Ik ben Tonnie van Riel
Ik ben een vrouw en woon in Breda (Nederland) en mijn beroep is ..........
Ik ben geboren op 19/11/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Natuurlijk de computer, lezen, taal en wetenswaardigheden, een beetje handwerken, kaarten maken en nu mijn blog. Zou nog graag eens een keer een boek schrijven, maar of dat er van komt
Tonnie
Donderdag 17 mei. Nadat we allen weer lekker geslapen hadden, gingen we thee zetten en de tafel dekken en hebben we gezellig aan tafel de broodjes gegeten. Jola vond de krentenbol lekker.
Cees heeft nadien koffie gezet, na de koffie gingen we naar de Slufter.
Bij de Slufter aangekomen moesten we een behoorlijk aantal treden op en af om ons doel te bereiken.
De Slufter is ontstaan door de aanleg van stuifdijken, het was bedoeld als een polder, doch er is een niet te dichten gat, waardoor het water van de Noordzee, een grote vlakte kan overstromen. Eb en vloed doen hier hun werk.
Het zoute water heeft natuurlijk veel invloed op de plantengroei.
Zand, gras en andere planten wisselen elkaar af op de grote vlakte. Er is een kwelder vegetatie ontstaan. Zout minnende planten zoals Zoutmelde, Lamsoor die in Augustus hele velden blauw kleurt en Zeekraal wat men tegenwoordig als groente serveert o.a. bij mosselen.
Jola wilde graag schelpen, maar bij de Slufter waren er geen van waarde, dus nadat we weer de nodige trappen op en af gegaan waren, volgens mij wel 2x 100 treden kwamen we weer bij de auto en Cees had weer wel een idee, waar er wel schelpen waren.
Dus op naar ..paal 12 De Koog.
Ik raapte eigenlijk ook voor Jola, maar die was erg kieskeurig in kleur, ik zei, nou dan raap ik ze wel voor mezelf, er zijn er altijd wel die ze graag hebben om de kinderen wat bezig te houden.
Jola maakte ook fotos van alles wat los en vast zat, daar is ze heel goed in. Zelfs een kwal werd gefotografeerd.
Ik vond ook een paar mooie stenen, die zijn wel geschikt voor een kerststukje zei Cees.
Alsof dat alles nog niet genoeg was op een dag, gingen we naar het winkelcentrum in het stadje Den Burg (dat is de hoofdstad van Texel) en deden ook enkele boodschappen bij de supermarkt Albert Hein.
In een nostalgisch winkeltje kocht ik voor Jola een droplekstok en in een ander winkeltje een zoethoutstokje, die had ze nog nooit gezien en geproefd, dus was dat weer eens wat anders, iets uit onze z.g. goede oude tijd.
Cees tracteerde nog op een ijsje en nadat we dat opgesmuld hadden gingen we met de boodschappen huiswaards.
Thuisgekomen zette Cees de parasol op, en ik ging wat fruit snijden om dat buiten gezellig samen op te eten, nadat ik limonade voor ons allen ingeschonken had.
Binnen no-time was Cees in slaap gevallen, maar wat slaapt lijdt niet, dus lekker laten slapen!
Onderweg had Cees nog aan Jola gevraagd, nadat we beiden gezegd hadden dat we moe waren, Jola ben je ook moe? Ja, antwoordde ze. Gelukkig zei Cees.
Na een tijdje buiten gezeten te hebben werd het te koud en gingen we maar naar binnen, maar de deur lieten we nog wel open.
Jola en ik hadden de schelpen en stenen gewassen en die lagen buiten te drogen.
Na nog even binnen gerust te hebben gingen we het eten klaarmaken, het werd Spaghetti met uien en verse groenten met gekookte worst in stukjes gesneden en rode saus uit een pot. Het ging erin als koek, en als toetje choc/vanille vla, uit een liter pak, daar bleef wel iets van over. Het werd wel bewaard, want Cees wilde het in eerste instantie weggooien.
De tuttifrutti, waar Cees gek op is had ik s avonds alvast gekookt en liet Cees maar even proeven of het goed was.
Jola en ik dronken nog wat thee, en nadien namen we allen nog een drankje, Cees een biertje en wij een borreltje.
Jola zat heel veel in een Libelle te lezen, en ze begreep het nog ook.
Ze vroeg of ik even wat voor wilde lezen, dat was natuurlijk voor de uitspraak, dus dat was eens niet voor de kinderen maar nu aan een volwassen vrouw een stukje voorlezen voordat we gingen slapen, want zo laat was het intussen al.
Om 11.00 uur gingen we naar bed.
De dag was goed besteed geweest en met zon, wat wil je nog meer!
Op de terugweg van Oudeschild, na het garnalen vissen kwamen we in de buurt van de Algemene begraafplaats van de Greorgiërs en dat is een geschiedenis apart over de tweede wereld oorlog..
Van 1942-1943 werden de Ostlegionen gevormd door het Duitse leger, die bestonden uit in Rusland gemaakte krijgsgevangenen.
In september !943 kwam het eerste bataljon via Frankrijk aan in Zandvoort en werden ingezet voor de kustverdediging, het waren 800 Georgiërs.
Ze zochten contact met de ondergrondse van de CPN. Zodoende werden ze op het eiland Texel geplaatst in september 1944.
6 april 1945 s nachts om 01.00 uur begon de opstand, ze doodden 400 Duitse Militairen.
De Duitsers kwamen met een tegenoffensief en bombardeerden Den Burg.
Vanuit Den Helder vertrokken oorlogsschepen die vanuit zee het eiland beschoten. 10 Texelaars en 4 Georgiërs vluchten met de reddingsboot naar Engeland, om hulp te vragen. De laatste Georgiërs verschansten zich in de vuurtoren, die vanuit zee in flarden werd geschoten.
Van de 800 hebben het er 236 Georgiërs levend afgebracht.
We hadden gelukkig een goede gids en ook een hele goede fotografe.
Woensdagmorgen 16 mei was Cees weer de vroege vogel en nadien Jola en ik kwam als laatste de kamer in.
Jola had havermout gekookt voor ons beiden, en Cees kreeg zijn Brintapap. De havermout was erg dik, de lepel bleef erin staan, maar ja, Jola beweert dat je s morgens een stevig ontbijt moet nemen en over de gehele dag dan minder i.v.m. de lijn.
Nadat we nog koffie/thee hadden gedronken heeft Cees wat rondgereden, want wat hij van plan was lukte niet, omdat het niet meer is toegestaan die route te rijden.
Cees was onze gids, omdat hij er al heel vaak geweest is. Cees reed toen naar Oosterend.
Eerst even rondom het kerkje gewandeld.
We kwamen voorbij een strandjutter, die de spullen in de voortuin had uitgestald.
Wat een troep er toch aanspoelt, niet te geloven.
In een klein straatje kon je beeldjes en een windwijzer kopen, die door de bewoners als huisvlijt waren gemaakt.
We bezochten daar een drankwinkeltje, dat zelf ook diverse wijnsoorten en kruidendranken maakt en bekend staat om zijn wijnkelder.
We mochten de wijnkelder bezichtigen en Jola heeft er een paar mooie fotos gemaakt. Ook kochten we een klein flesje kruidendrank.
Daarna reed Cees naar Oudeschild. Nadat weeven wat hadden rond gewandeldgingen weergenskoffie/thee drinken.
Nadien gingen we met de TX10 mee om te zien hoe garnalen van de zeebodemgevistworden.
Het was erg koud en bovendien een heel sterke wind, gelukkig konden we ook binnen, ofschoon dat natuurlijk niet de bedoeling is.
Binnen kon je ook wat te drinken kopen, de verkoper nam een foto van ons drietjes.
Toen Jola de kuierlatten had genomen kwam diezelfde man ons een grote mars geven voor Jola. (we hadden verteld dat ze een Poolse was).
De zeereis duurde ongeveer 2 uur, geen van drieën zijn we zeeziek geworden, en ik heb ook niemand gezien die het wel was, wat een geluk!
De gevangen garnalen werden aan boord gelijk gekookt, anders zijn ze binnen een heel korte tijd al bedorven.
Er werd uitleg gegeven over wat er gevangen was, want er zaten ook andere vissoorten in de netten, zoals platvis, scholletje en krabben.
Bij het verlaten van het schip kregen we allen een zakje garnalen mee, die we zelf schoon moesten maken, maar dat had de visser ons eerst wel geleerd.
Wel was er bijgezegd dat we dat dezelfde avond moesten doen.
Toen we thuis kwamen hebben we de garnalen voor de zekerheid gelijk in de koeling gedaan, want Jola en ik gingen eerst voor het eten zorgen.
Het werd rijst met nasigroenten, uien en het overgebleven vlees van het hammetje, We hadden nog groentensoep over van de dag ervoor, dus we waren snel klaar.
Na het eten even naar Annie in Breda gemaild en toen we de garnalen buiten wilden gaan pellen was het veel te koud, Cees had enkele garnalen in het gras gelegd en er kwamen al snel zee- en mantelmeeuwen op af, en ook nog Noorse Sterns.
De plastic zak stond buiten op de tafel, maar er waren twee mantelmeeuwen, die als het ware tegen elkaar aan het praten waren.
Cees ging even naar buiten om het dan maar om te schudden en er kwam een heel stel op af. Eën wilde alles voor zich.
Cees en Jola hebben leuke fotos gemaakt van het spectakel.
We zijn niet al te laat naar bed gegaan.
Jola zei nog: morgen eten we geen havermoutse pap, dat vond ik ook een heel goed idee, want we hadden nog broodjes en krentenbollen over. Jola had nog nooit krentenbollen gegeten, die kende ze niet, dus dat kwam goed uit.
Welterusten, en slaap maar uit hoor Jola. (ze was altijd vroeg wakker)
Dinsdagmorgen 15 mei was Cees al om 7.00 uur opgestaan, want hij zou harde broodjes en croisants halen in de winkel op het park, dat was de avond ervoor afgesproken.
De vrouwtjes zijn later pas opgestaan. Ik was net aangekleed toen Cees met een grote paraplu thuiskwam. Wat een weer!
We gingen gezellig met ons drietjes de lekkernijen lekker verorbenen en toen dit alles voorbij was en ook de afwas was gedaan, kwam de zon heel schuchter om de hoek kijken.
We gingen naar Ecomare, want daar is het grotendeels ook overdekt, en de regen deerde ons dan niet. Het museum gaat over Texel, de wadden en de zee.
De eerste foto is een potvis bij Ecomare met Jola en ik.
Cees heeft de foto gemaakt.
De tweede foto is een virtine waar ik achter sta, met de grote zeevogels.
Er was heel veel te zien, zoals allerhande opgezette vogels, ook een heel groot geraamte van een zeedier. Vissen, schelpen, en natuurlijk zeehonden, die daar tevens opgevangen worden als ze in nood verkeren, bovendien gewonde vogels.
De derde foto en de vierde foto:
Hier worden de zeehonden gevoerd en 3 jonkies.
De vijfde foto een vitrine en de zesde foto schelpen
In het Ecomare restaurant soep met brood gegeten (er stond bij; een broodje, maar ik denk dat ze daar niet weten wat een broodje is, want het was een stuk brood.
Onderweg naar huis bij PLUS goed ingeslagen, zodat we niet zo snel zonder zitten, daar was ook een gratis parkeerplaats wat je bijna nergens meer aantreft.
Thuisgekomen eerst koffie/thee gedronken, nadien waste Jola af en waste ze tevens de spinazie, die we gekocht hadden.
Ik braadde het hammetje dat we gekocht hadden en kookte de spinazie, en kookte terwijl verse groentensoep, en ook nog custard.
Toen de spinazie gaar was heb ik er een pakje puree doorgedaan, want Jola en Cees houden niet zo van aardappelen, en zo vonden ze het toch wel lekker.
Dus we aten best uitgebreid, groentensoep, spinazie stamp met een plak gebraden ham, en vanillevla als toetje.
We vonden het allemaal lekker dus wat wil een mens nog meer.
Samen afgewassen en nadien even Jola een zwemles geven, want ze kan niet zwemmen.
Ik haalde het krukje uit de badkamer en ging erop liggen om de slagen voor te doen, Cees deed het vanuitzijn stoel, z.g. rugzwemmen en de slag met zijn voeten. Wat moest Jola lachen, ik zou haar gedachten wel eens graag gelezen hebben over die twee oude mensen.
Samen nadien nog gezellig wat gebabbeld en wat op de PC gekeken en ik naar Maartje, de dochter van Cees het verslag in het kort gemaild en toen naar bed. Uitslapen Jola!
Zaterdag 12 mei 2012, had ik Jola mijn presentjes ook alvast gegeven, een lederen A4-tas, een groot boek over Madagaskar in het Pools, veel te moeilijk voor mij, een blauwe koffermodeltas, 2 kop en schotels, en 1 tegeltje. Ook Cees had nog een tegeltje dat ik vorig jaar al aan hem gegeven had voor Jola.
In Raamsdonksveer aangekomen eerst lekker weer wat gebabbeld en nadien hebben we samen zakjes met snoepjes gevuld voor de winkel van Cees zijn schoondochter.
Na het middageten zijn we naar die schoondochter van Cees gegaan, omdat die dinsdags 15 mei jarig is, en wij dan niet thuis zouden zijn. Ook enkele familieleden van haar vanuit Limburg waren overgekomen, en het was gezellig.
Nadien gingen we naar de chinees voor een menutje, maar Jola en ik bleven in de auto wat in het Pools en Nederlands kletsen. We hebben het over van alles gehad en natuurlijk het woordenboek erbij.
Na gezellig na het eten nog wat nagekletst te hebben kwam Maartje, de dochter van Cees, om Jola te begroeten en alvast afscheid van ons te nemen voor de vakantie.
Ze is erg bezorgd om haar vader, en ik moet goed voor hem zorgen zegt ze altijd.
Ik begrijp haar heel goed, want ze was thuisgebleven toen haar moeder op het vakantieadres in 2009 was overleden, ze had er niet bij stilgestaan dat het zo erg met haar moeder gesteld was, en ze dacht haar thuis te kunnen verwelkomen.
Jola en ik hadden een Jägermeistertje genomen en sliepen snel in.
Maandag 14 mei s morgens was Cees natuurlijk weer de eerste vroege vogel, en had voor ons allen het ontbijt al klaar.
Nadien werden de spullen bij elkaar gezet en laadde Cees alles in de auto en dan op naar Texel.
Het was stralend weer , niet al te warm maar wel fijn zo. De TomTom zat er volgens Cees enkele keren naast, maar dat zal wel aan onze onkunde gelegen hebben. Alles moet je leren. Het ging al stukken beter dan de eerste keer.
We hadden een fijne rit zonder file, onderweg dronken we koffie/thee bij Cheque Point Charlie
U zult zich afvragen Cheque Point Charlie op de weg naar den Helder?
De kwestie is dat we vanwege de interesse van Jola, voor het waterige Nederland met zijn bijzondere waterwerken een ommetje hebben gemaakt. Niet de weg langs Amsterdam Alkmaar- den Helder, maar via Lelystad over de Houtribdijk naar Enkhuizen, en door de Beemster naar den Helder. Halverwege Tussen het IJselmeer en het Markermeer is op de oude werkhaven Cheque Point Charlie.
Het was een eenvoudige koffietent, waar je wel je auto in de gaten kon houden, en de koffie/thee smaakte heel goed.
De reis werd voortgezet naar Den Helder, daar moesten we een half uur wachten voordat we op de boot konden. Jola en ik gingen op zoek naar een toilet, maar dat was een behoorlijk end lopen, en Cees zou nadien wel naar ons uitkijken op de boot.
We zagen hem de boot oprijden, maar wij als voetgangers moesten een aparte strook nemen en naar beneden, op de boot gingen we naar boven en even later zagen we die lieverd al zwaaiend naast zijn auto staan. Wij ernaar toe en Jola en Cees gingen even terug naar boven om enkele fotos te kunnen nemen. Ik bleef liever bij de auto, i.v.m. al onze spullen die ze zo zagen liggen.
Kort nadien toen hun nog maar net terug waren konden we al van de boot en Cees wist de weg naar ons huisje op zijn duimpje, dus binnen niet al te lange tijd waren we bij Landal, en Cees ging even naar de receptie voor de sleutel van ons huisje. Wij kregen nummer 189.
De kamers waren ongeveer even groot, maar een had een wastafel, die gaven we maar aan Jola, want je kon net zo goed in de badkamer terecht.
Daar was een bad, douche en wastafel.
De tassen werden uitgepakt en we deden alles in de kasten, de bedden werden door Jola en mij opgemaakt.
Ik maakte rijst klaar, bakte enkele uien en vlees erbij, een pakje nasigroenten, als toetje een puddinkje die we nog over hadden van onderweg, en dat was onze eerste maaltijd. Na het eten zijn we op het park bij De Spar boodschappen gaan doen en Cees liet ons de wilde zee zien, doch wij wilden wel naar ons huisje, want het goot en waaide, het was erg koud.
Thuisgekomen een skuumkoppe (dit is Texels bier)gelijk uitgeprobeerd. Jola en ik ook een klein glaasje, Cees een flesje.
Na zdrowie Dziadek (opa Tez na zdrowie Jola en Tonnie
Nog even een paar mailtjes op Cees zijn laptop gelezen en verzonden en toen naar bed.
Via de mails, hadden we met Jola afgesproken welke tijd we naar Texel zouden gaan, en natuurlijk als het haar uitkwam, want zij werkt tenslotte en wij zijn vrij in tijden, we hebben immers altijd vakantie.
Vrijdag kwam Cees naar mij, en deden we wat boodschappen, en zaterdag 12 mei zou Jola komen. Omdat ze in Breda aan zou komen gingen we ze van mij uit ophalen, en Jola was daar van op de hoogte, zodat ze mij een berichtje kon sturen via de mobiel.
Zaterdag 12 mei berichtte ze vanuit Enschede, dat ze in Nederland was en nadien vanuit Amsterdam, dat ze om 13.30 in Breda zou zijn. We hoorden niets meer, ik zei tegen Cees, volgens mij is ze al in Breda en gaat ze er vanuit dat we dat weten.
Daar het intussen half twee was berichtte ik gdzie jestes? Waar ben je? Ze berichtte in Breda, dus belde ik maar even, en zei: we komen eraan .
Wij direct er naar toe, dat is gelukkig maar 10 minuten rijden, dus was er nog geen paniek hoor.
Die lieve meid stond daar moederziel alleen op ons te wachten.
Koffer erin en wij, nadat we natuurlijk wat kusjes hadden uitgedeeld en op naar mijn huis. Je mag daar niet parkeren, zie je.
De koffer naar binnen, thee en koffie gezet en even gezellig wat gebabbeld samen, daarna mijn tuin en prachtige bank bezichtigd, wat allemaal het werk van Cees (dziadek=opa) is.
Het huis ook even doorlopen, zodat ze wist waar wij en waar zij kon slapen. In onze kamer het kastje en de 3 aquarelletjes die Cees gemaakt even geshowd, nadien al het spul dat bij mij hangt en staat dat van Poolse afkomst is.
Jola verwende ons met presentjes, maar we hadden het tevens over de Mis, want ze wilde naar de Mis had ze geschreven, en dat kwam goed uit, want in Breda was er zondags om 9.15 uur een H.Mis in het Pools.
Cees vond het ook een goed idee, want in Raamsdonksveer is dat moeilijker.
s Avonds samen friet gehaald, zodat ze het kleine Poolse winkeltje even kon bekijken, dat daar tegenover is.
We zijn niet al te laat naar bed gegaan, want we wilden wel op tijd in de kerk zijn.
s Zondags wel met de auto naar de Poolse Mis, de kerk zat helemaal vol, echt niet te geloven, daar kunnen de Nederlandse priesters jaloers op zijn. Hieronder Sacramentskerk Breda Ginnekenweg 333.
Nadat ik de afwas gedaan had (in de machine hoor!) zijn we naar Raamsdonkveer gereden.
Woensdag 9 mei 2012 naar de internist, ze was tevreden met de bloeduitslagen, maar omdat ik mijn been opengestoten had, mag ik nu 1 Hydrea i.p.v. 2. Inderdaad was het snel genezen nadien. Christ kwam ook nog even en wil de heg knippen op zich nemen, omdat het te zwaar is voor Cees. Wel koop ik een betere heggenschaar daar hij hem inkort, omdat de heg wat doodsw is, en een schutting aan de straat is zo kistachtig vind ik.
Donderdag 10 mei, Ronald met zijn gezin kwam nog even op visite voordat we op vakantie gaan.
Vrijdag 11 mei, cees heeft het gras gemaaid en samen hebben we boodschappen gedaan.
Zaterdag 12 mei Jolanda van de bus opgehaald, alles was zeer goed verlopen.
Zondag 13 mei, met al onze spullen voor de vakantie naar R'veer.
Maandag 14 mei naar Texel met ons drietjes.
Vrijdag 18 mei heeft Chrisat de heg geknipt en gekortwiekt, ook al veel afval opgeruimd en er stonden nog 2 hele grote plastic zakken.
Maandag 21 mei naar Marknesse om de Orchideeën Hoeve te bezoeken.
Woensdag 23 mei weer thuis in Raamsdonkveer. Alles gewassen, en opgevouwen. 's avonds kwam de hulp van Cees no even, want dat is ook een Poolse van origine.
Donderdagmorgen 24 mei kwam Maartje de dochter van Cees. 's middags naar Monika, de Poolse hulp, zodat Jola eens Pools kan kletsen met haar. 's avonds naar Breda met Jola en Cees.
Vrijdag 25 mei heeft Cees de bank een keer geverfd, doch omdat ze hier in de buurt heel de trottoir open hebben liggen, was er best veel stof op gekomen, dus nog een keer overdoen. 's avonds hebben we samen enkele Poolse gedenktekenen bezocht en bekeken. De tank, Matka Boska en nog een met de Poolse Adelaar erop.
Zaterdag 26 mei hebben we Jola tijdig naar de bushalte gebracht en hebben we gewacht totdat ze in kon stappen.
Zondag 27 mei, kwam Ronald en Jolanda ons een bezoekje brengen. Mijn muis werkt niet al tegoed en ook de luidspreker is kapot, die zal hij voor mij gaan halen. De luidspreker is wel tijdelijk gemaakt, maar kan hem niet uit zetten. 's avonds naar Raamsdonkveer, want Correke wilde een bezoekje brengen.
Maandag 28 mei kwam Correke, ze ging voor mij nog haakgaren halen. 's avonds naar huis.
Dinsdag 29 mei was ik erg lui, snap er niets van, om 10.00 uur naar bed gegaan.
Woensdag 30 mei, nog met mijn oudste zus gemaild. Mijn vriendin belde ook nog, of alles goed gegaan was. Haar hulp heeft haar al 3 weken in de steek gelaten, niet leuk dus.
Donderdag 31 mei gewoon thuis wat zitten haken en wat gecomputerd. Ik ben ook bezig verslagen te maken over Texel. Tijdens de vakantie had ik het al in het kort naar de dochter van Cees gedaan.
Ten dzjiecie jest od rok temu, kiedy bylas u dziadek. Rzem ja e-mail po Polsku i dziadek po Niderlandzkie, to jest bardzo dobrze, ty juz znasz duzo po Holenderskie, i ja troche po Polsku. Ten rok my pojedziemy razem do Texel, mam nadzieje to mamy bardzo fajne czas
Nastepny dzjecie jest nie od Breda ale od Lezajsku.
Woensdag 4 april naar handwerken Prinsenbeek nadien naar mijn zus, 20.00 uur naar huis. Donderdag 5 april naar Corry. Vrijdag 6 april Naar Cees Zaterdag 7 april met Cees naar Nanda en Kiske in Made, we hebben er gezellig gebabbeld.
Zondag 8 april met Cees naar Hoge- en Lage Zwaluwe gereden, het regende dus alleen goed rondgekeken. Maandag 9 april, tweede paasdag, naar huis, Cees kon het niet laten om in de tuin te werken en heeft er heel veel wortels verwijderd, van onze voormalige pruimenboom. Het regende iedere keer, dus met een smoesje van koffie etc. maar weer even binnen. Dinsdag 10 april naar Heksenwiel. Woensdag 11 april kwam mijn zus Jo hier, gezellig wat zitten frutsen. Donderdag 12 april naar Corry. Vrijdag 13 april, Sjef zijn zus Jo is jarig maar heeft de verjaardag verzet, 's middags kwam Cees en heeft weer in de tuin gewerkt, hier en daar wat tegels eruit, om het aan te vullen waar de bank, die hij aan het maken is komt te staan, dus wat meer bloemenruimte. Zaterdag 14 april en zondag 15 april ging hij nog verder met de tuin, want volgende week wil hij grasmatten leggen in de vorm van een circel.
Maandag 16 april kwam mijn hulp weer. Dinsdag 17 april Bingo, een heel gezellige middag was het, met ook redelijk weer. Donderdag 19 april Corry bezocht en tevens boodschappen gedaan. Vrijdag 20 april heeft Cees waar er kleine stukjes van de tegels af waren opgevuld met een beetje cement, nadien naar zijn huis. Zaterdag 21 april Met Cees naar de Avri alvast kijken voor grasmatten en naar de Gamma om verf voor de bank te kopen. Zondag 22 april naar huis en we waren nog niet zo lang thuis toen kwam Jolanda en Ronald, hij heeft Cees ook nog even geholpen met de tomtom. Ik moest om 13.00 naar Oud-Gastel, want mijn jongste zus was jarig geweest.
Maandag 23 april kwam mijn hulp weer. Dinsdag 24 april naar Heksenwiel. Woensdag 25 april naar mijn zus Jo. Donderdag 26 april naar de podotherapeut en laat in de middag bracht de zoon van Cees de bank met zijn busje, want die is niet zo klein. Vrijdag 27 april is Cees de graszoden gaan halen en ook een grasroller voor een weekend gehuurd. Zaterdag was er een gouden bruiloft van mijn zus Riet en zwager Kees, mijn nicht Carola kwam vanuit Purmerend mij ophalen, helaas was haar vriend ziek, eerst gezellig samen bijgekletst, en toen naar Prinsenbeek, het was heel gezellig. Kees de bruidegom kon wel heel slecht lopen, want nadat hij voor borstkanker geholpen is en nog steeds medicijnen daarvoor, kreeg hij bovendien spierreuma, dat is niet niks hoor!
Zondag 29 april kwam de aangetrouwde kleinzoon Huub met Cees om samen die graszoden vakkundig te leggen, wat een werkers, die voor mij klaar staan, waar vind je het? De zoon brengt de bank de kleinzoon helpt met de tuin! Maandag 30 april Koninginnedag naar Cees, want zijn nichtje Joke uit Rotterdag kwam met haar man Henk. Hij nodigde zijn zoon Cees en schoondochter Annie ook uit, hij had stokbrood om af te bakken en diverse kaasjes. Ik had 2 schalen koude schotel gemaakt en dat ging er gelukkig heel goed in. Juultje, een kleindochter was er ook bij, maar hoefde geen eten. Dinsdag 1 mei, naar huis en heb ik de Heksenwiel afgebeld. Woensdag 2 mei, lekker thuis wat gefrutseld. Vrijdag 4 mei, eerst met de taxi naar Lidll, nadien naar Sjef zijn zus Annie en haar man Piet, voor hun verjaardag, want ze vieren het altijd tegelijk, daar ze kort op elkaar jarig zijn. Sjef zijn zus Riet was er ook, maar met haar man ging het heel slecht, ofschoon hij nog wel naar de dagopvang was gegaan. Prostaatkanker heeft hij, en alles uitgezaaid schijnbaar en heel veel pijn.Cees kwam na de middag t/m zondag. Zondag 6 mei hebben we een heel fijne wandeling gemaakt, het was wel erg fris, maar droog en dat is al een wonder tegenwoordig. Maandag 7 mei kwam mijn hulp.
Ik ben Tonnie van Riel
