Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
ja die munt speelt ons wel parten.. ga het nu niet hebben over al de problemen waar de heren in brussel zich mee amuseren ...een deceninum spartelen onze hersenen " delen en vermenigvuldigen" met de vastegetelde koers van 40,3399...
ik moet eerlijk zijn, spreek wel over 's en alles gaat vlotjes, maar 't was toch aanpassen, zeker beroepshalve... alles wat achter de komma stond was al lang de vuilbak in.... die belgische fr. blijft door mijn hoofd dwarrelen... bij het zien van een bedrag gaat alles zeer snel in mijn bovenkamer,ik registreer en weet het ongeveer... mijn ingebouwd rekenmachientje doet vliegensvlug de rest ....( niet moeilijk, de tafels van vermenigvuldigingen zijn er bij ons op alle manieren ingeduwd)
maar bij mensen waar dat niet het geval was ?gisteren nog was ik in een winkel, op zoek na decoratiestof, gewoon rondneuzen tussen kleurrijke stoffen... het aanbod was groot, de prijzen laag tussen 1 en 7 de meter op 1.50 m .... komt er een jonge mevrouw naar mij, vraagt vriendelijk doch met een zekere spanning "hoeveel 22 in belgische fr. is" ?... ik wist onmiddelijk dat het geen 1000bf was, en vanuit mijn rekenkamer hoorde ik het juiste bedrag..
wat zielig zo te moeten leven,de frustraties, de eeuwige vragen, de stress,... toen ik het bedrag zei had ze eerder een autoritaire reactie, ..
..."wat denkt die aan de kassa... ze mag alles hebben...zoveel geld... niet met mij.. "
dit was volgens mij haar manier haar spijt te uitten zowel voor haar gemiste aankoop als voor haar ontwetendheid. ...
.... ik kon alleen maar knikken... ze bedankte en met een zwier was ze weg... terug naar een wereld vol vraagtekens....
la provence... toujours présente... impossible d'oublier ces vacances, le soleil, le ciel bleu...
au printemps la nature renouvellée parade ses verts profonds, les arbres fruitiers ont revétus un tutu blanc et épousent les parterres de fleurs, nous offrant ainsi un ensemble immaculé....mais le soleil jalouse cette beauté vivement colorée... aidé par le mistral, il la détruit au fil des jours... la modelant en vrai terre provencale, fière, aride.. royaume des cigales,lavande, thym, romarin....devenant ainsi la Muze des artistes ....
31/07/2012 GROTE VAKANTIE dit blogje had ik willen schrijven op 22 juni ll, maar ging niet door wegens "slecht weer"
in mijn herinnering was het tijdens onze jeugd altijd goed weer tijdens de grote vakantie...heb ik het mis ? 't was een mooie tijd, onbezorgd, niets moest, bijna alles mocht ...
de straat waar wij woonden had haar naam niet gestolen " dwarshaagstraat"....eigenlijk was het geen straat, maar een wegeltje langs de enkele huizen die zich verstopten achter groene muurtjes van duizenden kleine groene blaadjes,met hun kleine witte bloempjes geurend naar duizend en één nacht...
kronkelend liet ons padje, enkele kinderkopjes breed, zich tussen de glooiende zijkanten naar beneden glijden om onmiddelijk terug te klimmen, rechts, langs de hellelange haag die een mysterieuse, donkere en ondoordringbare boomgaard afschermde... boven gekomen rolde het zo binnen de plaatselijke brouwerij.. de geur liet ons weten wanneer de gisting aan de gang was...
maar links ... daar was ons domein.. vloeiende velden,enkele moestuintjes afgeschermd door ranke gladiolen , dahlia's... daar het verdorde loof van volgroeide aardappelen die smeekten om gerooid te worden.. rijen wapperden lakens ... mals gras, bloemen, tallus om af te glijden.. struiken, bomen, ...waarin we ons verstopten... het waren onze kastelen... onze veilige havens.. de jongens dweepten met robin hood, de vier musketiers,... houten stokken waren hun degens... deksels hun schilden...
de eigenaar van de grazende schapen, in onze ogen en oud mannetje, had het niet zo op ons gemunt... zijn diertjes graasden, vastgemaakt met ketting aan een ijzeren staaf, die stak hij dan in de grond, vanop zijn koer, zeker 100m verder hield hij ze, en ons, in het oog . maar wij deden hetzelfde, stond hij veilig op zijn uitkijkpost dan gingen we rond de schaapjes spelen en liepen dan eventjes weg... soort kat en muis spel... uiteindelijk kon hij het niet meer aan en kwam, zwierend met zijn stok het lange pad af... eens hij op geringe afstand was spurten we weg en gingen ons verstoppen.... nooit is er een klacht bij onze ouders gekomen .... sorry
voor ons was dit een natuurlijke speeltuin, hadden we honger liepen we even naar de keuken en vroegen een boterham, overvloedig besmeerd met zelfgemaakte confituur, of gingen in de boomgaard een voorraad fruit plukken... of braambessen zoeken....
23/07/2012 21 JULI ... .. Ja ik ben fier BELG te zijn .. zo dikwijls steekt men de draak met ons dierbaar Belgie...
21juli, nationale feestdag, reden om ons te profileren als een land van eenheid, orde en discipline.. dit alles moest terug te vinden zijn in " den défilé ", een promotie van ons land naar verre streken ... ja onze minister gaat maar al te graag het buitenland "helpen".
onze vorst zag er weer goedlachs uit, madame wat bezorgd, monseigneur de kroonprins had alvast zijn baard bij de kapper achtergelaten (iets speciaals in 't vooruitzicht ?.. anders vlot en gemakkelijk tijdens de vakantie), madame de modeambassadrice met aangepaste smile stond daar mooi te zijn.. groot en broos als een breekbare porseleinen reuzepop... ik stop hier jullie vullen de andere maar zelf in...
het koningsplein gaf een triste aanblik.. (geen drache nationale ! hoera !) waar waren onze nationale kleuren de reuze vlaggen wapperend als groet aan het bonte gezelschap... op de hekken kleinere.., tricolore linten, kinderen met de traditionele papieren driekleur ??? het gras tussen de kinderkopjes was een knipbeurt ontsprongen... de tenten, ter beschutting, over de tribunes kwamen zo van een of ander scoutskamp afgelast wegens slecht weer ... de onderdanen, aan de overkant, achter een afsluiting, in het oog gehouden door een MASSA politieagenten... elke meter één !!.. in uniform ? nee.. met opgerolde hemdsmouwen.. aangezien ze daar al lange tijd stonden was hun "geef acht" houding serieus verzwakt !!!
de F16 trokkken zwarte, gele en rode strepen door de blauwe lucht, in hun kielzog een formatie van andere ijzeren vogels van allerlei plumage .. de para's, rekruten van de politie, brandweer en de leerlingen van de koninkijke militaire school marcheerden in het gelid hetgeen niet altijd gezegd kon worden van de andere... eerder een verslagen leger met één opdracht " naar rechts kijken voor de koninklijke tribune "....
en dan dat eeuwige gezaag van die muziekkapellen, (zeg nooit fanfare ! ) tot op de laatste noot versleten repertoire, de muzikanten zijn hoog geschoold .... dus het zou geen probleem mogen zijn om andere partituren te doorploegen... voor de geinteresserden ieder jaar in september worden er nieuwe leden gerekruteerd.
de nieuwe en meer gesofistikeerde oorlogswagens en wapens mogen best getoond worden, het interventie team...enz..laat maar komen maar al dat rollend, als het maar vier wielen heeft mag het naar brussel, best maar ... wie kijkt nu nog verwonderd op naar bv de ziekenwagen van flemalle die standby was bij de laatste waternood ? of de brandweerwagen die het vuur hielp blussen op de kalmthoutse heide... wij komen niet van mars... van promotie gesproken...
ik ben weer de zaag van dienst, maar laat ons duidelijk zijn ik heb respect voor iedereen die zich inzet, op welk gebied ook, voor zijn medemens....
wie op zijn tenen staat, zal niet lang overeind blijven ( lao-tse ) deze namiddag had ik een afspraak bij de kapper, eerst nog even het leesbrilletje van ons oudste afhalen. sinds jaar en dag zijn we daar klant en de straat is tijdens al die jaren uitgegroeid tot een trendy buurt. een plaatsje om te parkeren... rien de knots, dan maar voor een garage... mijn driver neemt de honneurs op en blijft wachten in onze vierwieler ...
op de stoep een slenterend volkje met blijkbaar weinig interesse voor al de "sales" die roepen om aandacht en hulp vanuit de lege winkels ...
en daar, voor de ingang van een kinderwinkel, staat een grote kartonen doos met kapstokken, gratis voor niets, allen met het LABEL van een toonaangevend merk !! een oudere heer en zijn dame zijn druk doende met kiezen (allemaal dezelfde)... mevrouw zet een stapje achteruit met enkele exemplaren in de hand en botst tegen mij aan ... wederkerige verontschuldigingen en ik ga verder ... maar de dame haalt me in en zegt ...
- mevrouw, u denkt toch niet dat dit voor ons is ... - ? - ja, ik zou zoiets nooit doen... maar morgen gaan we met verlof, en in het hotel zijn er enkel kleerhangers van ijzerdraad..(mijnheer knikt bevestigend) -ah, ja.. - en nu gaan wij er deze hangen ...(met grote smile )
ik knikte vriendelijk, ze leek tevreden en opgelucht dat ze hier de lijntjes terug recht had getrokken ... maar besefte ze niet hoe ridicuul ze wel was, niet alleen zet ze een toneeltje op voor enkele kapstokken... maar nu wist ik ook nog dat ze zeker in geen vier sterren hotel ging logeren....
laten we de moed niet hangen, want ze zijn er hierboven alles aan het doen om ons zover te krijgen....
ben zojuist bij natoken op bezoek geweest en inderdaad "er zijn geen woorden voor"... maar ik weiger om mij te laten meesleuren... er is tegenwoordig maar één onderwerp... er komen klachten over de weervoorspellers.... ze moeten hun woorden wikken en wegen... de mensen het beter voorspiegelen dan het werkelijk is... de horeca klaagt steen en been... appartementen blijven leeg staan... jobstudenten zijn de klos... je wagen kwijt geraken aan de kust.. geen probleem waar je maar wil.. en toch hebben wij een fijne week gehad in cadzand .... EN NU MAG HET NOG PARAPLUUUUUUS REGENEN IK SCHRIJF NIET MEER OVER HET WEER !!!!!!
deze week hebben we onze "tenten" opgeslagen in cadzand....
ik zeg wel tenten, maar eigenlijk zitten we hoog en droog, 3de verd., verstand op nul en zicht op oneindig...
de mooie blauwe lucht was voor de foto, nu is ze grijs en grauw met soms dashwitte wolken, soms wat wat verfissende druppels ... de temperatuur is zacht...
maar wat het ook moge zijn, we hebben het hier allerbest.. het appartement is prima..., de golven die eindeloos ruisen ,nu en dan het gekrijs van een eenzame meeuw ,de machtige zeereuzen met vrachten containers... heel klein duiken ze op aan de horizon..., worden groter en groter ... om dan fier langs te paraderen en hun weg verder naar een of andere haven zoeken... de duinen, aan onze voeten, gehuld in een weelderig kleed van wilde planten en bloemen, nodigen ons uit haar stenen tapijt te bewandelen en op haar zitbanken eventjes onze knieen rust te geven.
als groot wereldnieuws werden ze gisteren aangekondigd op TV, en de commentaar was we weer een afgitsel van vorige jaren.... vroeg op het seizoen....niet groot maar goed gevuld... iets duurder... de beelden lieten voor zich spreken.... terrasjes met smullende en glunderende aanhangers.... en dit kunnen we blijkbaar tot april volgend jaar...
nu zagen ze er wel "volmaakt uit " één voor één .... hadden ze die speciaal geselecteerd ?....
waarom heb ik thuis nooit zo een"perfect" bord. .... nochtans heb ik bij aankoop al alles geprobeerd - jumbo- extra groot -super....en noem maar op of moet ik ze eens gaan eten in een restaurant ?.... (daar kan ik ze terugsturen als ze me niet aanstaan!!!!)
het schooljaar pakt zijn biezen, de boekentassen worden opgeborgen, de klassen krijgen hopelijk een grondige poetsbeurt !!! de rapporten zijn uitgedeeld, er zijn traantjes en vreugedekreten , de juf krijgt een zoen, vriendjes zweren eeuwige trouw tot september, sommige ouders konden niet wachten en zijn alvast op vakantie vertrokken met hun kroost....
maar is het wel echt "vrij " voor alle kinderen, de werkende ouders moeten voor opvang zorgen, niet altijd gemakkelijk, op kamp sturen kost stukken van mensen.. komt bij op hun eigen budjet, de sleutel kinderen trekken hun plan... de tv en consorten zullen weer goede maatjes hebben komende weken...
het zou anders kunnen, maar dan moet er heeeel veel veranderen....
't schooljaar zet weeral zijn laatste stappen... weg met de loodzware boekentassen... een welverdiende vacantie... want ze hebben het toch zwaar onze schoolgaande jeugd... ik geef toe het onderwijs is anders dan vroeger... aan een hoog tempo krijgen ze alles te verwerken...
het gaat veranderen,.. over het lessenpakket spreek ik me niet uit MAAR.....
waar is de orde, beleefdheid,het ABN; het taalgebruik onder de kinderen beschamend, gewoon platvloers, en geen leerskracht die een opmerking maakt ! bij toeval kwam ik in een klasje, een echte zwijnenstal.. kinderen liggen op hun bank... kladpapier bestaat niet, alles onmiddelijk in de schrift, deze zien er dan ook niet uit, ezelsoren bij de vleet ...leerkrachten roken zonder schroom voor de poort, zijn slordig en onverzorgd gekleed...hetgeen de kinderen maar al te graag overnemen.
verontschuldig me dat ik het aanhaal maar dit ervaar ik in een zogezegde "betere" school...
zit hier eigenlijk te niksen.... zojuist de one line krant
gelezen, de blogjes. een mailtje verzonden...en de inspiratie laat mij nog altijd links liggen... over het weer wil ik het zelf niet hebben, wil er niet aan denken... dus zeg ik ook niet dat mijn ramen nog altijd glimmen... dat ik alle schakeringen van grijs in de lucht zie... wat verder is het geroezemoes van de spelende kinderen stil gevallen... speeltijd gedaan... zal ik gaan shoppen ?
ik weet het, ik val in herhaling, maar vandaag is het weer wafelenbak.. onze kleindochter is jarig (10j)in de maand juli... vakantie en dus geen traktatie voor de klasgenoten.... maar ze mag het aanstaande vrijdag vieren ... ook einde van de toetsen ... de bestelling is 60 wafels :
30 vanille en 30 suikerwafels, netjes verpakt in cellofaan - roze en gif groene kaartjes aan lintjes van dito kleur
zondagmiddag hebben we al flink gewerkt - het beslag was klaar toen amélie de rang is komen versterken en het wafelijzer heeft bediend ... hebben ook de kaartjes onder handen genomen, een tekeningetje derop en van lintjes te voorzien...
morgen worden de pakjes zelf gemaakt...
blijkbaar zijn mijn wafeltjes gegeerd want ze vliegen hier de deur uit...ben nu toch al meermaals aan het bakken geweest... maar onze ijzeren voorraad doos staat daar leeg ....
18/06/2012 hoera !!! ... 't regent... nooit hebben mijn vensters aan de achterzijde zo geblonken.... zojuist zijn ze weer eens verwend, men was hierboven wel zo vriendelijk eerst te verwittigen met getrommel alvorens de lading te dumpen....
wat zijn ze mooi, kristalhelder... moeten jullie weten dat die bijna nooit door mij, of iemand anders onder handen genomen worden....4 HOOG, SCHUIFRAMEN...de ruitenwasser stopt op DRIE ... maar af en toe laat hij zijn goed hart zien en komt 's avonds na zijn werk !!!
tegewoordig leven we in een wereld waar alles veel vlugger afgehandeld wordt.. je krijgt een mail binnen en, als het je past, heeft de afzender binnen de minuut een antwoord...
met gemende gevoelens denk ik terug aan het beging van de jaren zestig, toen ik als jonge bediende begon te werken, werkweek 45u, zaterdag tot 13u.. 2 weken verlof...
daar zat ik dan in een heel groot kantoor, de telex stond wat verder te ratelen.. telefoons rinkelden om de haverklap door de ruimte... en ik maar proberen de opdrachten uit te typen op een tank van een machine... origineel met liefst 7 kopijen, filterdun papier in alle kleuren van de regenboog.... had je het ongeluk een foutje te maken, ja, dan was de hersteloperatie tijdrovend... eerst stukjes papier tussen alle bladeren steken... alls terug in originele staat brengen, met het gommetje op het voorblad voorzichtig de fout weghalen, was je te enthousiast dan zat je door het papier...
die kopijen waren van groot belang, ook de kleur, naar gelang de dienst; had je de pech een carbonpapier er averechts tussen te steken dan kon je alles in de papiermand kieperen... een voorhistorisch kopieerapparaat stond in een donkere kamer en werd per grote uitzondering gebruikt door een bevoegde werknemer....
met rode kaakjes zag ik de papiermand zuchten als er weer een lading binnen viel, hier sloeg ik geen goed figuur, maar ja zag dat iemand ?... toch nam ik mijn voorzorgen door een grote handtas mee te nemen...
na een week of twee werd ik bij de chef geroepen, met een klein hartje ging ik erheen en dacht .... ja lap dat papier.....
neen ik kreeg er werk bij... de loopjongen ging naar het leger en ik zou dagelijks naar de post moeten met kleine wisselstukken... daarop haalt hij een houten draagbak van onder zijn bureau... een doe het zelf exemplaar avant la lettre... om het gemakkelijk te dragen, twee handgrepen gemaakt van koord en stevig karton !!!! MOEST IK DAARMEE OP STRAAT ??? ik kon alvast vertrekken zei hij !!!!
hoe jong, klein en onervaren ik ook was toch antwoordde ik beleefd maar kordaat, dat ik dat niet van plan was, ik hiervoor niet was aangenomen... dit antwoord had hij zeker niet verwacht, 't was beeld zonder klank.... hij stelde een tussenoplossing voor, tot er een nieuwe werkkracht was zou ik vijzen en andere naar de post brengen... ik bleef bij mijn beslissing...
later die dag mocht ik wel naar de personeelsdienst voor mijn ontslag ..de dag daarna was ik al terug aan de slag... 't was het beging van een boeiende periode van ongeveer 10 j... leergierig veranderde ik enkele malen van werkgever met iedere keer meer referenties en bagage in mijn handtas...
ik hoor het jullie al zeggen 't is geen winter hoor, waarom bak jij wafels...
wel omdat ik nogal tegendraads ben..., het stappen mij vandaag ABSOLUUT niet ligt..., de zon achter de wolken zit..., ik een nieuw boek moet beginnen... geen keuze kan maken...vandaag jeroen heb wandelen gestuurt ... 't is vanavond opwarm keuken... 't kan alle dagen geen dolle pret zijn in de keuken .... de micro 7 ' aanzetten zal al meer dan genoeg zijn...
maar ik ga wel met hart en ziel vanille wafels bakken, momenteel, binnen juist drie kwartier mag de bereiding uit de frigo...ze ligt te rusten onder een vers gestreken keukenhandoek ... mijn wafelijzer zal dan al aan het puffen staan op het aanrecht,.. mijn klein baktafeltje en stoeltje daarnaast, zo kan ik rustig zitten bakken... en mijn goude lievertjes te rusten leggen voor afkoeling.... (neen ik zal er geen opeten !!!!)
14 augustus 2012 euro
(daar kan ik ze terugsturen als ze me niet aanstaan!!!!)
