Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 92 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Woensdag 10 februari 2010, er laag een dun laagje sneeuw, maar 's middags sneeuwde het en heb tegen de avond hier achter de sneeuw geruimd, doch nadat ik thuis was van bezoek aan Sjef sneeuwde het weer. Morgen vroeg kijk ik wel.
De man van mijn zus Riet is ook opgenomen, dus even afwachten wat het zal worden.
Sjef zijn zus Annie met haar man bezochten Sjef vanmiddag ook, ook mijn zwager Jan was er al voordat ik kwam. Hij was helder, maar wel moe/lui, maar had pijn, en nu had hij zelf om iets voor de pijn gevraagd maar kreeg eerst niets, want diclofenac mag hij niet meer hebben voor zijn nieren. Nu moesten ze het eerst aan de assistent-arts vragen, nou ik zei ook, nou komt mijn man eindelijk voor zichzelf op, jullie zeggen je hoeft geen pijn te lijden, maar jullie laten hem wachten. Nou ja uiteindelijk toch die assistent opgetrommeld en ja hoor er kwam een spuitje aan, daar zit volgens mijn man ook morfine in. Morgen heb ik een afspraak met de arts en zal het er over hebben, ik heb gezegd geen pijn is belangrijk en mijn man zei het ook, de vrolijke zuster, zei: Mhr. van Riel u moet dat zelf morgen ook zeggen, want het gaat erom wat u wilt. Ze zei ja het is best moeilijk, maar ja we mogen niet alles, ik zei ja heb het net gezien, iedereen trekt aan jullie, daarom dacht ik ook even geduld.
Annie en Piet gingen nog even naar een schoonzus van hem, en Jan en ik gingen naar een zwager van ons, want Jan wilde al naar beneden gaan, bang dat hij te laat zou zijn voor de taxi, maar ik had op dezelfde tijd afgesproken, dus heel even naar Kees 2 etages hoger, ja hij was er nu, en met die sneeuw weet je nooit.
Vanavond was er brandalarm, we moesten met de trap, liften waren buiten dienst. Mijn zus Riet was toch via de trap gegaan, wel 4 hoog, vind het best goed van haar ze is ook al 80 jaar. Sjef was ontzettend moe en lui volgens mij, want hij heeft geen 5 minuten zijn ogen open kunnen houden, we zijn vroeg weggegaan en ons Riet die nog even langs gegaan was, zei dat hij sliep en is toen weggegaan. Nathalie was ook meegegaan met haar vader, dat vond Sjef wel leuk. Vanmiddag hebben ze nog foto's gemaakt volgens Sjef, want alle toeters en bellen hangen er nog aan, en er is niets veranderd. Ze moeten zekerheid hebben en twijfelen nog.
Hopelijk wordt ik morgen wijzer, heb een hele lijst gemaakt wat ik allemaal vragen wil, want je moet alles wel in korte tijd kunnen vragen volgens mij.
Dinsdag 4 februari 2010, droog, koud, een akelige wind, maar wel wat zon.
Vanmiddag met de taxi en vanavond met Christ.
Jan en zijn zus Jo kwamen ook op bezoek, helaas moesten we wel snel weg, want 14.15 werd hij met bed en al gehaald om de sonde erin te doen, dat was geen prettig werkje voor Sjef, want het deed goed pijn en het duurde ongeveer 1 1/2 uur eer hij terug was. Hij was kei-kapot teruggekomen zei hij. Morgen gaan ze waarschijnlijk proberen of het lukt via het slangetje, met een kleine hoeveelheid, ik meen 1/2 liter, of het lukt. Heb een van de dokters ontmoet en ik heb maar een afspraak gemaakt, het is wel problematisch, maar omdat hij nog zo sterk is doen we er nog alles aan, zei ze. Niet te geloven toch. Vanavond was hij lui, maar ja geen wonder, dan piept er iets bij hem, dan weer ergens anders, dan komen ze er weer een flesje aandoen of zak afhalen enz. De kalium is nog steeds te hoog. Wij zijn niet tot het laatst gebleven, want zijn ogen vielen dicht.
Nog even met de dokters assistente van Dr. Bakker en met de diëtiste gesproken, die zijn echt geweldig, want ik moest op mijn taxi wachten. Tonnie
Maandag 8 februari 2010, erg koude wind en -4 graden.
Mijn zwager Jos en jongste zus Adrie hebben me opgehaald om naar het ziekenhuis te gaan, nadien nog even samen bij ons thuis wat gepraat, en ze wilden weer tijdig thuis zijn.
Even bij de verpleegsters gevraagd, hoe het met Sjef is (had al gebeld, maar ze mogen haast niets zeggen). Bloeduitslagen uitprint mag alleen als de arts (verburg als ik het goed heb) de afdelingsarts het goed vindt, nou ja die zie je dus niet op bezoekuren. Ze zei wel, dat ze Dr. Bakker zouden vragen en overleggen of hij nog aan de dialyse zou moeten. Ik zei ook, in 2 1/2 jaar is de kalium niet zoveel gestegen als nu in ruim 1 week, nou ja het is weer iets omlaag 6.1, ook de HB is iets boven de 6, en dat met 4 zakken bloed binnen 8 dagen. Onder het bezoekuur gingen ze met hem deze keer met de rolstoel een longfoto maken, hij had zelf nog gezegd dat ze het altijd met bed en al deden, maar nee, met de rolstoel en dan dat zware pompgeval bij Sjef zowat op zijn schoot.
Nou ja morgen willen ze toch beginnen met sondevoeding, de slang gaat door zijn neus maar moet wel behoorlijk diep, zeiden ze (vanwege het buisje in de maag/slokdarm??) Hij is nog sterk genoeg zei de arts. Dus de voeding via de infuus wordt dan gestopt. Ik vraag me af of dit met het plan van dialyse te maken heeft, want daar kan de dialyse aangesloten worden.
We moeten afwachten, och Sjef was gelukkig bij de moed.
Zondag 7 februari 2010, droog maar somber weer, de zon niet gezien.
Eindelijk een mailtje van Jadwiga, dus haar ook even geantwoord.
Vanmiddag met Daniëlle en vanavond met Marcel en zijn vriendin. (de 2 oudste kleinkinderen) Mijn oudste zus Jo was met de taxi gekomen, lief hoor!
Morgenmiddag met zwager Jos en zus Adrie en 's avonds met Ronald, dus gemakkelijk geregeld.
Sjef doet alsof er niet veel aan de hand is, maar vanavond zei hij wel, nu is het wel genoeg, dus hij wilde gaan rusten, ja die kalium hebben ze nog steeds niet onder de knie, om dat op te lossen hangt er een flesje met 50% glucose, nou ja afwachten, maar dat gaatje is volgens mij niet dicht want in de pomp komt steeds vocht bij, ik weet niet precies hoeveel, maar ik denk 1/2 liter per dag en dat is niet niks. Ik laat het maar aan de experts op die afdeling over hoeveel het precies is, dat zeggen ze wel. Voor de rest alles bij hetzelfde, wat medicijnen betreft, want ja weekend, wordt er verder niet veel gedaan.
Zaterdag 6 februari 2010, heel heïg en 's avonds motregen.
Vanmiddag met de taxi en vanavond met onze Christ.
Zijn zus Riet met haar man kwamen 's middags ook op bezoek. Hij had voor de middag de 2e zak bloed al ontvangen. Dat teveel aan kalium wordt ook mede opgevangen door via de infuus glucose te geven. Hij merkt er niet veel van zei hij, nou ja wie weet hoe snel alles weer verdwijnt. Die injecties met korreltje opgelost in water krijgt hij in zijn bil, als ik het goed begrepen heb, ook om het teveel aan kalium te binden. Nou ja, ik zal het maandag wel eens uitgebreid vragen, maar toch maar geen afspraak met de dokter, veel te omslachtig en de kinderen hebben heel weinig tijd.
Sjef ziet er voor een buitenstaander nog redelijk goed uit, en hij kwebbelt gewoon mee.
Vrijdag 4 februari 2010, vanmorgen motregen, maar later gelukkig droog weer.
Vanmiddag met de taxi naar Sjef en vanavond met Ronald. Ik had mijn tasje in de taxi laten liggen, maar gelukkig heeft de chauffeur die bij receptie afgegeven. José bezocht haar oom ook, zij was met haar brommer. Nou ja, zo gaat dat, je hersenen werken niet normaal, ook al denk je het.
Nou alles viel me wel tegen. De stent zat wel goed, maar het sloot de opening niet geheel af, daarom krijgt hij geen sondevoeding, maar nog gewoon via infuus, ook mag hij alleen zijn mond spoelen, en niks doorslikken.
Kalium was 2 gestegen, dat is in die 2 1/2 jaar na de aneurysma nog niet gebeurd, de apotheek moet er nu de kalium uithalen. Ook krijgt hij een flesje vloeistof via de infuus om de kalium te binden, teven 3 klisma's rectaal (poeder aangemengd met water) om de kalium via ontlasting uit het lichaam te halen. Ook nog vloeibaar plasmiddel via de infuus om zo weinig mogelijk vocht vast te houden.
Weer 2 zakken bloed nodig, en dat binnen een week, dat is niet niks, dus hij maakt geen nieuw bloed aan, dat alles heeft met de nieren te maken.
Volgens mij kan hij alleen nog naar huis om eventueel thuis te sterven. Als hij sonde voeding zou kunnen hebben kan hij naar huis, maar via dat infuus is echt ingewikkeld en mag maar bepaalde uren uit de koelkast zijn, dus ook al is die zak niet leeg, dan wordt hij toch verwisseld.
Hij heeft gelukkig geen pijn, omdat hij 3 x 2 zetpillen krijgt. 2 trammal (sterkte weet ik niet) 2 x 1 gram paracetemol en 2 x 50 mg diclofenac.
Ze zorgen echt geweldig voor hem, maar ze kunnen geen ijzer met handen breken.
Donderdag 4 februari 2010, goed weer voor de tijd van het jaar, en ongeveer 10 graden boven nul.
Vanmiddag met de taxi en vanavond met Christ. Ze hebben het buisje nog niet gecontroleerd, maar er is een arts geweest voor zijn knie en zijn nefroloog is ook al aan bed geweest. De dokter die het buisje na zou kijken kwam zich verontschuldigen omdat het zo druk was.
Voor het eerst pijnvrij, dus dat is echt een pluspunt, hij krijgt nu 3 soorten zetpillen. Morgen krijgt hij een slangetje door zijn neus en dan sondevoeding.
Mijn zus Riet en haar man waren er vanmiddag ook.
Hij bengelt regelmatig met de benen, op het bed zittend, en gaat ook regelmatig naast zijn bed staan zei hij, maar als de pomp eraf is, kan ik zelf naar toilet en een beetje lopen.
Woensdag 3 februari 2010, redelijk weer, de sneeuw praktisch overal weg, hele kleine beetjes lagen er nog.
Vandaag zouden ze de stent zetten, hij was zonder zuurstof, dus kon het doorgaan, om elf uur waren ze hem net halen, dus was ik iets te vroeg met bellen, heb maar niet meer gebeld, want de verpleegsters hebben het heel erg druk.
De maatschappelijkwerkster nog even gebeld en die zou terugbellen, ook de diëtiste, echt geweldig. Nadien belde de maatschappelijk werkster terug en ik zei, dat ik als Sjef naar huis mag ik graag verzorging voor hem heb, maar ik moet het op de afdeling waar hij nu is doorgeven, en dat heb ik vanmiddag maar gelijk gedaan, want ik zei ook, heb ook wat mankementen en 78 jaar, anders kan ik dat niet volhouden.
Vanmiddag kon ik met zijn zus Annie en haar man Piet meerijden. Sjef was wel geholpen, maar was wat verward, want hij zei dat ze net het buisje geplaatst hadden, maar het was een klisma, en hij zat op een po-stoel, hij ging op bed liggen, want er kwam toch niets, en zo moe. We zijn niet zo lang gebleven en Annie en Piet gingen nog even naar hun schoonzus, die ook erg ziek is, maar op een andere verdieping.
Vanavond met Marcel en Kim meegereden, we zijn maar tot 19.00 uur gebleven, want Sjef was zo lui, hij vond het volgens mij fijn dat we weggingen, zodat hij kon slapen.
Dinsdag 2 februari 2010, wat een weer zeg! Heel de dag regen, maar wel lekker de sneeuw opgeruimd, dus hopelijk gaat het nu niet vriezen. Vanavond vanuit het ziekenhuis was het +6
Zijn zus Jo belde nog om te vragen hoe het ging. Haar man zit op een oproep te wachten, want vorige week zou hij aan een aneurysma geholpen worden, maar de spullen waren er niet, hopelijk gaat het nu snel gebeuren, want daar wordt je echt zenuwachtig van.
De stent zetten is niet doorgegaan, en de taxi kwam veel te laat, maar ja het weer was erg slecht en in de zijstraten is niet gestrooid, zodoende.
Mijn zus met haar man zouden komen, maar ze vonden het weer te slecht.
Sjef was weer vol goede moed, want de zuurstof was er af, dat had de avond ervoor gemogen, maar hij stelde voor om het 's morgens pas te doen. Hij zei tegen mij, 's nachts zijn er minder verpleegsters en ze maken ook zijn "buurman" wakker, als hij het weer nodig gehad zou moeten hebben.
"Morgen zetten ze de stent" zei hij, hij dacht plaatselijke verdoving en dat hoop ik ook, want narcose is slecht als je al 82 bent, maar ja soms heb je geen keus.
Hij was al aan het uitrekenen wanneer hij naar huis zou kunnen, maar ik wil voor hem thuis verzorging, anders kan ik het niet vol houden.
's avonds kwam onze Ronald mij ophalen, en ging na een tijd even naar huis, want hij moest Nick naar Nac brengen, die ging met zijn oom naar Nac kijken, heel leuk hoor. Om 20.00 uur kwam hij me weer ophalen.
Maandag 1 februari, oh er lag een flinke laag sneeuw en het sneeuwde nog. Later heeft de buurman de stoep geveegd. Ik grotendeels hierachter, en nadien een groot gedeelte van de oprit, net voordat een broer van Sjef met zijn vrouw me op kwam halen om naar het ziekenhuis te gaan.
Heb de huisdokter even gebeld om te zeggen wat Sjef allemaal heeft, want die fistel in de slokdarm wist hij volgens mij nog niet. Ik heb gevraagd of we in het vervolg a.u.b. eerder een verwijskaart krijgen, want als Sjef de andere dag 's middag pas een thorax (foto van de longen)had laten maken, was hij volgens mij overleden. 's Avonds was het misschien wel iets erger, maar toch met zo'n benauwdheid en pijn, is niet niks voor iemand die niet snel klaagt.
Ja de operatie is toch nog best moeilijk, want het moet precies passen om de opening te kunnen dichten, en dan met die kanker bij Sjef is het ook nog anders dan wanneer er verder niet aan de hand zou zijn.
Ik heb gezegd dat ik nu echt op alles voorbereid ben, want dat Sjef er heel slecht aan toe is, met een dichtgeklapte long, ontsteking, vocht achter de longen, en die fistel.
Zoiets gaat echt niet zo gemakkelijk, want eerst moeten er weer onderzoeken gedaan worden. Sjef kwam iets later terug dan het bezoek begon, Mijn zus Jo was er ook en ik had met zijn broer en schoonzus mee kunnen rijden.
Mijn zus was met de deeltaxi en ging daar ook weer mee naar huis.
Christ en Ria, mee koffie derinken, wat kletsen over boodschappen, die zij vanuit het centrum voor mij meebrengt, en Christ heeft de oprit en de aansluitende stoep verder sneeuwvrij gemaakt.
's Avonds heeft onze zoon Christ gereden, allemaal naamgenoten, het is wat. Sjef hield er de moed in en dacht weer dat ze dinsdag een stent zouden zetten.
zondag 31 december 2010, Het had gisterenavond gesneeuwd, maar volgens mij was er niet veel bijgekomen. De zon kwam toch even en hier achter dooide het wel iets.
De buurman was thuis en dus even gaan bedanken voor jhet sneeuwruimen, ook even binnen en een kopje koffie, even over zijn vrouw en over Sjef en ja hoe hij probeert niet in een gat te vallen, en dat hij nu bezigheden heeft gevonden om avonden enz. door te komen.
Vanmiddag naar Sjef met Christ en Sanda, en nadien naar mijn zus, want die is jariggeweest, dus ben ik er toch even alleen geweest en met de taxi naar huis.
Niet te geloven dat Sjef zo bij de moed is, hij krijgt nu paracetemol in zetpilvorm, 1 gram, 4x per dag en ook nog de antibiotica, maagbeschermers en alles via de infuus.
vanavond met Ronald, Jolanda en Nathalie naar Sjef en hij was weer zo helder en goed hè. Morgen gaan ze eerst contrastvloeistof geven en kijken ze of de mogelijkheid er is om, als ik het goed gehoord heb een sten te plaatsen die de verbinding met de longen stopt. Ik weet eigenlijk helemaal niet of het een zware operatie is, maar ik hoop wel dat het meevalt, Sjef ziet er helemaal niet tegenop, en wilt dat zelf.
Ik ben wel erg benieuwd of hij dan weer iets normaal kan eten, ik hoop het zo voor hem.
Zaterdag 30 januari 2010, het had weer gesneeuwd, onze buurman had onze stoep al geveegd.
Om half tien werd ik wakker gebeld door de oudste kleindochter, dat was maar goed ook, want ja moest toch wel de sneeuw ruimen achter en de oprit, als je het bijhoud is het best om te doen. Daniëlle kwam mij ophalen, om naar het ziekenhuis te gaan. We hebben eerst samen gegeten, en toen naar (opa) Sjef, hij had het niet zo benauwd gelukkig.
Ze hebben een fistel in zijn slokdarm gevonden en die heeft een open verbinding met de longen, vandaar al dat vocht. Hij mag nu niet meer eten en kreeg vanavond vloeibaar voedsel via een nieuw aangelegd infuus iets onder de schouder, de infuus in de arm is verwijderd, want alles kan nu daardoor.
Maandag komt eerst nog een maag/darm specialist en indien mogelijk wordt hij geopereerd, want hij wilt het zelf indien mogelijk. Hij moet wel zelf beslissen, maar ik ben wel wat angstig voor de narcose. Vanavond kwam onze oudste kleinzoon met zijn vriendin mij ophalen, hij had een foto bij zich van Sjef met hem en zijn zus toen ze nog heel klein waren, en hun moeder ziek was. Hij vroeg of ik nog een lijstje had, en ik had er een waar hij toevallig in stond, dus even erin gedaan. Toen ze me thuisgebracht hadden zijn ze gelijk weer naar huis gegaan, want het sneeuwde weer en de sneeuw bleef liggen, helaas.
29 januari 2010, een regenachtige dag, en ze houden voor vannacht of morgen sneeuw.
Gisterenavond had Sjef zo'n pijn en benauwd dat hij het had, echt niet te geloven, ik vroeg of hij nog veel pijn had, nadat ik kort ervoor een zetpil had gegeven, hij zei: "maar zat" (dus volop),Ik zei: "dan bel ik de huisartsenpost" die arts was er ongeveer na 15-20 minuten, denk ik. Hij onderzocht Sjef heel goed en dacht dat er ook nog een ontsteking bij zat. Hij zei: "ik laat u opnemen", Sjef zei wel als ze me maar gelijk helpen anders heeft het geen zin. Ja zei hij aan de Molengracht bij de Eerste Hulp Dienst. Oh zei ik, dan zal ik even wat spullen bij elkaar pakken, nachtgoed en ondergoed, toiletspullen en scheerapparaat +oplader, want het apparaat was toevallig net leeg. Nog even Jolanda gebeld, want ze hoefden niet naar een apothee, maar Jolanda belde Ronald die aan het sporten was, en Ronald zou nadien komen, want ik zei ook, laat eerst toch lekker sporten. Dus Ronald kwam ons achterop.
Toen Sjef net binnen stond bij de Eerste Hulp, zei hij nu begint het gesol, en ja dat zegt hij echt niet met een lelijk gezicht gelukkig.
Ze begonnen met bloedprikken, bloeddrukmeting, heel goed luisteren met de stetescoop, nadien een longfoto, (daar had hij schijnbaar gezegd van een mooi gezicht kun je geen lelijke longfoto maken) of zoiets dergelijks.
Na die thorax duurde het wel een uur voordat er verder gegaan werd, want ja Sjef was niet alleen, toen de longarts in opleiding terugkwam weer hetzelfde ritueel, voor de zekerheid. Ik belde Christ even, want die zou 29 januari met Sjef meegaan om een longfoto te laten maken. Toen kreeg Sjef vocht, maar zei de arts het is niet de bedoeling dat hij dat gaat krijgen, wel om na inbreng van antibiotica via het infuus of bloed het buisje na te spoelen anders krijgt hij nog meer vocht achter de longen. Toen een hartcardiogram met aan 1 vinger een clip, steeds een andere vinger en ook aan het andere hand, polsslag was vaak boven de honder, dan weer 88. Dus tussen 88 en 109 ongeveer. Toen nog enkele met elektroden, ze waren zeer onregelmatig, maar ja wat wil je, met al dat vocht en ontsteking, ook weer een onderzoek met zijn handen waar precies de pijnplaatsen waren, nou ik zag dat gezicht nogal eens vertrekken. Hij kreeg zuurstof en zag al heel snel dat het iets minder werd. Toen probeerde de zuster eerst op zeker 3 plaatsen aan zijn rechterarm een infuus te plaatsen, toen maar aan de linkerkant, ze zei: U heeft zulke mooi aders maar ze rollen zo, en ja eindelijk gelukt. Daar bloedgeprikt, een gewoon buisje van iets groter formaat, en ook nog 4 grote flesjes waar al een bepaalde vloeistof inzat voor bacterieel onderzoek. Ze zeiden weet u waarom u het zo benauwd hebt? U heeft vocht achter de longen maar bovendien een ingeklapte long, nou ja, Sjef vroeg toen wel of je het kon krijgen van de koude in de warmte lopen, want dat had hij zaterdag gedaan toen het is begonnen. Volgens de arts niet.
Sjef had al zuurstof en een infuus voor de medicijnen en andere vloeibare stoffen, en om bloed te prikken. Toen kwam de longarts om een drain te plaatsen, het werd gelukkig wel plaatselijk verdoofd zei Sjef nadien, dus was het reuze meegevallen, een prikje meer niet, met een best grote slang. Het had wel een tijdje geduurd want dat is secuurwerk natuurlijk. Zo nu was hij klaar voor vertrek naar de afdeling. De zuster belde voor een bed en ze liet een andere zuster voor een taxi voor mij bellen, nou die was er vlug, en niet duur, en dat in de nacht. Ik denk dat ik er om 23.00 uur was en om 3.40 uur was ik thuis.
Bovenstaande was het vervolg van gisteren. Vandaag 29 januari 2010. Bij thuiskomst eerst de PC aangezet en een mailtje naar Christ hoe of wat en ook eentje van Annie beantwoord. Toen nog even naar mail gekeken en naar bed. Christ belde me al vroeg wakker, gelukkig had ik een hoortoestel in, anders had ik de telefoon niet gehoord. Hij zou vanmiddag naar zijn vader gaan en zou nadien even aankomen, ga weer maar lekker slapen. Ik zei: "jij bent een mooie, dat zal nu echt niet meer lukken". Dus even naar beneden wat gedronken toch geprobeerd te slapen, lukte niet, en toen heb alles de revue maar even laten passeren. Het bed brachten ze lekker vroeg in de middag en het was heel gemakkelijk, want het werd binnen pas in elkaar gezet, en ook met het ophalen zouden hun het uit elkaar halen. Christ kwam na het bezoek uur, had onze zwager en zijn zus met schoondochter nog ontmoet, want die zwager (zijn oom) zou geopereerd worden aan een van zijn aders ( als ik het goed begrepen heb een kleinere aorta-aneurysma), doch de spullen hadden ze niet en moest hij onverrichterzake naar huis. Ook een zus van Sjef en zwager die voor mij nog een paar kleinere pyama's hadden gehaald kwamen even langs. 's Avonds zou Ronald mij ophalen en bij het ziekenhuis afzetten en nadien weer naar huis en tegen het einde van het bezoek bij het ophalen bracht hij de kleinkinderen mee om zijn vader en hun opa een bezoekje te brengen. Sjef kreeg vandaag 2 zakken bloed, en had het zeer benauwd, dus mocht ik niet veel zeggen, maar nadat hij even rechtop gezeten had en er heel veel vocht van de longen in dat apparaat gegaan was ging het iets beter. Hij had geen pijn meer, geweldig, had ook goed geslapen, en kreeg nu 's morgens en 's avonds 2 paracetemol, maar die antibiotica zal ook wel geholpen hebben en minder vocht achter de longen, zo alles bij elkaar. Heb veel van de familie weer eens gebeld en heb alles uitgelegd, misschien ga ik zondag toch wel even naar mijn zus haar verjaardag vieren. Als met Sjef natuurlijk alles goed gaat naar omstandigheden. Nog even zijn zus gebeld i.v.m. haar man Jan.
Donderdag 28 januari 2010, de zon kwam ook nog tegen de middag en na de middag ook nog een beetje regen.
Zijn zus Trees kwam van middag, maar ze had de mail nog niet gelezen dat Sjef zo achteruitgegaan was.
De dokter had ik voor de middag gebeld en die kwam na de middag, het ziet er niet zo mooi uit, morgen een foto van de longen, want misschien pluritis. Ook moet er bloed geprikt worden alvorens hij pleisters met morfine krijgt. Vooral wat de nieren aangaat en de lever. Een verwijskaart voor een elektrisch hoog/laag bed, eerst moest het betaald worden, maar toen ik zei dat ik een verwijsbrief van de dokter had, nu wordt het in bruikleen. Maar normaal belt de huisarts daarvoor zei ze.
Eten gaat niet en verzorging krijgt hij ook pas als de huisdokter de voorlopige uitslag van de thorax heeft.
1/2 bord brintapap en 1 flesje drinkvoeding, verder niets, wel een beetje drinken.
Woensdag 27 januari 2010, een beetje triestig weer, want de zon wilde zich niet laten zien.-1 en later +1, en momenteel 21.00 uur +4 hier, dat is beter dan in Drente, daar regent het en gaat het vannacht vriezen, dus glijden maar ...
Sjef holt achteruit sinds zaterdag namiddag is het begonnen, mijn vriendin was hier, toen kon je er nog niets aan merken, maar toen die weg was, ging het niet zo best, zondag en maandag 's middags naar bed, en gisteren en vandaag heeft hij zich niet aangekleed, daar was hij te moe voor.
Het eten kan echt in een holle kies, en drinken doet hij ook haast niet. Dikke voeten en zo moe, dat hij niet weet hoe hij moet gaan zitten. Zo mager alles doet hem zeer. Volgens mij is hij tegen uitdroging aan.
Vannacht om 5 uur zaten we samen hier beneden in de bank en ik zei, er moet een bed beneden komen. Hij zei: "waar moet dat staan?"Ik zei: "hier of in de winkel (we hebben een winkel gehad, een uitbouwtje), ja maar dan ben je echt ziek, ik zei ook je bent ook erg ziek. Ik zei ook de auto op straat en de tafel en stoelen in de garage ik op de slaapbank en jij op een tijdelijk bed. Ook heb ik hem even uitgelegd, dat hij mij beneden kan bellen als hij boven is, dat kan met onze telefoon.
Hij schijnt het met zichzelf toch al een beetje eens te zijn want ik zei voordat hij naar boven ging, morgen bel ik de huisdokter, anders krijgen we geen bed beneden, en hij zei niets maar ik zag hem wel denken, de lieverd. Ja je bent helemaal aan de goden overgeleverd als je zo ziek bent. Misschien ook nog wat zorg erbij, we zien wel. Hij was nog geen uur boven en hij belde al, dat vind ik fijn dat hij dat doet, want hij is van naar boven gaan zo moe, hij had maagpijn en wilde 2 paracetemol.
Sjef heeft het volgende gegeten vandaag: 1 bord brintapap, 1 flesje drinkvoeding, 1 klein schaaltje griesmeelpudding (van gisteren), 2 hapjes appelmoes en een klein bekertje pudding.
Mijn zus Coby die in het verpleeghuis woont viert a.s. zondag haar 84e verjaardag, en die houdt er de moed ook maar in, borduurt nog met linkerhand (rechts verlamd) en kan nu met haar nieuwe hoortoestellen volgens de KNO-arts 80 % horen/verstaan, ze heeft nu oticon-epoq, wat fijn zeg, niet te geloven. Ze heeft aan beide zijden ongeveer 30% restgehoor.
Hopelijk kunnen we zondag nog, het is niet ver van ons vandaan, anders bel ik gewoon af, en zing ik weer een liedje zoals vorig jaar, toen was hij te ziek i.v.m. de bestralingen. Ik doe er een mooi foto van haar bij, en heb er maar een lijstje omheen gemaakt.
Dinsdag 26 januari 2010, lekker zonnig weer maar behoorlijke vorst, na de middag -5 graden en nu het bijna 22.00 is is het -8 graden. Zou de elfstedentocht nog door kunnen gaan? Nou als ik Groningen zag heb ik mijn twijfels met al die sneeuw daar.
Sjef werd om 1.00 uur wakker, en heeft veel last van neusverkoudheid, gelukkig geen hoestbuien. Hij wilde zich insmeren met dampo, dus dat was snel gefikst. Ik kon niet in slaap komen en ging tegen 3.00 uur naar beneden voor warme melk, hij kwam ook naar beneden, maar hij wilde graag heet water met dampo, dus even geïnhaleerd en hij vond dat het wel hielp. toen weer naar bed.
Een zetpil hoefde hij nog niet want hij had geen pijn, wel voelt hij altijd wel iets, dus een soort zeurpijn, maar daar neemt hij niks voor.
Hij was zo als altijd vroeg op, nou ik word altijd om half negen wakker en dan begin ik gelijk voor hem met de brinta, en dan de krant, die heeft hij dan al gelezen. Heel de dag heeft Sjef er tegenin gevochten om niet naar bed te gaan maar om de haverklap sliep hij, wel verschillen korte tijden op PC. Voor het eerst heel de dag in pyama, maar dat hindert niet, het is toch geen weer voor buiten.
De apotheek nog even gebeld, want Sjef wil toch weer een creme voor zijn knie en een herhaal recept en nog een van de huisdokter, daar zorgt de apotheek voor en morgen brengen ze het dan. Fijn dat je het zo kunt regelen hoor!
Sjef heeft het volgende gegeten vandaag: 1 bord brintapap, 1 flesje drinkvoeding, 1 boterham met jam, 1 klein bekertje pudding, een klein beetje macaronie en dat was het voor vandaag. De griesmeel ging niet, want hij moest steeds slijm opgeven. Het is ruim 22.00 uur, maar hij kijkt nog TV, hopelijk kan hij dan eens wat rustiger of langere tijd aaneen slapen.
Sjef staat wel altijd vroeg op, leest nog steeds de krant en doet dan de puzzel, nadien spelletjes op de Pc , dan eet hij zijn brinta en gaat dan TV kijken, valt dan meestal al in slaap, even later gaat hij zich aankleden, en als hij weer beneden is zijn flesje drinkvoeding, en soms nog op de PC. Nadat we 's middags gegeten hadden sliep hij even in de bank nadien toch maar naar bed, ruim 2 uur geslapen, hij blijft dan wel langer op. Hij bleef tot 22.00 uur op. We hebben samen naar Spoorloos gekeken.
Sjef heeft het volgende gegeten: 1 bord brintapap, niet zo vol als anders, 1 flesje drinkvoeding, 1/2 boterham met jam, een heel klein beetje macaronie en een beker bouillon, en dat was het voor vandaag, echt veel te weinig.
Langzaam achteruit, dat schrijf ik al langer, maar nu kun je het goed zien, die magere benen, wel dikke voeten, niet iedere dag maar toch.
Zondag 24 januari 2010, het had vannacht een heel klein beetje gesneeuwd en nu overdag viel er ook natte sneeuw.
Gisterenavond voor twaalf uur was Sjef al 3 keer beneden geweest en hij voelde zich niet lekker, had veel maagpijn en slokdarm denkt hij. 1/2 paracetemol met heel weinig water, want hij had weer over moeten geven, maar het bleef er gelukkig in.
Ik zei ook, Sjef als je iets wilt hebben ga ik het wel halen, want steeds naar beneden is zo vermoeiend. Om 1 uur zat hij weer op de rand van het bed, toen de paracetemol maar gehaald en een maagbeschermer, die heeft hij toen maar genomen, om twee uur weer met veel pijn op de rand van het bed, als hij zit heeft hij minder pijn zei hij, maar ja geef toch maar een zetpil, nou gelukkig heeft hij nadien geslapen, nog wel een keer naar beneden naar toilet, maar verder was het redelijk gegaan zei hij.
Vanmiddag is hij voor het eerst overdag naar bed gegaan, vanavond blijft hij wel langer op, hij kijkt nu naar klasgenoten denk ik.
Hopelijk vannacht beter.
Sjef heeft het volgende gegeten vandaa"g: 1/2 bord brinta, 1 flesje drinkvoeding, 1 boterham met smeerkaas en 1/2 met jam, 1 beker choc. melk, 1 bord erwtensoep en 1 schaaltje vanille vla.
Ik ben Tonnie van Riel
Zaterdag 6 februari 2010, heel heïg en 's avonds motregen.
Vrijdag 4 februari 2010, vanmorgen motregen, maar later gelukkig droog weer.
Donderdag 4 februari 2010, goed weer voor de tijd van het jaar, en ongeveer 10 graden boven nul.
Woensdag 3 februari 2010, redelijk weer, de sneeuw praktisch overal weg, hele kleine beetjes lagen er nog.
Dinsdag 2 februari 2010, wat een weer zeg! Heel de dag regen, maar wel lekker de sneeuw opgeruimd, dus hopelijk gaat het nu niet vriezen. Vanavond vanuit het ziekenhuis was het +6
Maandag 1 februari, oh er lag een flinke laag sneeuw en het sneeuwde nog. Later heeft de buurman de stoep geveegd. Ik grotendeels hierachter, en nadien een groot gedeelte van de oprit, net voordat een broer van Sjef met zijn vrouw me op kwam halen om naar het ziekenhuis te gaan.
