Verhalen, sprookjes, fabels, mythen, sagen en legenden
welkom!
Problemen Er zijn nogal wat problemen met het lezen van de teksten, daarom volgende tip :
Met de muis links klikken en over de tekst schuiven.
De tekst verschijnt duidelijk leesbaar.
11-11-2010
Maarten en Sint Maarten(vervolg)
Maarten en Sint Maarten (vervolg) - De belevenissen van een jongen tijdens het Sint-Maartensfeest -
Na zijn dood werd Maarten niet vergeten. Allerlei verhalen werden over hem verteld, het ene nog mooier dan het andere. Een heilige noemden de mensen hem ten slotte. Kerken werden genoemd naar Sint Maarten en op 11 november werd een feest gevierd ter ere van hem. Kinderen mochten dan met lampionnen langs de huizen gaan en lekkers en geld bij elkaar bedelen.
Nu begreep Maarten wat Annemiek verteld had over het maken van een lampion op school en over het Sint Maartenlopen. Zij wilde natuurlijk ook langs de huizen gaan, want dat was in dit dorp, hun nieuwe woonplaats, de gewoonte. Zij liever dan hij. Kleine-kinderwerk was het. Maar diep in zijn hart vond Maarten het wel leuk, dat hij genoemd was naar Sint Maarten, over wie zoveel mooie verhalen werden verteld. Sint Maarten was goed en vriendelijk, dapper en sterk geweest. Zo zou Maarten ook graag willen zijn.
De volgende dag was het 11 november. 's Morgens al riep Annemiek: "Vanavond gaan we Sint Maartenlopen, hè Mam!" Moeder knikte: "Ja zeker, om zeven uur."
Maar toen Maarten en Annemiek 's middags uit school thuiskwamen, troffen ze daar hun moeder met een schorre keel, rode ogen en een drupneus."Jongens," zei moeder, "het spijt me, maar ik kan straks niet mee. Ik heb kou gevat en voel me zo ziek. Ik ga naar mijn bed. In de keuken staan boterhammen voor jullie. Eet die om zes uur maar op en ga nu een spelletje doen of wat lezen. Vader komt vanavond pas om negen uur thuis, dus moet jij om zeven uur maar met Annemiek mee gaan, Maarten." En na nog eens flink haar neus gesnoten te hebben, ging moeder naar boven.
Maarten liep met een boos gezicht de huiskamer in. Leuk was dat. In de eerste plaats wilde hij om zeven uur tv kijken, het laatste deel van een spannende jeugdserie en in de tweede plaats voelde hij er niets voor met Annemiek en haar lampion langs de huizen te gaan bedelen om mandarijnen.
Stel je voor dat Kees hem betrapte op zo iets kinderachtigs. Maarten dacht na. Zou hij Annemiek zeggen, dat ze maar alleen moest gaan of met de buurkinderen? Maar Annemiek was zo verlegen en ze kende de buren nog helemaal niet. Zou hij zeggen dat hij erge hoofdpijn had?
Maarten hoorde Annemiek in de keuken zingen: "Sinte Maarten, 't is zo koud..." Even later kwam ze de kamer in met haar zelfgemaakte lampion.
"Vind je hem mooi Maarten?" vroeg ze. Haar hele gezicht straalde.
"Annemiek," begon Maarten, "kun je vanavond niet alleen gaan? Ik voel me ook niet zo lekker. Misschien heeft mamma me aangestoken." Annemiek keek Maarten met verschrikte ogen aan. "A-a-alleen?" stotterde ze. "D-dat kan ik niet." Haar lip begon te trillen. "Ik heb erge hoofdpijn," zei Maarten, "sorry, hoor, maar het gaat echt niet." Annemiek was geen huilebalk. Stilletjes ging ze in een stoel zitten en stak haar duim in haar mond, iets wat ze anders nooit meer deed. Maarten was blij dat Annemiek niet gilde of stampvoette. Nu merkte moeder tenminste niets.
Om half zeven werd er aan de deur gebeld en tegelijk hoorden Annemiek en Maarten zachtjes zingen: "Sinte Maarten, 't is zo koud..."
"Er liggen appels en doosjes smarties in de keukenkast," wist Annemiek, "die mogen we geven."
Samen liepen ze naar de deur. Daar stonden drie kinderen met lampionnen en een mevrouw. Ze zongen nog een liedje en hielden toen hun tassen op voor het lekkers. Maarten deelde uit.
Toen keek hij naar Annemiek en zag hoe de tranen over haar wangen liepen.
"Doe je jas aan Annemiek," zei hij opeens, "wij gaan ook."
Annemiek keek Maarten aan. "Echt?" vroeg ze ongelovig.
"Ja, ik zal gauw je lampion aansteken."
En daar gingen ze, van huis tot huis en overal zongen ze samen. Bij het huis van Kees aarzelde Maarten. Als Kees opendeed, wat zou hij dan zeggen? Maar Sint Maarten had zich er ook niets van aangetrokken wat de mensen zouden zeggen van zijn halve mantel...
Vastberaden drukte Maarten op de bel en toen Kees voor hem stond, zong hij vrolijk met Annemiek mee: "Sinte Maarten, 't is zo koud..."
* * * EINDE * * *
Bron : - "Volksverhalen uit kleurrijk Nederland. Feesten. Verhalen over feesten en riten van de jaarcyclus uit de Chinese, Joodse, Nederlandse, Indiase, Turkse, Surinaamse, Marokkaanse en Indonesische verteltraditie" verschenen bij Uitgeverij Lemniscaat, Rotterdam, 1991. - www.beleven.org
foto : - Sint Maarten Domkerk - Utrecht
Reacties op bericht (12)
11-11-2010
wat een mooi tweede deel saagje
Niemand is volmaakt en ik ben daar het perfecte voorbeeld van. groetjes van bo
11-11-2010 om 22:21
geschreven door boomer
St. Maarten is een mooi verhaal.
Jammer dat er bij ons niet zoveel meer aan wordt gedaan. Wel wordt hier de elfde van de elfde gevierd maar dan heeft het te maken met carnaval. Vanavond zijn er echt honderden mensen op de been. Ze verzamelen zich dan op het weike bij De geit in de binnenstad. Dit is het eerste gebeuren van het carnaval wat hier heel uitbundig wordt gevierd. Maar St Maarten doet ons nog wel denken aan vroeger. Toen kwam hij met snoepgoed en strooide in het donker. Geweldig die tijd. Vedrder nog een fijne avond en weer tot gauw.Groetjes Fred en Anja.
11-11-2010 om 18:09
geschreven door Fred en Anja
Met mijn oldtimer kom ik hier aangefietst en warme groetjes brengen, maar ik verzeker je op die fietst is het geen lachtertje met dit weer.
11-11-2010 om 14:12
geschreven door Jasmijn2
Hier wordt St. Maarten ook gevierd.
Vroeger gingen we ook lopen, met de jongens en een hele sliert vriendjes en vriendinnetjes.
Tegenwoordig lopen er nog maar weinig kindjes.Heel jammer, maar er zijn in het verleden incidenten geweest.Dat de kleintjes van hun lekkers beroofd werden, door Marokkaanse straatschoffies.Toen werd het rap minder.En samen met de vergrijzing van de buurt, blijft het nu vrij stil op straat.
Ik heb wel snoep in huis gehaald, maar vorig jaar waren er nog maar twee kindjes met lampionnetjes aan de deur.
Jammer, want ik genoot er echt van, die stralende snoetjes en dat zingen.
11-11-2010 om 11:38
geschreven door saartje52
Lieve groetjes dikke knuffel lieverd
11-11-2010 om 11:14
geschreven door Diana
Zitten alle vensters en deuren goed dicht?
Bij dit soort weer moeten we niet eens een cursus vliegen nemen.
Vandaag gaat het precies vanzelf!
Liefs,
Carine
xXx
11-11-2010 om 10:37
geschreven door wiely
Morgengroetjes
Morgen lieve vriendin,
even weest bijlezen.
groetjes uit Terneuzen,met heel veel liefs van
Lilian en Paolo
11-11-2010 om 08:42
geschreven door paolo
Mooi 'Saagje
Fijne donderdag niettegenstaande een Feestdag, ga ik toch mijn boven kuisen hihih, dikke knuffel van mij xxxxxx
11-11-2010 om 08:28
geschreven door oma ann
Ik wens je van harte een fijne dag ....
Ik kom een fijne donderdag wensen, veel liefs en een dikke knuffel van aan het zeetje Gita.
11-11-2010 om 06:59
geschreven door Gita
HET VERVOLG HIER IS IK GA ER DEZE AVOND BIJ HET VUUR EEN WAFEL ETEN SAAGJE
IK KOM ER DOORSTILLEKES OP MEN SOKKEN
NIET DAT IK IETS NODIG HEB
OF DAT IK BANG BEN
MAAR IK KOM GEWOON STOEVEN MET MEN SOKJES
DIE DE POSTMAN GISTEREN STAK IN ONZE BUS
HET KWAM VAN DE SINT
EN ONDER DAT KOSTUMMEKE STAK HET GEDAANDE VAN ONS LIEF BOLLEKEWOL
LAAT HET NU MAAR VRIEZEN AAN DE GROND
MEN VOETJES ZIJN LEKKER WARM
Hoe beter ik de mensen ken,
hoe meer ik van mijn computer ga houden
lieve groetjes en knuff
van ons voor jou
11-11-2010 om 05:35
geschreven door Jeske
Hallo
Ondanks regen en wind wens ik je een fijne donderdag liefs xxx
11-11-2010 om 01:23
geschreven door Athea
Lieve groetjes op donderdag...mateke
Dat was mooi
Niet wat we krijgen
Maar wat we geven
Bepaalt de waarde
Van ons leven
Met een groet en een lach
Een fijne dag
Zitten alle vensters en deuren goed dicht?
Liefs,
Carine
xXx
