Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
stond het huis in rep en roer, wel langs de straten was het niet beter... er waren vele meubelmakers in ons dorp, op verschillende plaatsen langs de weg van de processie bouwden ze altaars, een rustpunt,waar de pastoor de gelovigen zegende... de groendienst hielp ook een handje, op eigen tempo probeerden ze de dag rond te krijgen door her en der wat te schoffelen... rond de kerk was het helemaal een mierennet... maar het kermisvolk was, sinds jaar en dag, vertrouwd met de dorpelingen..virginie met haar frietkot kennen jullie al (zie blog 6/08/2011) het roma koppel van de botsauto's, charles bronson en zwarte lola... de decibels vlogen de lucht in als ze haar micro nam en de ritjes aanprees, ze was ook fan van elvis, paul anka, little richard, de everly brothers, tom jones...dolle ritmes waarop haar bolides elkaar te lijf gingen...
dan had je de familie met de kindermolen en rattekot
verder kwamen er nog andere maar die waren geen "habitués"
. de handelaars maakten een mooie etalage , zetten schragen buiten voor de lotjes of tombola... oude winkels dochters waren eindelijk van straat..... de fotograaf bouwde zijn studio/garage om tot bioscoopzaaltje met wat oude stoelen en draaide doorlopend filmpjes van den dikke en den dunne... voor 5 bf kon je zolang blijven zitten als je maar wilde...
5/09/2012 tiener je borstjes klaar om te ontluiken je haren gouden draden je benen, lang, krachtig de levensloop je open blik speurend,alert je woordenschat kinderlijk volwassen
jij,een tiener
maar...
je warme nestje zoete gedachten liefde,terderheid je veilige haven lossen van balast wederkerig vertrouwen alles blijft voor jij.... onze tiener
en als alles blonk, moest er aan het eten gedacht worden... de taarten kwamen als eerst aan de beurt... de vanille pudding was al in grote hoeveelheid gemaakt en stond aftekoelen....enkele confituur potten werden erbij gehaald... mijn moeder werkte snel, twee soorten maakte ze, simpel maar oh zo lekker.. en als ze met een zucht haar bebloemde handen aan haar schort afveegde, stonden er een twintal exemplaren, netjes afgedekt in de kelder...
zondagmorgen moest er nog flink doorgewerkt worden de kinderen gingen naar de processie, vader ook, maar vertrok pas op het laatste ogenblik . de tafel was dan als mooi gedekt... moeder kon verder met de "koude schotels"...
volgens de huidige normen was het allemaal wat gewoon, erwtjes en worteltjes waren de basis,samen met de sla.. daarop bouwde ze verder..een schotel met vlees.. een met zalm uit blik en dan DE tomat garnaal... koude aardappeltjes met mayo en frans brood.... witte wijn"entre deux mers" spoelde alles door...
rond 14U kwam grootmoeder, samen met tante Y en tante B. ... er werden fotos gemaakt.. en zo begon een fijne kermismiddag...de kinderen kregen wat geld,( en had je 100 bf dan was je de miljonair van de kermis),.. soms, als het bezoek vertrokken was gingen we met onze ouders nog eens naar het dorp...
sinds jaar en dag is het de laatste zondag van de oogstmaand, kleine kermis in mijn geboortedorp...de grote juist een maand later.... onnodig te zeggen dat deze evenementen op sterven na dood zijn....
maar vroeger ..... het hoogtepunt van het jaar.... weken op voorhand werd alles in gereedheid gebracht....
de grote kuis van het voorjaar kreeg een staartje, waar nodig ,een likje verf op deur of venster ,... de stoep, alhoewel, iedere week geschrobd, kreeg nog een extra lading bleekwater over zich...
de zondagse kleren werden opgefrist , ongeduldig de eerste danspasjes te zetten waren de meisjes zenuwachtig, telden de dagen af, hun balkleed lag klaar, de mise en pli gezet, bij moeder de jaarlijkse permanent, beiden hadden een "friction",geurend naar anjers gevraagd, maar op avond zelf zouden ze elkaar benevelen met "soir de paris" van bourgeois..moeder was natuurlijk van de partij als chaperonne...
bij de plaatselijke boer was het een drukte van gewelst... de eieren voor de koude schotel mochten niet te vers zijn om ongehanvend uit hun schelpje te komen...soepkippen moest geslacht worden voor de "vol au vent " alsook de piepkuikentjes, amper 8 weken oud... maar ja dat was vooruitstrevend...
handen tekort bij de bakker, de gist ging als zoete broodjes over de toog, de huismoedertjes maakten er een erezaak van zelfgemaakte taarten op tafel te zetten... wie thuis geen oven had bracht zijn juweeltjes naar de bakker, hij had speciale rekjes om ze te transporteren.
waar de processie langs kwam werden bloemen geknipt, vooral rozen, de blaadjes samen met kleurrijke papiersnippers sierden de straat op zondag
27 augustus - avondritueel (dank u natoken -ani) bij ons ging het er zo aan toe....
als mijn ouders beslisten te gaan slapen, en dat was vroeg, rond 21u zeker... dan hoopten de eerst geborenen en ik dat we nog even samen bij hen in bed mochten... en als het ja was dan waren we de hemel te rijk... mijn ouders hadden het dan over dagelijkse gebeurtenissen..ik luisterde, met duimpje in de mond, zonder één woord te zeggen , als er gestopt werd, vroeg ik "en dan ?"....
hoe lang dit ritueel duurde weet ik niet meer... maar alvorens naar onze kamers te gaan moest er gebeden worden, mijn vader nam het woord :
kruisteken de tien geboden van God de vijf geboden van de kerk akte van geloof - hoop - liefde - berouw het onze vader drie weesgegroetjes
...en nu naar bed was de boodschap....
kinderen worden groot..... vanuit mijn kamer heb ik nog menigmaal het geprevel van mijn vader gehoord...
het "kraantje " is er bij ons altijd geweest, ja, ik wil het hebben over het regenwater ...
mijn grootvader had, in de jaren dertig van vorige eeuw,het hoevetje aan de boomgaard laten verbouwen in een villatje... hij ging graag met zijn tijd mee... tot op zeker hoogte...
aansluiting op de waterleiding moest, doch een badkamer was niet nodig....
de grote blauwe steen met ijzeren verankering voor de schuurpoort liet hij aan de voordeur leggen...
de betegeling van de gang was eigentijds, echte art deco, maar, voor de achterdeur ontsierd door het ijzeren deksel van de regenput .....van decoratie gesproken...
buiten hing de pomp aan de muur, rood en wit geschilderd zoals de ramen en deuren... er was een afvoerput gemetseld voor het ovetollige water...
maar de pomp was liever lui dan moe... zuchten en hijgen kon ze het best...een beetje water ingieten hielp soms, en maar pompen en proberen... tot we er genoeg van kregen en terwijl we ons in 't zweet zwoegden, haar half verdronken....van schrik haalde ze diep adem en onze emmer liep vol....
Het kokorellen van natoken heeft bij mij een fijne snaar geraakt ....' 't zit namelijk zo, mijn grootmoeder, moeder en tante M waren de keuken prinsessen van de confituur, alsook mijn tante G de schoonzus die had nog een sterretje méér want ze "stereliseerde" er ook nog bij...
de boomgaard was gul, de oogst moest niet ver gehaald worden.. eens de aardbeien rode kaakjes kregen werd het startsein gegeven.. ,
in de gewelfde kelder werden de bokalen vanonder de spinnenwebben gehaald, duchtig schoongemaakt met soda en omgekeerd op kraaknette doeken te drogen gezet.... de haak aan de keldertrap zuchtte diep als hij ontlast werd van de zware koperen kasserol, sinds jaar en dag de vaste seizoenarbeidster..na een fikse poetsbeurt mocht ze, als eregaste, plaats, nemen op het electrisch vuur.... mijn moeder, met haar vers gestreken schort om, begon, de warmte trotserend, geduldig de suiker door het fruit te roeren, .... hoelang ? wist ze niet... haar geoefende ogen en het beetje brouwsel op een bordje vertelden het haar ... de potten werden gevuld, maar eerst mochten ze even kennis maken met de kolkende massa die ,als groet, hun wanden wat opwarmende..toegedekt met warme parafine, of een speciaal papiertje, gedrenkt in wat zuivere alcohol, werden ze als laatst nog afgesloten door een vochtig micapapiertje....een kleine witte etiket vermelde soort en datum... en zo werden er tientallen en tientallen gevulde potten netjes op de schabben langs de keldertrap gezet...
de topper was de zwarte kriekenconfituur, en wij als kinderen waren unaniem "een boterham met kriekenjam en salami" was het einde.... onveranderd na het groot aantal jaren dat we doorgeslikt hebben...
ik maakte ook confituur... had zelfs een antiek kastje gekocht, de schabben beplakt met mooi papier,afgemaakt met een geborduurd breed lint, mijn mijn bokaaltjes waren pareltjes... de benaming in engels schrift.. de deksels bekleed met speciaal gekozen, en op maat versneden servetjes... een gekleurd lintje met pijpenkrullen maakte het geheel af... ze stonden daar mooi te zijn maar....
... NIEMAND LUST HIER CONFITUUR..
Wist het ongeveer wel, maar ja misschien de mijne wel... ik zette de mooie schatjes op tafel... maakte lekkere koffiekoekjes... maar de choco had meer aantrek... spijtig ze hebben hun kans gemist.....
alleen appelmoes, licht gestoofde aardbeien of rabarbar kan ik aan de man/vrouw brengen....
19/08/2012 .HET NOORDEN KWIJT.. bij 32° buiten 37°
zit je maanden te zeuren over regen, paraplu's en over dit, en over dat, we waren het allen eens, het weer was niet te slikken... ik had frank en sabinneke de rug toegekeerd ...
MAAR DIT is nog VEEL ERGER...
ik hoor jullie zeggen, die zeur van "puntanderelijn" is nooit tevreden.
DIT ZOU IK WEL WILLEN....
maar.... ik kan juist op blote voeten (!) ijberend, blindelings, wegens algemene verduistering, het appartement af dweilen... heb je dan uitnodigende zetels, die staan in een sauna, we kunnen dan kiezen.... recht op stoelen gaan zitten of op bed...
enige aanvaarbare optie, in de gezamelijke noordelijk gerichte tuin gaan zitten... wat ik nu ga doen...
5 u een drukkende hitte maakt mij wakker... ons weerstation staat op springen... 30° binnen - 25° buiten... probeer de boel wat te koelen door alle ramen open te schuiven.... hoop op een "zacht briesje, rien de knots.."
7 U 30 - 28° -de blogs en oneline krant gelezen ... e-mails gekontroleerd... poging tot lezen, mijn boek te zwaar met dit weer, zowel letter- als figuurlijk.... dan maar het blad met alle roddels van vlaanderen , maar ja gaat vlug vervelen... zuivere bladvulling....
"ochtendstond.. goud in de mond" is dat een mop ?
straks een lekker ontbijt maken ?? croissantjes in de oven ? te warm... de choco uit de kast kan je drinken, dus verhuisd naar de frigo, zo lust ik hem niet ...
zoete herinneringen, mijmeren over weleer... de oogstmaand.. 15 augustus een mijlpaal tussen zomer en najaar ....
de natuur begint stilaan tekenen van vermoeidheid te vertonen, hier en daar laten enkele bladeren de band met de takken los en gaan,gedragen door de wind, uitrusten op het verdorde gras..
de boer verzameld zijn krachten om de verzadigde grond te ontladen van zijn volgroeide opbrengst, de vliering is volgeboekt, kat en muis kunnen weer ravotten tussen het geurige hooi..
de oogstfeesten vieren hoogtij, de maries, mariekes
de miekes allemaal worden ze gevierd, volgens streek zijn ook de moederkes van de partij... bizarre record pogingen ijveren om het guinness book binnen te stappen... de kermiskoersfanaten dromen van een illustere winnaar door hun dorp te zien fietsen... de kersverse druivenkoningin zal een jaar lang het ambachtelijk luxeproduct mogen promoten oa de varieteiten leopold III de royal ... en dan heb je de waregemse koerse DE poppenkast bij uitstek, de mercedes van jan klasen heeft een speciale wax beurt gehad, hij komt netwerken en heeft zijn beste pak, wit hemd en aangepaste das uit de kast gehaald, katrijn hoopt dat haar blonde haren, verwerkt in een "vogelnesthoed" de winnende creatie zal zijn.. ze het journaal van 19u zal halen... wat zullen de vriendinnen groen zien !!!... laat l'été indien gul zijn....
ja die munt speelt ons wel parten.. ga het nu niet hebben over al de problemen waar de heren in brussel zich mee amuseren ...een deceninum spartelen onze hersenen " delen en vermenigvuldigen" met de vastegetelde koers van 40,3399...
ik moet eerlijk zijn, spreek wel over 's en alles gaat vlotjes, maar 't was toch aanpassen, zeker beroepshalve... alles wat achter de komma stond was al lang de vuilbak in.... die belgische fr. blijft door mijn hoofd dwarrelen... bij het zien van een bedrag gaat alles zeer snel in mijn bovenkamer,ik registreer en weet het ongeveer... mijn ingebouwd rekenmachientje doet vliegensvlug de rest ....( niet moeilijk, de tafels van vermenigvuldigingen zijn er bij ons op alle manieren ingeduwd)
maar bij mensen waar dat niet het geval was ?gisteren nog was ik in een winkel, op zoek na decoratiestof, gewoon rondneuzen tussen kleurrijke stoffen... het aanbod was groot, de prijzen laag tussen 1 en 7 de meter op 1.50 m .... komt er een jonge mevrouw naar mij, vraagt vriendelijk doch met een zekere spanning "hoeveel 22 in belgische fr. is" ?... ik wist onmiddelijk dat het geen 1000bf was, en vanuit mijn rekenkamer hoorde ik het juiste bedrag..
wat zielig zo te moeten leven,de frustraties, de eeuwige vragen, de stress,... toen ik het bedrag zei had ze eerder een autoritaire reactie, ..
..."wat denkt die aan de kassa... ze mag alles hebben...zoveel geld... niet met mij.. "
dit was volgens mij haar manier haar spijt te uitten zowel voor haar gemiste aankoop als voor haar ontwetendheid. ...
.... ik kon alleen maar knikken... ze bedankte en met een zwier was ze weg... terug naar een wereld vol vraagtekens....
la provence... toujours présente... impossible d'oublier ces vacances, le soleil, le ciel bleu...
au printemps la nature renouvellée parade ses verts profonds, les arbres fruitiers ont revétus un tutu blanc et épousent les parterres de fleurs, nous offrant ainsi un ensemble immaculé....mais le soleil jalouse cette beauté vivement colorée... aidé par le mistral, il la détruit au fil des jours... la modelant en vrai terre provencale, fière, aride.. royaume des cigales,lavande, thym, romarin....devenant ainsi la Muze des artistes ....
31/07/2012 GROTE VAKANTIE dit blogje had ik willen schrijven op 22 juni ll, maar ging niet door wegens "slecht weer"
in mijn herinnering was het tijdens onze jeugd altijd goed weer tijdens de grote vakantie...heb ik het mis ? 't was een mooie tijd, onbezorgd, niets moest, bijna alles mocht ...
de straat waar wij woonden had haar naam niet gestolen " dwarshaagstraat"....eigenlijk was het geen straat, maar een wegeltje langs de enkele huizen die zich verstopten achter groene muurtjes van duizenden kleine groene blaadjes,met hun kleine witte bloempjes geurend naar duizend en één nacht...
kronkelend liet ons padje, enkele kinderkopjes breed, zich tussen de glooiende zijkanten naar beneden glijden om onmiddelijk terug te klimmen, rechts, langs de hellelange haag die een mysterieuse, donkere en ondoordringbare boomgaard afschermde... boven gekomen rolde het zo binnen de plaatselijke brouwerij.. de geur liet ons weten wanneer de gisting aan de gang was...
maar links ... daar was ons domein.. vloeiende velden,enkele moestuintjes afgeschermd door ranke gladiolen , dahlia's... daar het verdorde loof van volgroeide aardappelen die smeekten om gerooid te worden.. rijen wapperden lakens ... mals gras, bloemen, tallus om af te glijden.. struiken, bomen, ...waarin we ons verstopten... het waren onze kastelen... onze veilige havens.. de jongens dweepten met robin hood, de vier musketiers,... houten stokken waren hun degens... deksels hun schilden...
de eigenaar van de grazende schapen, in onze ogen en oud mannetje, had het niet zo op ons gemunt... zijn diertjes graasden, vastgemaakt met ketting aan een ijzeren staaf, die stak hij dan in de grond, vanop zijn koer, zeker 100m verder hield hij ze, en ons, in het oog . maar wij deden hetzelfde, stond hij veilig op zijn uitkijkpost dan gingen we rond de schaapjes spelen en liepen dan eventjes weg... soort kat en muis spel... uiteindelijk kon hij het niet meer aan en kwam, zwierend met zijn stok het lange pad af... eens hij op geringe afstand was spurten we weg en gingen ons verstoppen.... nooit is er een klacht bij onze ouders gekomen .... sorry
voor ons was dit een natuurlijke speeltuin, hadden we honger liepen we even naar de keuken en vroegen een boterham, overvloedig besmeerd met zelfgemaakte confituur, of gingen in de boomgaard een voorraad fruit plukken... of braambessen zoeken....
23/07/2012 21 JULI ... .. Ja ik ben fier BELG te zijn .. zo dikwijls steekt men de draak met ons dierbaar Belgie...
21juli, nationale feestdag, reden om ons te profileren als een land van eenheid, orde en discipline.. dit alles moest terug te vinden zijn in " den défilé ", een promotie van ons land naar verre streken ... ja onze minister gaat maar al te graag het buitenland "helpen".
onze vorst zag er weer goedlachs uit, madame wat bezorgd, monseigneur de kroonprins had alvast zijn baard bij de kapper achtergelaten (iets speciaals in 't vooruitzicht ?.. anders vlot en gemakkelijk tijdens de vakantie), madame de modeambassadrice met aangepaste smile stond daar mooi te zijn.. groot en broos als een breekbare porseleinen reuzepop... ik stop hier jullie vullen de andere maar zelf in...
het koningsplein gaf een triste aanblik.. (geen drache nationale ! hoera !) waar waren onze nationale kleuren de reuze vlaggen wapperend als groet aan het bonte gezelschap... op de hekken kleinere.., tricolore linten, kinderen met de traditionele papieren driekleur ??? het gras tussen de kinderkopjes was een knipbeurt ontsprongen... de tenten, ter beschutting, over de tribunes kwamen zo van een of ander scoutskamp afgelast wegens slecht weer ... de onderdanen, aan de overkant, achter een afsluiting, in het oog gehouden door een MASSA politieagenten... elke meter één !!.. in uniform ? nee.. met opgerolde hemdsmouwen.. aangezien ze daar al lange tijd stonden was hun "geef acht" houding serieus verzwakt !!!
de F16 trokkken zwarte, gele en rode strepen door de blauwe lucht, in hun kielzog een formatie van andere ijzeren vogels van allerlei plumage .. de para's, rekruten van de politie, brandweer en de leerlingen van de koninkijke militaire school marcheerden in het gelid hetgeen niet altijd gezegd kon worden van de andere... eerder een verslagen leger met één opdracht " naar rechts kijken voor de koninklijke tribune "....
en dan dat eeuwige gezaag van die muziekkapellen, (zeg nooit fanfare ! ) tot op de laatste noot versleten repertoire, de muzikanten zijn hoog geschoold .... dus het zou geen probleem mogen zijn om andere partituren te doorploegen... voor de geinteresserden ieder jaar in september worden er nieuwe leden gerekruteerd.
de nieuwe en meer gesofistikeerde oorlogswagens en wapens mogen best getoond worden, het interventie team...enz..laat maar komen maar al dat rollend, als het maar vier wielen heeft mag het naar brussel, best maar ... wie kijkt nu nog verwonderd op naar bv de ziekenwagen van flemalle die standby was bij de laatste waternood ? of de brandweerwagen die het vuur hielp blussen op de kalmthoutse heide... wij komen niet van mars... van promotie gesproken...
ik ben weer de zaag van dienst, maar laat ons duidelijk zijn ik heb respect voor iedereen die zich inzet, op welk gebied ook, voor zijn medemens....
wie op zijn tenen staat, zal niet lang overeind blijven ( lao-tse ) deze namiddag had ik een afspraak bij de kapper, eerst nog even het leesbrilletje van ons oudste afhalen. sinds jaar en dag zijn we daar klant en de straat is tijdens al die jaren uitgegroeid tot een trendy buurt. een plaatsje om te parkeren... rien de knots, dan maar voor een garage... mijn driver neemt de honneurs op en blijft wachten in onze vierwieler ...
op de stoep een slenterend volkje met blijkbaar weinig interesse voor al de "sales" die roepen om aandacht en hulp vanuit de lege winkels ...
en daar, voor de ingang van een kinderwinkel, staat een grote kartonen doos met kapstokken, gratis voor niets, allen met het LABEL van een toonaangevend merk !! een oudere heer en zijn dame zijn druk doende met kiezen (allemaal dezelfde)... mevrouw zet een stapje achteruit met enkele exemplaren in de hand en botst tegen mij aan ... wederkerige verontschuldigingen en ik ga verder ... maar de dame haalt me in en zegt ...
- mevrouw, u denkt toch niet dat dit voor ons is ... - ? - ja, ik zou zoiets nooit doen... maar morgen gaan we met verlof, en in het hotel zijn er enkel kleerhangers van ijzerdraad..(mijnheer knikt bevestigend) -ah, ja.. - en nu gaan wij er deze hangen ...(met grote smile )
ik knikte vriendelijk, ze leek tevreden en opgelucht dat ze hier de lijntjes terug recht had getrokken ... maar besefte ze niet hoe ridicuul ze wel was, niet alleen zet ze een toneeltje op voor enkele kapstokken... maar nu wist ik ook nog dat ze zeker in geen vier sterren hotel ging logeren....
laten we de moed niet hangen, want ze zijn er hierboven alles aan het doen om ons zover te krijgen....
ben zojuist bij natoken op bezoek geweest en inderdaad "er zijn geen woorden voor"... maar ik weiger om mij te laten meesleuren... er is tegenwoordig maar één onderwerp... er komen klachten over de weervoorspellers.... ze moeten hun woorden wikken en wegen... de mensen het beter voorspiegelen dan het werkelijk is... de horeca klaagt steen en been... appartementen blijven leeg staan... jobstudenten zijn de klos... je wagen kwijt geraken aan de kust.. geen probleem waar je maar wil.. en toch hebben wij een fijne week gehad in cadzand .... EN NU MAG HET NOG PARAPLUUUUUUS REGENEN IK SCHRIJF NIET MEER OVER HET WEER !!!!!!
22 AUGUSTUS 2012 CONFITUUR
14 augustus 2012 euro
