Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Dinsdag 21oktober 2007, is het bingo van de KBO en heb er weer zin in om de kaarten te verkopen en de bingo af te roepen. Het was gezellig. Sjef heeft me gebracht en gehaald, heel lief hoor. Woensdag zouden we gaan kijken voor een nieuwe jas/jack voor mij, maar onze pruimenboom daar moeten nog enkele dikke takken af, en daar heeft hij meer zin in, nou geeft niks, doe maar hoor, als jij daar zin in hebt. Ik vind het best zwaar voor hem, maar hij wilt het zelf, dus laat maar gaan, het is heel goed voor de creatinine naar beneden tehalen, dat is dus best goed. Het is hem heel goed gelukt, er zijn toch wel mensen die veel jonger zijn en minder mankeren en het niet gedaan krijgen. De wil die hij hjeeft is echt heel goed.
20 oktober 2007 naar het audiologisch centrum geweest, nadat ik 14 dagen ervoor bij de huisdokter geweest ben. Nou mijn oren zijn erg slecht, dus krijg ik nu wel een trilwekker en een apparaat om de TV goed te horen. Mijn hoortoestellen iets bijgesteld, maar het is nog niet veel beter, nu eerst maar naar Beter Horen, waar ik die apparaten gekocht heb.
Tinnitus, maar ja dat wist ik al, is niks aan te doen, ja begeleiden zei hij, nou je moet het uiteindelijk toch zelf doen, gewoon proberen te negeren.
12 oktober 2008, mnaar ons Jo geweest, erg gezellig weer met zijn allen. Ze voelt zich nog niet oud, zei ze, fijn dan toch, op naar het volgend jaar. Altijd bezig met quilten, nog vrijwilligerswerk met handwerken natuurlijk. Gaat nu naar computerles, en mailt mij al af en toe. Doet 1 x per week een uur aan Nordic Walking, en leest ook nog het een en ander en iedere morgen de puzzel uit de krant. Een druk programma, maar daar blijf je jong bij.
8 oktober is Sjef naar de internist geweest, en hij moet over een half jaar terugkomen, best een lange tijd, maar zo door gaan wat het dieet betreft, dus zal hij ons wel vertrouwen. We zijn nadien nog wel even naar de diëtiste gegaan, maar niet naar de dialyse afdeling en maatschappelijkwerker. Nergens voor nodig zei Sjef als je pas over een half jaar terug hoeft te komen. We hebben het samen met een klein etentje gevierd, en de dag erop weer sober, want we moeten het zo gewoon volhouden, om te voorkomen dat Sjef aan de dialyse moet. Nu hij pas over een half jaar terug hoeft te komen, vindt hij het dieet niet meer zo erg. Wel een hoog bezinking van 50.1, maar ja hij heeft dat zelf laten onderzoeken dus hoort dat er misschien wel gewoon bij. Ons Jo wordt 86 vandaag, maar ze was niet thuis, toen ik belde, dus vandaag maar gebeld, en ja zondag wordt het gevierd. Fijn dat zij, mijn zus nog zo vitaal is, en haast niks mankeert. Tonnie
Maandag 6 oktober 2008 ging ik, nadat ik heel de week af en toe wat slaolie in mijn rechteroor had gedaan naar de huisarts waar ik een afspraak had gemaakt, dat moet tegenwoordig, overal eerst een afspraak maken. Ik dacht dat ik een verstopt oor had, maar mijn rechteroor bleek niet verstopt, maar in mijn rechter zat een klein beetje, dus die spoot hij uit. Dus mijn rechteroor is volgens mij achteruitgegaan en heb maar gelijk een verwijskaart voor het audiologisch centrum gevraagd. Vandaag even gebeld voor een afspraak, maar ik moest het opsturen. De brief die er van mijn val op mijn oor van 2 1/2 jaar geleden bij was dus ook maar even in een envelop gedaan, en Sjef reed even met de auto naar het adres, want ik wilde het graag even afgeven, des te eerder ben ik aan de beurt, althans dat hoop ik.
Gisterenavond nog een heel goed berichtje van mijn nicht Gerda, bij wie huidkanker geconstateerd was, en nadat er bij haar in een ziekenhuis in de buurt van Durbuy een klein stukje huid weggehaald is, was er in de mri in Brussel niets meer te zien, wel blijft ze onder controle, nou ja heel fijn toch. Ja ze was naar Nederland gekomen, want mijn zus woont in een verzorgingshuis, vanwege verlammingen aan haar rechterkant, en Gerda wilde het haar moeder goed uitleggen, wat het is en wat er in het ziekenhuis gedaan is. Tonnie
Mijn schoonzus Naan viert vandaag haar 80e verjaardag. Helaas is mijn broer al overleden, maar gelukkig hebben ze toch vele fijne jaren samen gehad, zegt ze altijd. Wat was het gezellig, en zo met deze en gene een beetje bijgekletst, lekker gebakje en koffie erbij, wie doet je wat. Om half vijf het koudbuffet, zoals in de uitnodiging stond, nou het was geweldig en we hebben er van genoten hoor. Heel veel vis, divberse soorten, heel fijn.
Het was van 14.00 tot 18.00 uur, maar dat is voor ons oudjes lang genoeg, mooi op tijd thuis en dan nog een fijne avond.
4 oktober kreeg Sjef een brief van het ziekenhuis, niet alleen naar de internist, maar nadien ook naar diëtiste, pré-dialyseafdeling en maatschappelijkwerker. Sjef voelde er helemaal niet voor. Hij zei eerst maar eens afwachten wat Dr. Bakker zegt en ja, naar de diëtiste ga ik wel, en als ze zegt zo verder, dan gaan we dat samen weer zo doen. Heel erg heeft hij dat, als hij het woord maar hoort, dan is hij al van streek. Och we zien wel, zolang hij zich zo voelt gaan we zo door, misschien met het een en ander nog iets beter opletten, het is ook heel moeilijk. Hij vroeg zich wel af of hij zo niet een vitamine tekort krijgt. Ik zei gewoon aan de internist vragen. Woensdag 8 oktober moet hij op controle Tonnie
30 september een dagreisje met de KBO. Heel erg slecht weer. Gelukkig was alles binnen. Eerst koffie met gebak in Lent, nadien een rondvaart met gids met de bus, allemaal omgeving Arnhem, heel leuk die uitleg, nadien een fijne koffietafel, en na de koffietafel een tocht met huifkarren. We waren met 2 bussen en zodoende met 5 huifkarren door de bossen daar, een fiets gezien en verder haast geen verkeer, het was al die tijd regen en nog eens regen. Nadien met de bus naar het plaatsje Zeeland en daar een heerlijk diner. Van daaruit naar huis en om 21.00 waren we op de uitstapplaats. Ondanks het slechte weer was het toch wel een fijne dag, want je bent er eens uit, en met Sjef wordt dat steeds moeilijker, ofschoon hij wel met alles meegedaan heeft, ook wat eten betreft. Morgen wordt dat weer alles bekijken met het eten. Tonnie
Zondag 28 september heeft Sjef de urine van heel de dag verzameld, en gaat morgen dat inleveren en bloed laten prikken, dat moet een week voor de afspraak, maar dinsdag 30 september hebben we van de KBO een dagreisje, dus dan maar iets eerder.
Vandaag 25 september moest Gerda naar het universiteitsziekenhuis in Brussel. Die specialist vond wel dat ze er al snel werk van gemaakt had, en wilde alle gegevens hebben, die er zijn, want ze is ook nog in Leuven geweest, en daar hebben ze ook nog een kleinigheid verwijderd, maar daar was niet van bij de gegevens. Ze moet 1 en 2 oktober terugkomen, om een MRI te laten maken van haar lever en ze moet ook door een Pet-scan, zodat hij kan zien of er uitzaaïngen zijn. Ze komt dan even naar Nederland, want haar moeder, die in een verpleeghuis woont, is erg bezorgd, en misschien kan ze niet alles bevatten zei Gerda, daarom wil ze haar moeder uitleg geven, wat het precies is, ze wil gewoon open kaart spelen, want ze komt er toch vroeg of later achter. Ik had ze gebeld en haar man nam de telefoon op, en Gerda belde nadien terug, heel lief van haar, ik ben uiteindelijk maar een tante.
Jo, de vrouw van Daan, die overleden is, even gebeld, want het is toch niet niks, als je alleen overblijft. Het ging naar omstandigheden goed, en Daan, haar overleden man, had gezegd dat ze hjet wel zou redden. Nou daar twijfel ik ook geen minuut aan, maar ze kan zoals ik vorig jaar toen Sjef zo ziek was, zich heel slecht concentreren. Dat blijft best een tijd duren, en ja er zijn zoveel momenten dat je hem mist volgens mij. Jo sterkte meid, ze moet verder.
Dinsdag 23 september 2008, crematie van Daan. Eerst naar de kerk voor de eucharistieviering en nadien naar de crematie. Jo, zijn vrouw, heeft hem tot het laatst kunnen verzorgen met wat hulp, en ook de huisdokter heeft haar goed geholpen, dat mag tegenwoordig wel extra vermeld worden. Haar kinderen en kleinkinderen hebben het een en ander voorgelezen, en een klein kordaat manneke, 8 jaar is hij denk ik, ging met Jo naar het Maria-altaar om een brandende kaars daar weg te zetten.
81 jaar een mooie leeftijd, maar oh wee als het binnen je eigen deuren is, dan is het wel even wat anders, dat doet pijn en je concentratie vermogen is ver naar beneden, Jo zal het wel redden, maar wel met up en downs, want na al die jaren samenzijn is het niet niks, als je man/of vrouw je ontvalt.
Wij, mijn man en ik, wensen haar heel veel sterkte en de kinderen en kleinkinderen ook.
Zaterdag 20 september 2008 zou mijn vriendin opgehaald worden en nadien gingen ze met een hele rij auto's een uitstapje maken. Dat wordt één keer per jaar georganiseerd, het zijn allemaal vrijwilligers die rijden, heel erg goed. Ze moesten slechts 22,00 betalen, maar daarvoor kregen ze ook drinken en eten die dag. Als afsluiting een diner, dus heel goed geregeld.
Ik ben benieuwd, want het is goed weer, dus kunnen ze heerlijk genieten.
Vandaag een kaart ontvangen dat Daan 18 september is overleden, heel erg voor Jo, die is haar steun en toeverlaat kwijt, en zal heel wat verdriet hebben, want na 54 jaar getrouwd geweest te zijn is dat niet niks. a.s. dinsdag is 12.45 uur de eucharistie-viering en nadien de crematie. Hopelijk kan ik haar toch iets steunen.
Corrie mijn vriendin is vandaag een dagje uit, één keer per jaar rijden vrijwilligers met hun eigen auto ergens naar toe, met onderweg een natje en droogje, alsmede een diner. Heel goed, hopelijk waarderen allen het, want het is een hele boel werk om een route uit te zetten en iets te organiseren, om ergens een fijn etentje samen te hebben.
Vol ijver gaat Sjef nu op het balkon de ramen en deur afkrabben, en ook nog nadien sauzen, niet te geloven, wat die man aan werk verzet met zijn 80 jaar en zieke nieren, mijn petje af voor die lieverd, die ook altijd nog voor mij klaarstaat, als ik boodschappen wil doen of naar de KBO.
Dinsdag 16 september 2008 Even Jo gebeld hoe het met Daan is. Nou dat is niet al te best hij probeert wel zoveel mogelijk op te blijven, op zich heel positief, maar eten doet hij niet veel meer en is erg moe. De morfine heeft de arts verdubbeld, hij heeft gelukkig geen pijn, dat is al heel wat. Met mijn gedachten ben ik er erg veel mee bezig, ook al is hij 81, Jo komt wel alleen te staan, dat is op onze leeftijd niet niks. We zullen een kaarsje voor hem aansteken, meer kunnen we niet doen, helaas. Sjef is ook al 80, en dan met die slechte nieren, dat begrijp je gewoon niet. Dan denk ik vaak, voorlopig is hij er nog, en hoe!
Dinsdag 16 september 2008 Sjef loopt over van ijver, na zijn krantje en de puzzel en ook nog een spelletje op de PC, begon hij aan de zijkant van ons huis de verf van de ramen af te doen met wat afbijtmiddel, dat hij ook eerst nog gehaald had, en nadien afkrabben. 's middags na het eten gesausd zo hij het noemt, nou dat ziet er weer netjes uit. Het was lekker zonnig weer met temperatuur tussen 16 en 18 graden, wat wil een mens nog meer als hij aan het werk is?
Maandag 15 september, Niet te geloven, vandaag heeft Sjef de garagedeuren geverfd, die hij een tijdje geleden al wat afgekrabt en geplamuurd had. Fantastisch, wat een doordouwer heb ik toch. Iedere dag aan het knutselen, heeft zo een mooie windwijzer gemaakt, een mannetje met hoedje op een eigengemaakt "fietsje" en als het waait moet hij trappen. Heel goed hoor.
14 september 2008 Heerlijk weer was het, maar niet zo heel warm, ongeveer 16 graden. Sjef wilde graag wat autorijden, dus 's midfdag de daad bij het woord gevoegd. Heerlijk allemaal van die toeristische wegen nam hij richting België, daar ook wat rondgereden, toen richting Baarle Nassau en onze kleindochter Daniëlle bezocht, haar vriend was ook thuis, heel leuk. Onze andere kleindochter Nathalie kwam ook even, want mama had onze auto zien staan. Ze waren bij een vriendin van Jolanda. Na de koffie richting Chaam, onze oudste zoon en de kleinzoon Marcel, broer van Daniëlle, beiden waren jarig geweest en ze hebben het niet gevierd, of ze hebben geen tijd, of zoals Marcel, zit met moeilijkheden, maar gelukkig gaat het al wat beter en werkt hij sinds 2 weken bij de "Gehandicapten" dat van de gemeente uit gaat. Ze wilden nog 2 jaar wachten met werk aan hem te geven, dus thuis en op straat rond hangen en dan 20 jaar zijn. Onze Chr. heeft gelukkig geprotesteerd en omdat hij nu iets beter in zijn vel zit moet je daar op inspelen. Hij was zo trots dat hij al twee weken werkte, nog geen hele dagen, maar zo komt het ritme van de dag er beter in. Hij praat meer en het is eigenlijk zo'n lieve jongen. Het is waarschijnlijk omdat hij het overlijden van zijn moeder niet goed heeft kunnen verwerken. Hopelijk gaat het nu langzaam maar zeker beter. Daniëlle was ook heel erg blij, ze heeft uiteindelijk maar een broer en haar vriend is thuis enigst kind. Wat ben ik blij dat ik uit een groot gezin kom, heerlijk. Familie van Chr. zijn vriendin waren er ook, maar ze moesten weg, hij vond het wel vervfelend, maar ze moesten iemand wegbrengen op een bepaalde tijd, dus...helemaal niet erg, nog lekker met Marcel en Kim zitten kletsen, en koffie gedronken. Wij naar huis, Marcel bood wel friet voor ons aan, maar Sjef zit met zijn dieet, dus thuis gegeten. Het was een heerlijke dag, om er eens lekker erop uit te gaan.
Vandaag is mij vriendin geweest, ze had enkele papieren bij zich, omdat ze een afspraak moet maken om foto's van haar ogen te laten maken. Sinds vorig jaar heeft ze eigenlijk al suiker, toen ze voor een blindedarm operatie in het ziekenhuis lag, maar niemand die er werk van maakte, maar omdat ik de bloeduitslagen gevraagd had wist ik het en hjad het haar gezegd. Ook was ze verschillende keren bewusteloos geweest, of er tegenaan, maar ze zeiden u ademt niet!! Het was volgens hun van haar longen, maar volgens mij zijn het hipo's geweest, want glucose is 12 en 14 geweest. Ik had al zo dikwijls gezegd laat je toch eens onderzoeken, maar ja nu bijna een jaar later toen ze een keer gevallen was en haar ribben gekneusd had, ja toen heeft ze de dokter toch maar eens gebeld, en nu was de suiker wel lager, maar ik denk dat het de tweede keer weer hoger was, maar ja ze heeft de bloeduitslagen niet opgevraagd, dus weet ze van niks. Nu dus even afwachten, want ja ze moet eerst een afspraak maken. Hopelijk valt het met haar ogen mee. Tonnie
Ik ben Tonnie van Riel
