hem gerust en vertellen dat we de 100 km niet overschreden hebben. Hij komt er weer helemaal door. 11.08.05 Ongeloofelijk rustig is het hier. 't Is gelegen in een park en onder een brugje komt men op het kanaal Duinkerken - Schelde. We gaan eten in de kantine, wat vis en sla, maar de Franse keuken wordt geen eer aangedaan. We nemen een kijkje in de machinekamer. Er blijkt een noodreparatie gebeurd te zijn. Er is een draad met schakelaar tussen starter en accu gelegd, zodat men altijd in de machinekamer moet zijn om te starten en de start op het dashbord onderbroken is. Ook werd een nieuwe accu geplaatst. Ik wil alles laten zoals het is, en in België alles laten nazien en in orde maken. Weg met de zorgen, 't is vakantie ! Ik kijk het oliepijl na en haal de vetpomp boven en geef de beide smeernippels wat vet. Zo, morgen kunnen we starten. Naast mij ligt een Duitser, langs de andere kant een Fransman, internationaler kan het niet. We maken een korte wandeling rond het meer, en gaan verder tot aan het kanaal waar we morgen beginnen. We kijken er beide naar uit. 11.08.05
De elfde juli is het prachtig weer met weinig wing. We besluiten dan ook om naar Eeklo te varen, ideaal voor een week-end tochtje. Na onze moervaart komen we aan de koeltoren en gaan bakboord uit en steken het kanaal Gent-Terneuzen over en varen langs het eilandje van Langerbrugge naar de ringvaart toe waar we de Evergemsluis zo kunnen binnevaren. Tien minuten later kunnen we al verder en gaan stuurboord uit op het kanaal Gent-Oostende. Een zonnige namiddag op dit kanaal, het kan allemaal zo rustig zijn. Na een klein uurtje kom ik aan het Schipdonkkanaal. Aangezien het de week ervoor flink geregend heeft, wordt er gespuid aan de sluis. Aangezien de kolk achter de remming is, is dit voor mij niet zichtbaar. Bij de afdraai achter de remming kom ik dan ook onzacht met de kont tegen de remming. Met een klein beetje verfschade tot gevolg.Ik vloek tegen mezelf om zoveel nonchalanche. Door de regen is het kanaal naar Balgerhoeke ruim drie meter diep. Vijfhonderd meter voor Balgerhoeke is er een kanaaltje naar Eeklo, slechts 2 km bevaarbaar. We zwaaien voorbij de watersportclub en komen terug. We leggen ons net voorbij de club vast. Het is 15.00 uur.We bellen naar de club, men beloofd ons stroom te geven, maar we moeten een uurtje wachten. Na anderhalf uur zijn we aangesloten op de stroom. We besluiten om te gaan wandelen naar het centrum. Onderweg gaan we een winkel binnen en doen gauw nog wat aankopen.Op de markt wandelen we en ontdekken een goed restaurantje. Omdat het toch rond zes uur is, eten we op het terras. We blijken een goeie keuze gemaakt te hebben. Nadien nog een wijntje, wandelen we rustig terug.Effen aan boord om de boodschappen af te zetten en terug naar het terras van de club. 't Is TE mooi weer om binnen te blijven. We willlen vroeg vertrekken 's anderendaags en wanneer we aan boord zijn, doet de wijn de rest. We slapen als een roos in het stille kanaaltje. Na onze electro-kabel afgekoppeld te hebben, maken we los. Aan de hoek van het kanaal naar Eeklo staat een windmolen, daar varen we linksaf het Schipdonkkanaal af. De talloze oversteekbruggen voor voetgangers en fietser zijn met bloembakken behangen. Het oogt prachtig. Aan de Schipdonksluis gekomen, geef ik bij het uitvaren volle gas. Zonder kleerscheuren kom ik nu wel voorbij de kolk. Bakboordkant uit richting Gent. 't Is nog warmer als gisteren. Achter de hoge dijken blijft de warmte hangen. We zijn na een uurtje bij de Evergemsluis en slechts tien minuutjes later reeds op weg naar het kanaal. We roepen op, voor we het kanaal opvaren of er niets af- of opvarig is. De politieboot antwoordt ons dat we er rustig kunnen uitkomen en zwaaien naar ons. We groeten hen terug en kennen de mannen van eerder. Aan de koeltoren gaan we stuurboord uit, en komen terug op de Moervaart. Rond 13.00 uur leggen we aan op Spanjeveer. Onze klok heeft reeds meer dan 100 uur gedraaid.
Vandaag start de thuisvaart. We vernemen dat de "Stardust" met de "Undine" langszij goed zijn aangekomen op onze thuishaven. De Oude Leie is een prachtig stuk rivier, soms jammer genoeg te vol gebouwd met prestigieuse, dallasachtige villa's. Tijdens onze vaart over de Oude Leie ontdekken we een nieuwe plaag, die zeer gevaarlijk aan het worden is. De verhuur van kleine motorbootjes vanuit Gent ! Groepjes, dronken mensen sturend aan een motorbootje denken dat bootje varen hetzelfde is als laveren met de auto. Onze ganse vloot haalt noodstops uit om deze bootjes te ontwijken door hun onverantwoord gedrag. Van mij mag iedereen varen, wel wetend waar hij mee bezig is ! We vloeken een paar keer, maar geraken zonder schade, de ringvaart op. Daar staat de waterpolitie klaar om ons terug te begeleiden tot aan Spanjeveer. Allemaal samen nemen we de laatste sluis, zeesluis Evergem, waar de bouw van een tweede sluis al aardig opschiet. Vanaf de ringvaart komen we terug op het kanaal Gent-Terneuzen. De ons bekende koeltoren zien we naderen, en eens deze gepasseerd slaan we stuurboord uit en komen op onze rustige Moervaart, voorbij het recyclagebedrijf en de twee eerste watersportclubs, zien we in de verte Spanjeveerbrug. Eénmaal deze onderdoor leggen we rustig aan op ons plaatsje. Onze teller staat ondertussen op meer dan 85 uur dat ons motor draaide dit jaar. 08.05.05
Het begint slecht, want het regent pijpestelen. Ook vannacht heeft het veel geregend, en men waarschuwt ons voor water dat uit Frankrijk komt. We zien het aan de steiger, die bijna onder water staat. Twee leden blijven achter, we waarschuwen hen echter voor het wassende water. Er staat een flinke stroom en we lopen zonder al teveel toeren 12/13 km/u. De kleur van het water is ook veranderd naar zanderig bruin.We varen door Kortrijk, de sluis van Harelbeke tegemoet.Na een kleine, korte panne van de "Speedy" trekt Robert hem terug naar het midden van het kanaal en alles is in orde. Bij de volgende sluis is het, na het schutten, weer prijs. Ditmaal geeft de motor van de "Undine" het op. We krijgen het niet klaar en de "Stardust" van Robert neemt de "Undine" langszij om hem te slepen. Morgenvroeg vertrekt Robert langs het afleidingskanaal, en de rest gaat verder via de oude Leie. 's Avonds komen de achtergebleven "Jason" en "Sunset" erbij, alsook de "Kelvic" vanuit Izegem. We zijn nu met tien schepen. We eten 's avonds bij Lucas in 't Oud Sashuis "een grote beete" dat is een groot, grof stuk brood met ofwel paté klaargemaakt met kriek ofwel een groot stuk hesp ofwel een groot stuk kaas. Die avond in één van Lucas' zaaltjes is voor ons groep alleen een feest die tot de vroege uurtjes duurt. 's Nachts wordt ik opgeschrikt door een afgaand alarm op mijn bootje, hoewel ik geen enkel alarm bezit. Vermoedens gaan in de richting van.........maar die betaal ik nog wel eens met dezelfde munt. Morgen komt de vaart terug naar onze club. 07.05.05
We worden gewekt door een scheepsklok, geluid door onze voorzitter Jacques. We waren al een tijd uit de veren, maar toch, het ontbijt wacht. Gezamelijk gaan we ontbijten, waar we gisteravond gegeten hebben. Want na dit stevig ontbijt wacht ons het borstelmuseum. Dit museum blijkt later voor velen onder ons een openbaring. Alles wat te maken heeft met grondstoffen, machines, maar ook de mensen en hun sociale achtergronden van destijds bleken een interessant gegeven. Het meest verrassende bleek wel, dat nu nog, hoewel de vervaardiging van alle borstels gebeurt in Pakistan en India, de licentierechten nog in handen zijn van Izegemse families. Zo zie je maar ! Armoede en rijkdom blijven op dezelfde plaats in de wereld. Jammer ! We verlaten het museum, na een interessante rondleiding en gaan aan boord om te vertrekken richting Menen, de grensstad met Frankrijk. Om half twaalf varen we naar Ooigemsluis met niet al te vriendelijk personeel zoals altijd, en schutten direkt. 't Is nu richting Kortrijk, waar de nauwe stadsdoorgang, ook een enkelrichting in het varen betekent. Men moet inderdaad oproepen of er geen tegenliggend verkeer is, en pas daarna kan men door Kortrijk gaan. We merken met z'n allen dat hier grote werkzaamheden geschied zijn aan de waterweg. Vele "blauwe stenen" zijn vervangen alsook de infrastructuur is verbeterd. Nieuwe aanmeerpalen, een nieuwe brug, enz... Een Kortrijk voorbij ligt Menen vlakbij. We meren er aan rond kwart na drie. Ieder keer weer volgt dan hetzelfde scenario, booteigenaars met hondjes vliegen aan de wal om de beestjes te laten p...... Wijzelf wandelen de barakken op, een winkelstraat die loop van Menenbrug tot in Frankrijk, Halluin. Onderweg kopen we vers spek, lekker voor morgenvroeg bij 't ontbijt en ook twee bakjes aarbeien. Eens terug aan boord zijn we doodmoe van het slenteren langsheen de winkels en smullen van de heerlijke aardbeien met bruine suiker.Voor ons ligt er een spits (restaurant) waar we 's avonds allemaal speenvarken eten. We gaan na het eten nog een stukje wandelen tot in de stad. We merken hier langs alle kanten, ook in de jachthaven het werk van franse jeugdbendes op, die alles vernielen wat er in hun weg staat. Jammer. Wij hebben dan ook politiebescherming gevraagd 's nachts. regelmatig zien we politie toeren om te kijken of alles in orde is. Rustis is anders. 06.05.05
We vertrekken voor het eerst naar onze thuishaven Lokeren. We willen dat onze boot tenminste éénmaal per jaar in zijn thuishaven komt. Lokeren, wil zeggen dat er een aantal bruggen moeten gedraaid worden, en ook dat wij de mensen terugzien die ons begeleiden en de bruggen voor ons draaien. Ik noem ze altijd : "de meest vriendelijke personeelsleden van de waterwegen". Ze geven mij hun nieuwe informatiebrochure Moervaart en Durmekanaal, een vijftig bladzijden tellend werkje met mooie foto's over Moervaart en Durme, een vleugje geschiedenis erbij met daarnaast ook uitleg over de kunstwerken (bruggen). Vanaf Mei tot September geldt het zogenaamde blokvaren. Dit wil zeggen dat je vanaf Lokeren kan begeleid varen naar Overledebrug in Wachtebeke driemaal daags, om 09.30 - 12.30 en 15.30 - vanaf de Overledebrug is 10.00 - 13.00 en 16.00 uur. Er zijn negen bruggen over de ganse afstand waarvan er twee hoog genoeg zijn voor iedereen, maar zeven bruggen moeten gedraaid worden : Overledebrug - Kalvebrug - Dambrug - Caudembornbrug - Sinaaibrug en tenslotte Daknambrug. De mensen die begeleiden, rijden met hun wagen via het jaagpad met ons mee. Alles gaat goed tot aan de Dambrug, waar het onderstel door de warmte is uitgezet. Er komt slijpwerk bij te pas om de brug in beweging te krijgen. We leggen aan in Lokeren rond 12.35 u. We wijken niet van onze gewoonte af, en gaan bij Jackie en Hans eten op de 47m spits Taverne de Durme. Na een schitterende maaltijd zoals altijd goed verzorgd, babbelen we samen nog wat met hen, ze zijn inmiddels ook eigenaar van een bootje en bijna even fanatiek als wij. We bekijken het bootje dat net voor het taverne aangemeerd ligt : ms Buddha. We gaan terug de andere richting uit en nemen alle bruggen en zijn na drieënhalf uur terug op onze vaste stek,Spanjeveer. 26.06.05
Wij beginnen onze clubreis aan de Spanjeveerbrug, maar wuiven eerst onze vrienden van de "Lieve" uit. Lucien en Lieve vertrekken voor 5 maand naar Berlijn en omstreken. Wijzelf zijn met 9 boten om onze clubreis aan te vatten. Men heeft ons droog, maar fris weer voorspeld. In 't zonnetje, ronkt ons motortje de moervaart af. Wij vinden het vanzelfsprekend, maar de moervaart is mooi. We gaan richting het drukke kanaal Gent-Terneuzen en draaien aan de koeltoren bakboord richting sluis Evergem. Voorbij het eilandje van Langerbrugge, met de overzet, daarna stuurboord naar Evergem. We worden door een politiebootje begeleid, omdat onze konvooileider dit gevraagd heeft. Iedereen luistert uit op het marifoonkanaal 10. 't Is kwart over tien als we de sluis binnenvaren. We liggen met 12 boten in het sas. We verlaten de sluis om stuurboord op te draaien, richting Brugge. Om 11 uur draaien we aan bakboord het afleidingskanaal van de leie op. 't Wordt middag en Petra bereid ons een kaastafeltje, altijd makkelijk om tijdens het sturen te verorberen. Met een glaasje rosé erbij smaakt het voortreffelijk. We varen voorbij Deinze rond één en merken hoeveel betonnen platen, langs de kant, reeds gebroken, weggespoeld of in 't water liggen. De Belgische Staat blijkt weinig over te hebben om zijn vaarwegen in orde te houden. Wanneer we Nederland daarbij vergelijken, dag en nacht verschil.Een voordeel is, dat boerezwaluwen hun nestje maken, door een gaatje te prikken in de zandmuren achter de gebroken platen. We komen rond 14.00 uur bij de sluis in St. Baafs Vijve en moeten er wachten op een afvarige schutting. Na een halfuurtje is het aan ons, en bij het verlaten van de sluis varen we verder het afleidingskanaal af en daar wacht reeds een andere sluis, Ooigem, die, met een verval van 7,5m, ons naar het kanaal van Roeselare brengt Het verbaast me dat er zeer veel losplaatsen bijgekomen zijn op dit kanaal. De industrie heeft de binnenvaart ontdekt. Hopen nu maar, dat de Belgische Staat deze waterwegen ook naar waarde schat ! We komen intussen dicht bij Izegem, destijds de borstelstad/schoenenstad, twee nijverheden die ons land reeds lang verlaten hebben omwille van te dure lonen. We gaan morgen het borstelmuseum bezoeken ! Na het aanmeren in Izegem gaan we met z'n allen een pintje drinken, in het taverne "'t stil ende". We spreken af 's avonds met de club in restaurant Royal te gaan eten. We brengen de avond op een gemoedelijke wijze door en maken nadien nog een wandeling door de stad. Kwestie van het eten te laten zakken. 't Is ongeveer middernacht wanneer iedereen onder de wol kruipt voor een zalige rust.... 05.05.05
We worden geroepen om half drie 's nachts om de sluis in te varen. 't Is een woelige nacht geworden, daar buiten aan het muurtje voor de Royers ! Maar goed, we gaan verder We zijn rond 04.30 uur in Temse en we beginnen meer en meer te vrezen voor mist. Een halfuurtje later is de mist potdicht en we besluiten te stoppen in Baasrode. We leggen aan, aan het ponton en wachten op de zon. Bij daglicht gaan we verder, bij een lichte mist. Om half acht moeten we stoppen, de mist is terug erger geworden. We maken ons vast aan een ander jacht in Appels. Iets na acht verdwijnt de mist en vertrekken we opnieuw richting Dendermonde. We lopen om 10 na 10 de sluis van Merelbeke binnen, gans alleen, voorbij een verbaasde sluismeester, die ons vraagt of we gek zijn. Een dik uur nadien varen we de sluis van Evergem binnen. We komen op het kanaal Gent - Terneuzen, en zien na een uurtje de koeltoren van Langerbrugge. Iets verder nemen we stuurboord de Moervaart en leggen bij mijn club Spanjeveer aan. We hebben 50 uur gedraaid op deze vier dagen. We trakteren onszelf op een paar pintjes en klinken op de goeie afloop van onze tocht. Straks komen de vrouwtjes ons afhalen, want morgen is het gewoon weer werkdag.
11 april 2005 We verlaten rond halfzeven de passantenhaven van Vreeswijk en willen vanavond in Antwerpen zijn. De koekestad is onze tweede thuis omdat we er beiden, Ludo en ik, reeds zoveel jaren werkzaam zijn. Nadat we de sluis Vianen zijn binnengevaren, komen we voor een brug waarvan de afstandsbediening stuk is, Zwaankuikenbrug. Wat een naam ! Een man komt op de fiets ons tegemoet en draait de brug manueel. De Lingesluis binnen in Gorkum op weg naar de volkeraksluizen via de Moerdijkbruggen. We zitten nu volop op de grote vaarwaters. Komen na 14.00 uur de jachtensluis uit en varen via de Schelde-Rijnverbinding naar de Kreekraksluizen.Zijn rond 17.30 uur buiten uit de sluis de Noordlandbrug de dokken in, voorbij BASF. 't Is reeds donker wanneer we om 20.00 uur aanmeren bij het muurtje net voor de Royerssluis in Antwerpen. Hier stappen onze vrouwen van boord, en wij gaan alleen verder, deze nacht. 11 april 2005.
Ons verhaal begint in de maand oktober 2004, toen we allebei, mijn vriendin en ikzelf verliefd werden op ons toekomstig bootje. Het lag in Akkrum in Friesland en dat was wel ver af. Er volgden eerst discussieavonden thuis, waarop het voor en tegen werd afgewogen. Toen we daar mee rond waren, en het financiële geregeld was, ston niets in de weg om naar Akkrum te rijden en het bootje te gaan bekijken. Mechanisch leek alles in orde en het vertoefde nog in de originele staat. Het was gebouwd in 1975 in Akkrum op Jachtwerf Oost en de huidige eigenaar van de jachtwerf heette Wolter Oost, zoon van de bouwer. Na de nodige inlichtingen over werf en bootje te hebben ingezameld, werd besloten het bootje te kopen. We waren het snel eens over de prijs. We zouden het in Friesland zelf laten opknappen bij de originele jachtwerf. Het was een spitsgat-kottertje en bleek in zeer goede staat. De afmetingen waren 9,22m x 3,10m. Het woog ca.7,5 ton en het lag ca. 0,85m diep. De doorvaarthoogte was ca. 2,47m. De motor was ook nog origineel, een Indenor Peugeot van 50 pk. Er blijken ongeveer 4.095 draaiuren op te staan. Tijdens de winter wordt het bootje in zijn originele staat teruggebracht. Volledig herschilderd en de kussens opnieuw overtrokken in dezelfde groene kleur als de buitenzijde van de boot. Het houtwerk wordt opnieuw geschildert en gelakt en het koperwerk opgepoetst. Een nieuwe radio, marifoon,dieptemeter en kompas completeren het binnenwerk. Buiten is alles herschildert, een nieuwe mast, nieuwe fenders, de thuishaven "Lokeren" fier op de kont en halfscheeps mooie houten borden met gouden letters "EL VERDE". We besluiten, na vier bezoeken aan de werf, af te spreken om begin april 2005 ons bootje af te halen. Op negen april zal het gebeuren.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
Om zeven uur vertrekken we 's morgen met Ludo aan het rad. Tien minuten zitten we vast op een ondiepte. We bekijken de kaart en moeten de eerste boei gemist hebben. Wat verder staat een takkebos, die ons waarschuwt voor laag water. We moeten er allebei om lachen. Na wat gewrik met het roer en een paar keer de boegschroef opzetten komen we los van de plaat. We gaan iets verder naar het midden van het meer, en houden onze dieptemeter beter in de gaten. De muziek speelt vrolijke deuntjes en een half uur later geurt de koffie enorm. Boterhammetjes vult onze hongerige magen en voldaan varen we voorbij Elburg. We passeren de Zeewolderbrug in Harderwijk rond 09.40 uur. We draaien terug 2000 toeren en motor gromt lekker. We passeren Nijkerkersluis iets na elf uur. Na de middag moeten het eiland Pampus rondden. Er waait daar een stevige bries, maar het water komt niet over dek. Goed gebouwd, dat bootje ! We komen voor de Oranjesluizen in Amsterdam en varen het Amsterdam-Rijnkanaal op, één van de "waterautostrades" van nederland. De bedoeling is vanavond in Vreeswijk te overnachten in de jachthaven om terug onze batterijen op te laden. Bij het verlaten van het Amsterdam-Rijnkanaal volgen we de Merwede tot in Vreeswijk, waarna we de Lek opvaren en direct aan stuurboord de jachthaven zien liggen. We maken vast om kwart na zeven. We nemen een douche, trekken verse kleren aan, en trakteren ons op een goed restaurant, na eerst in een bruin cafeetje nog een pintje te hebben gedronken. We eten in een schitterend Italiaans restaurant uitgebaat door een jong koppel. Na een lekkere maaltijd en een goede fles wijn, wandelen we richting boot. We genieten alle vier van een zalige rust, in een stille rustige jachthaven. 10 april 2005
Eindelijk is het zover ! 9 april 2005. DE DAG waarop we met ons bootje naar huis komen van het hoge noorden, Akkrum, tussen Leeuwarden en Harlingen. We komen toe in Akkrum 's avonds 8 april. Vriesweer in Akkrum. 's Anderendaags wordt hagel en sneeuw afgegeven. We kijken elkaar met verschrikte ogen aan. Carina en Ludo, zelf ex-schippers, zijn meegegaan en willen voor geen geld ter wereld deze gebeurtenis missen.Na een ferme hagelbui, en dito sneeuwbui vertrekken we. 't Is nog altijd donker. In 't stuurhuis staat er een kacheltje gezet, dat ons de nodige warmte verschaft. Voor het vertrek raadt Wolter en zijn vader ons af via het IJsselmeer te gaan, gezien de te verwachten windkracht. Via de brug van Terherne varen we richting Sneekermeer. Het zonnetje begint zowaar te schijnen en warmt alles een beetje op. We varen voorbij Uitwellingerga en zien in de verte Sneek liggen blinken in 't zonlicht. Rustig water, zodat we spoedig op het Koevordermeer richting Woudsend en Sloten zitten. Daarna zitten we op de grote brekken en varen richting Lemmer naar het IJsselmeer. We kiezen nu definitief voor de randmeren... We komen buiten op het IJsselmeer en zijn tevreden dat we voor de polders en de randmeren kozen. Een stuk IJsselmeer tot aan de Friesche Sluis, een verval van zeven meter en de polder in. We komen nu in rustig water, de Lemstervaart en de Zwolse vaart die toegang geven tot de randmeren. Markersluis, Voorstersluis en Kadoelersluis liggen achter ons, de Ramspolbrug tegemoet. We varen Schokkerhaven voorbij iets na 17.00 uur na 10 uur varen en willen absoluut de Roggebotsluis bereiken die tot 19.00 uur draait en 's anderendaags maar om 10.00 uur 's morgens aan de slag gaat. Dus, varen maar ! Ondertussen genieten we van een winters, maar immens mooi landschap dat traag voorbij schuift. We draaien 2000 toeren, ongeveer 12 km/u. We hebben op voorhand de sluismeester van de Roggebot opgeroepen, en hem gevraagd reeds de sluis klaar te houden. De man heeft alles gedaan wat we vroegen en om tien voor zeven verlaten we moe, maar zeer tevreden de sluis. We maken ons bootje vast aan de remming buiten de sluis en willen morgen opnieuw rond 07.00 uur vertrekken.We hebben twaalf uur gevaren vandaag. We eten spaghetti en drinken daarbij een goed glas rode wijn. We luisteren met ons vieren naar de radio. Een uurtje later besluiten we allemaal in ons nestje te kruipen, want iedereen is na deze zware, eerste dag moe.
Ons verhaal begint in de winter van 2004/2005, toen we tijdens de maand oktober, via internet, kennis maakten met ons toekomstig bootje. Via een foto was het liefde op 't eerste zicht, maar we moesten het wel effe in de werkelijkheid zien.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
Ik ben een man en woon in Lokeren (België) en mijn beroep is ex-bevrachter van binnenschepen, nu met pensioen.
Ik ben geboren op 31/07/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: vooreerst mijn bootje Enya, en alles wat ook maar te maken heeft met H2O..
Sinds 25/11/2008 met pensioen, een soms onbekende zee van tijd die op me afkomt - met vrouwtje Petra wat wandelen, en skieën ieder jaar in Seefeld, Oostenrijks stadje waar we getrouwd zijn - in de zomer spenderen we onze vrije tijd sowieso aan ons bootje
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
M/S ENYA
mijn bootje is een Gruno 38E Royal van bouwjaar 2000, is 12m lang en 3,80m breed met een diepgang van 1,10m en een doorvaarthoogte van 4,25/3,60m en een gewicht van 12,5 ton - de motor is een 6 cylinder IVECO van 120 pk met een verbruik van ca. 4 liter/uur. Een watertank en fueltank van elk 500 liter en een vuilwatertank van 200 liter. De boot heeft een buitenbesturing met boeg- en hekschroef, automatische piloot en gps/plotter. Herschilderd op de werf in 2011, zowel boven als onder de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst. Zijn geboorteplaats is Zoutkamp in Friesland.
De motor is een 6 cylinder dieselmotor IVECO type 8065M12.01, met een verbruik van ca. 4 liter per uur, en komt uit de Milanese fabriek (It.) en draagt als matricuulnummer 0587975. Rustig draaiend en bedrijfszeker, zo wordt de motor omschreven in de onafhankelijke testen. Met in de nabijheid van mijn ligplaats, Spanjeveer op de Moervaart, is er een Europees hoofdverdeler en onderhoudscentrum van IVECO, gelegen aan de Vliegtuiglaan in Gent. Ook dat is makkelijk.
Wij hebben in onze boot geopteerd voor een dinette i.p.v. een tweede slaapkamer, aangezien wij voor meer dan 95% ons tweetjes varen. Ruim om te eten, en voorzien van talrijke bergplaatsen, waarbij alles binnen handbereik ligt, is het in blanke eik uitgevoerd en met een blauwe stoffering, een lust voor het oog.
Het kombuis betekent ook soms het "hart" van de Bourgondische Vlaming. Wanner er gekookt wordt aan boord, is het nuttig om te beschikken over een degelijk uitgeruste keuken. Met twee ijskasten, een magnetron en een vier-pits gasvuur, dampkap en verluchting via een dakvenster, is ook onze keuken voldoende gewapend om "de hongerigen te spijzen".
Het salon is en blijft de plaats bij uitstek in het schip. Gezien de geringe oppervlakte die een boot biedt, is het de pleisterplaats om televisie te kijken of radio te luisteren. Lezend, makkelijk achterover leunend in een zetel vliegen de avonden zo voorbij.
"De natte cel" noemt men het toilet- was- en douchegedeelte in een pleziervaartuig. Je kan aannemen dat ook de mechaniek een aardig stukje vertegenwoordigd is in dit gedeelte van de boot. Pompen, vermalers en verwarmingselementen zijn er in vertegenwoordigd. Met de huidige verstrengde wetgeving is ook de vuilwatertank verbonden aan de lozende installaties.
Ieder mens heeft slaap nodig. Dus is de uitrusting van een slaapkamer bijzonder. Immers een goede matras waarborgt een goede nachtrust. Met de vele bergplaatsen vindt de kledij er ook zijn plaats. Onze slaapkamer biedt nog iets extra wat we bij vorige bootjes niet hadden. Een venster achteraan waar je bij 't opstaan nog een blik kan werpen over het rustige of onrustige water. Mooi toch !
Wanneer hier een lichtje aanslaat of er een geluidje biept, is er "iets". Behalve de snelheid in km/u of in zeemijlen/u, de diepte in meter of in voet, beschikt de stuurstand ook over een elektronisch kompas, aangevuld met gps/plotter en een stuurautomaat, er is er op dit electronisch plateau ook plaats voor een boeg- en hekschroef en een electrische ankerwinch. Bij de "gewone" meters vervolledigen een voltmeter, temperatuurmeter, oliedrukmeter, toerenteller met aangegeven aantal draaiuren van de motor en een stand van de tanks aan boord. Alles is overzichtelijk geplaatst, zodat bij het minste onheil snel kan worden ingegrepen.
Historiek van mijn vorige bootjes :
El Verde : spitsgatkottertje 9,30m lang en 3,20m breed en 0,85m diepgang, motor Indenor 50 pk, van Peugeot origine met bouwjaar 1970, gebouwd door Jachtwerf Oost in Akkrum. Bootje werd verkocht (2007) aan onze inmiddels zeer goede vrienden Karel en Leon, Karel is ook geregeld gastschrijver op mijn blog. In 2010 verkochten Karel en Leon de El Verde verder aan een koppel uit Izegem. Zij herdoopten het terug in Griffioen, wat de naam was van het bootje toen we er allebei op verliefd werden in het verre, maar mooie Akkrum.
Enya : Super Lauwersmeerkruiser - 11,40m lang en 3,40m breed met diepgang van 1,00m - gewicht 12 ton - motor : DAF 575 - bouwjaar 1983 op Lauwersmeer - werf in Westergeest. Was een miskoop, maar dat gebeurd overal wel eens. Het bootje werd omgeruild met mijn huidige Gruno Royal 38'.
Enya : Gruno Royal 38 - bouwjaar 2000 - 12m lengte, 3,80 breed en diepgang van 1,10m - gewicht 12 ton - motor IVECO 125 pk - 6 cylinder gebouwd op Gruno werf in Zoutkamp. Ongelofelijk wendbaar, dankzij boeg- en hekschroef, stille, zuinige motor, weinige uren gedraaid bij aankoop en zowel het interieur als buiten goed in orde. Boot werd in 2011 herschilderd, zowel onderwaterschip als boven de waterlijn, nieuwe anodes geplaatst en de motor volledig nagezien.
Toen we elkaar zagen op 16.09.10 wist ik niet eens dat zo'n studierichting als I.W. bestond. Ik heb ondertussen al wat gegrasduint op internet en er over gelezen. Lang niet zo'n makkelijke materie, maar ik denk dat jij dat aankan ! Ik hoop zeker dat we van tijd tot tijd de gelegendheid hebben om met elkaar een babbeltje te doen. Dat zou super zijn. Jammer van die verloren tijd, want die halen we nooit meer in ! opa
Hi Pa,
Ikke nog eens. JIJ staat nu op internet op een blog. Iets wat je nooit gekend hebt, maar je zou het zeker interessant gevonden hebben, al was het maar om je postzegelverzameling aan te dikken. Ons ma zou het maar "brol" gevonden hebben. De band tussen ons was altijd sterk, omdat we zoveel op elkaar leken. Telkens ik bij u sta, daar op die kille plaats mis ik je nog altijd. 'k Heb al een nieuw plantje gekweekt om het andere te vervangen bij u. 'k Breng het wel eens als we alleen zijn. U en ik ! Rust zacht. Onze kleinen.
We vertrekken voor het eerst naar onze thuishaven Lokeren. We willen dat onze boot tenminste éénmaal per jaar in zijn thuishaven komt. Lokeren, wil zeggen dat er een aantal bruggen moeten gedraaid worden, en ook dat wij de mensen terugzien die ons begeleiden en de bruggen voor ons draaien. Ik noem ze altijd : "de meest vriendelijke personeelsleden van de waterwegen". Ze geven mij hun nieuwe informatiebrochure Moervaart en Durmekanaal, een vijftig bladzijden tellend werkje met mooie foto's over Moervaart en Durme, een vleugje geschiedenis erbij met daarnaast ook uitleg over de kunstwerken (bruggen). Vanaf Mei tot September geldt het zogenaamde blokvaren. Dit wil zeggen dat je vanaf Lokeren kan begeleid varen naar Overledebrug in Wachtebeke driemaal daags, om 09.30 - 12.30 en 15.30 - vanaf de Overledebrug is 10.00 - 13.00 en 16.00 uur. Er zijn negen bruggen over de ganse afstand waarvan er twee hoog genoeg zijn voor iedereen, maar zeven bruggen moeten gedraaid worden : Overledebrug - Kalvebrug - Dambrug - Caudembornbrug - Sinaaibrug en tenslotte Daknambrug. De mensen die begeleiden, rijden met hun wagen via het jaagpad met ons mee.
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
