De 14de etappe van Aoste naar Domodossola bracht het Giropeloton in Zwitserland. Er stonden ook 2 bergen op het programma, namelijk de Sint-Bernardspas (1875m) en de Simplonpas (2005m). Wie niet meer meereed vandaag was Rujano (Selle Italia). De Colombiaan stapte gisteren uit de Giro op 3km van de streep in La Thuile.
Een groepje van elf renners reed als eerste over de top van de Sint-Bernardspas: Baliani en Laverde (Panaria), Tschopp en Zampieri (Phonak), Casar (La Française des Jeux), Schumacher (Gerolsteiner), Flores (Euskaltel), Illiano (Selle Italia), Tiralongo (Lampre), Parra (Cofidis) en Perez (Caisse d'épargne).
Er was onderweg slecht nieuws voor de Belgen, want Staf Scheirlinckx (Cofidis) moest opgeven na een val. Hij brak daarbij het sleutelbeen en enkele beentjes in de hand. Normaal mocht hij aantreden in de Tour de France, maar zijn deelname valt nu in het water.
De elf raakten samen over de Simplonpas, enkel Parra had af en toe wat moeite, maar kon uiteindelijk de rest toch bijbenen. Balliani fietste als eerste over de top en rijfde zo de bergtrui binnen. Daarna volgde nog een lange afdaling en er werd geen poging ondernomen om te demarreren. Het peloton bevond zich op een ruime achterstand van de kopgroep. Op 10km kwam dan de eerste aanval, die was van Parra. Hij probeerde het even later nog eens, maar ook dan slaagde hij niet in zijn opzet. Perez en Laverde hadden meer succes toen ze op 5km met z'n tweeën de anderen achterlieten. Ze sprintten voor de zege en Laverde bleek de sterkste.
De 13de etappe was er een van Alessandria naar La Thuile. De enige berg van de dag die de renners over moesten was de Colle San Carlo (1951m). Nadien volgde nog een afdaling van 8km tot de aankomst.
Zes renners kleurden de rit door een vlucht op te zetten na een goede 80km wedstrijd. Het waren Knees (Milram), Poilvet (Crédit Agricole), Bruseghin (Lampre), Serpa (Selle Italia), Julia Cegarra (Caisse d'épargne) en Bonnaire (Bouygues Télécom). Toen het zestal op 20km van La Thuile de Colle San Carlo aanvatte hadden ze nog een minuut voorsprong.
Het wolkendek was de hele dag al grijs en dicht en heel vaak vielen er regenbuien door, dit maakte dat de klim nog zwaarder was dan anders. Vooraan reden Bruseghin en Serpa alleen, maar Bruseghin kon het tempo van zijn metgezel niet aan en zakte weg. Uit het peloton reed Rujano weg tot bij zijn ploegmaat Serpa. Ze werden beiden echter ingehaald door wat er nog restte van het peloton.
Uiteindelijk bleef een groepje van acht op kop: Caruso en Scarponi voor Liberty Seguros, Piepoli en Simoni voor Saunier Duval, Basso en Sastre voor CSC, Gutierrez (Phonak) en Rujano (Selle Italia). Het duo van Saunier Duval en Basso hielden het het langste vol. Simoni moest even later echter ook de rol lossen. In de afdaling was Basso zeer behoedzaam en zo had Piepoli voldoende voorsprong om de dagzege binnen te rijven. Basso zelf vergroot dan weer zijn leiderspositie in het algemeen klassement.
De 8ste etappe bracht de renners van Civitanova Marche naar de Passo Lanciano op 1294m hoogte. Een etappe in de Abruzzen dus, dit betekende een grote motivatie voor Danilo Di Luca die van deze streek afkomstig is.
Na een zestigtal kilometer ontstond een kopgroep van 14 renners: Baguet (QuickStep), Kuyckx (Davitamon-Lotto), Moletta (Gerolsteiner), Bruseghin (Lampre), Sorensen (CSC), Niermann (Rabobank), Calzati (AG2R), Perez (Caisse d'épargne), Flores (Euskaltel), Cortinovis (Milram), Anza (Selle Italia) en Edaleine en Poilvet voor Crédit Agricole. Ook Pinotti (Saunier Duval) was één van hen, maar die raakte als eerste achterop. In het peloton waren het Liquigas en Saunier Duval die het werk voor hun rekening namen, respectievelijk voor Di Luca en Simoni. Naarmate de slotklim dichterbij kwam, probeerden vooraan renners weg te rijden. Zo ook onze Serge Baguet, maar een solo zat er niet in. Bruseghin plaatste een demarrage op het begin van de klim. Hij zou echter bijgehaald worden door de favorieten.
Op de Passo Lanciano hield Sastre (CSC) er, in dienst van Basso, een hoog tempo op na. Slechts enkelen konden mee: Simoni (Saunier Duval), Piepoli (Saunier Duval), Cunego (Lampre), José Enrique Gutierrez (Phonak), Mazzanti (Panaria), Caruso (Liberty Seguros), Rujano (Selle Italia) en Di Luca. Opvallend was dat Savoldelli (Discovery Channel) het tempo van dit groepje niet aankon. Ook Di Luca hield lange tijd aan het rekkertje en op 5km van de top moest hij lossen.
Iedereen zat te wachten op een demarrage van de overblijvende Italiaanse topfavorieten: Basso, Cunego en Simoni. Het was echter eerst Rujano, de derde van vorig jaar, die het vuur aan de lont stak. Hij raakte niet ver weg en Cunego plaatste dan maar een snedige demarrage. Enkel Basso kon mee en het duurde niet lang of hij ging er al alleen vandoor. Niemand vormde nog een bedreiging voor hem en Basso fietste zich zo in het roze. Savoldelli kwam binnen in een groepje op 2'20".
De 2de etappe in deze 89ste Giro bracht de renners van Bergen naar Charleroi in 197km. 4 renners reden lange tijd op kop: Arnaud Labbe (Bouygues Télécom), Mickael Delage (La Française des Jeux), Gabriele Missaglia (Selle Italia) en Albizuri (Euskaltel). Op de Cote de Silenrieux plaatste Labbe een demarrage, maar dat was enkel om alleen over de top te rijden. Even later werd hij weer bijgehaald door zijn 3 kompanen. Hij fietst morgen rond in de bergtrui, want hij heeft evenveel punten als Savoldelli en die draagt de roze trui. In het peloton waren het de mannen van Milram en Davitamon-Lotto die werkten, respectievelijk voor Petacchi en McEwen. Vooraan liet Messaglia zijn medevluchters achter, enkele kilometers verder sloot Albizuri bij hem aan. Hun poging was tevergeefs, het peloton greep hen op 20km van de meet. De renners stevenden af op een pelotonsspurt. Milram zette een heuse trein op voor hun kopman Petacchi, maar die kon het werk niet afmaken. Het was McEwen die de sprint won voor Pollack en Bettini. Savoldelli blijft in het roze.
Vandaag is in het Luikse Seraing de strijd om de roze trui van start gegaan. De Giro-karavaan zal de komende vier dagen in Wallonië blijven, daarna trekken de renners naar Italië. De Ronde van Italië is in ons land omdat het precies 60 jaar geleden is dat België en Italië het Accord du Charbon sloten. België had immers nood aan werkkrachten en Italië aan steenkool. Ook wil men van de gelegenheid gebruik maken om de mijnramp in Marcinelle, 50 jaar terug, te herdenken. Hierbij kwamen 262 mensen om het leven.
Er werd begonnen met een proloog van 6,2km in Seraing. Op dit kleine parcours was een klimmetje aanwezig en voor de meesten was het een lastig traject. De topfavorieten in deze Giro zijn Italianen: Basso (CSC), Cunego (Lampre), Di Luca (Liquigas), Savoldelli (Discovery Channel) en Simoni (Saunier Duval). Zij moesten zorgen dat ze niet te veel tijd verloren op elkaar en dat was voor hen geen al te zware opdracht. Savoldelli won zelfs de kleine tijdrit en deed dat zeer indrukwekkend. Als Giro-winnaar van de laatste editie mocht hij als laatste van start gaan en hij verpulverde de tijd van McGee (La Française des Jeux).
Top 10
01.P.Savoldelli
6,2 km in 7'50"
02.B.McGee
op 11"
03.J.E.Gutierrez Cataluna
13"
04.S.Schumacher
13"
05.S.Honchar
15"
06.F.Perez
16"
07.J.I.Gutierrez Palacios
16"
08.M.Rogers
17"
09.D.Rebellin
18"
10.D.Di Luca
19"
13.I.Basso (23")
15.D.Cunego (25")
16.G.Simoni (26")
Deze tijden gelden eveneens voor het algemeen klassement.
Na 25km wedstrijd reed een duo op kop: Frédéric Finot (La Française Des Jeux) en José Luis Arrieta (AG2R). Ze konden hun voorspong opbouwen tot meer dan 7 minuten, maar op 77km van de aankomst was hun rijk al uit. Daarna volgden enkele ontsnappingspogingen, maar tot op 63km van het einde slaagde niemand in zijn opzet. Toen raakten Oscar Freire (Rabobank) en Alexander Moos (Phonak) wel weg uit het peloton.
Liquigas, de ploeg van Danilo Di Luca, zette zich voor de volle 100 procent in om het vluchtersduo te vatten. Hun kopman nadert met het oog op de Giro d'Italia namelijk stilaan zijn topconditie. Op de Cote de Bohissau stak Bettini zijn neus even aan het venster en liet daarna zijn ploeg QuickStep werk maken van de achtervolging. Vooral Serge Baguet bleek vandaag heel sterk te zijn.
Op ongeveer 13km van de meet begon het uitgedund peloton aan de beklimming van de Cote de Ahin. Hier werden Freire en Moos bijgehaald. Er ontstond een kopgroepje van vier renners: Kessler (T-Mobile), Astarloa (Team Barloworld), Bettini (QuickStep) en Valverde (Caisse d'Epargne). Bettini reed de hele dag zeer nerveus rond, zo botste hij bijna op een wagen die op het voetpad geparkeerd stond. Het kopgroepje smeltte samen met enkele achtervolgers, waarbij klinkende namen als Basso (CSC), Frank Schleck (CSC), Danilo Di Luca (Liquigas) en Sinkewitz (T-Mobile). Onder impuls van deze laatste raakten zeven renners voorop. Schleck, Bettini, Valverde, Di Luca, Sanchez (Euskaltel) en David Etxebarria (Liberty Seguros) vergezelden Sinkewitz. Even later sloot ook Marzoli (Lampre) aan.
Maar de vluchters bleven niet voorop tot de Muur van Hoei, want op iets meer dan 4km haalde een groep met onder andere Björn Leukemans (Davitamon-Lotto) hen bij. Diezelfde Leukemans demarreerde op 2,5km van de streep, maar tijdens de beklimming van de Muur van Hoei werd hij overspoeld door de achtervolgende groep, die ondertussen al flink was uitgebreid. De laatste kilometer was zeer spannend. Astarloa probeerde weg te rijden, maar dat lukte hem niet. Het werd dan een nek-aan-nekrace tussen Sanchez, Valverde en Kroon (CSC) en van hen was Valverde de beste.
Tom Boonen geniet nu wel van een vakantie, maar niet alle renners zitten stil. Gisteren is men namelijk begonnen aan het drieluik Amstel - Waalse Pijl - Luik-Bastenaken-Luik. Erwin Thijs (Unibet) was er alvast klaar voor, hij gleed immers mee in een vroege vlucht. Zijn medevluchters waren Moreau (AG2R), Albasini (Liquigas), Schmitz (T-Mobile) en Weissinger (Skill-Shimano). Moreau loste na enige tijd uit de kopgroep. Weissinger zal deze Amstel niet snel vergeten, want hij werd uit de wedstrijd gezet. Nadat hij was lek gereden, profiteerde hij iets te veel van de volgwagen en werd daarom door de wedstrijdjury uit de race gehaald. Zo bleven enkel nog Thijs, Albasini en Schmitz voorop. De drie reden op zo'n 50km van het einde opnieuw in het peloton.
Daarna volgde een onrustige fase met lekke banden en ontsnappingspogingen. Op meer dan 30km raakten drie renners weg: Astarloa (Team Barloworld), Bertagnolli (Cofidis) en Wesemann (T-Mobile). Deze laatste slaagde erin van zijn kompannen weg te rijden. Op de Keutenberg, iets meer dan 10km van de streep, had Wesemann het gezelschap van Bettini (QuickStep). In de achtergrond was Erik Dekker (Rabobank) uit de wedstrijd gestapt na een lekke band, zo maakte hij een eind aan zijn laatste Amstel Gold Race. Enkele renners sloten bij het tweetal aan en met nog 8km te gaan viel de Luxemburgse kampioen Frank Schleck (CSC) aan. Hij bleef uit de greep van de achtervolgers en kwam zo als eerste boven op de Cauberg. Wesemann die nog had geprobeerd tot bij Schleck te rijden werd tweede. Boogerd (Rabobank) finishte als derde.
Zoals eerder deze week vermeld, is de schorsing van veldrijder Ben Berden verlengd tot januari volgend jaar. Maar Berden blijft niet bij de pakken zitten. Hij heeft namelijk een nieuwe sponsor gevonden, meer bepaald internetbedrijf webking.be en businessclub EBBB. Zij boden Berden een contract aan tot eind februari volgend jaar. Lang zal Berden dus niet voor zijn team in competitie kunnen komen. Na die eerste weken zal dan worden beslist over een verlenging van het contract. Berden is de enige renner in het team en zal rijden bij de elite zonder contract.
Slecht nieuws voor veldrijder Ben Berden: zijn schorsing wordt verlengd tot 12 januari 2007. Berden werd na de veldrit in Essen in 2004 betrapt op doping. Hij gaf onmiddellijk toe dat hij EPO had gebruikt en dat hij verkeerd had gehandeld. Berden werd daarop door de KBWB geschorst tot 11 april 2006, maar de UCI was daar niet tevreden mee. Volgens de UCI moet een dopingzondaar twee jaar schorsing krijgen. Ze diende dan ook een klacht in bij het TAS.
Zijn advocaat Lieven Maesschalk zegt dat Berden nu opnieuw een zware klap heeft moeten incasseren. Na de eerste schorsing werd immers bepaald dat Berden moest opdraaien voor de gerechtskosten. Hij werkte al een tijd als postbode en bereidde zich voor op een terugkeer in het veld, maar dat lijkt nu wel heel veraf.
Wie gisteren naar Parijs-Roubaix heeft gekeken, of deze morgen de krant heeft opengeslaan weet alles over het treinincident van gisteren in de Helleklassieker. Fabian Cancellara reed gisteren van zijn kompannen weg op kasseistrook 5. Enkel Gusev kon hem volgen, maar die moest even later lossen. Na Cancellara werd een groepje van drie gevormd: Peter Van Petegem (Davitamon-Lotto) en Leif Hoste en Vladimir Gusev (Discovery Channel). Zij volgden op 10km van de Vélodrôme in Roubaix op 30" van Cancellara. Maar plots stonden ze voor een gesloten overweg. De drie slalomden tussen de slagbomen door en zetten de achtervolging verder. In het reglement staat echter dat renners voor een gesloten overweg moeten halt houden zoniet volgt een sanctie. En de jury van Parijs-Roubaix paste het reglement toe. Hoste, Van Petegem en Gusev, die in deze volgorde over de meet waren gereden, werden gediskwallificeerd. Zo werd Boonen tweede en Ballan derde. De vraag is of de jury niet heeft overdreven in haar beslissing, en als ze het reglement tot op de letter wil toepassen moet ze ook nog anderen uit de uitslag schrappen. Ook het tweede groepje achtervolgers, Flecha (Rabobank), Ballan (Lampre) en Boonen (QuickStep) moet dan gediskwallifisseerd worden, zij wachtten wel tot de trein voorbij was, maar reden door de nog steeds gesloten slagbomen en ook dat is niet toegelaten. En wat dan met Cancellara? Het verschil tussen hem en de achtervolgers was amper een halve minuut, is hij dan niet door het rode licht gereden, en heeft hij de bel dan niet genegeerd?
Marc Sergeant (Davitamon-Lotto) gaat samen met Johan Bruyneel en Dirk Demol (Discovery Channel) een klacht indienen bij de UCI omdat zij het niet correct vinden dat het groepje Boonen wel in de uitslag wordt opgenomen. Of hun klacht een verschil kan maken valt af te wachten, maar als dat zo is dan zou Bernhard Eisel (La Française des Jeux) tweede worden.
Traditioneel staat de woensdag tussen de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix Gent-Wevelgem op het programma, dat was dit jaar niet anders. In het begin van de wedstrijd gebeurden niet veel noemenswaardige dingen. Er was hier en daar een vlucht zoals die van Eisel (La Française des Jeux) en Gusev (Discovery Channel), maar de wedstrijd brak pas open op 56km van de streep, na de eerste van de twee beklimmingen van de Kemmelberg. Een groepje van vijf man raakte weg: De Jongh (QuickStep), Hasselbacher (Gerolsteiner), Cortinovis (Milram), Geslin (Bouygues Télécom) en de Belg Wim Vansevenant (Davitamon-Lotto). Zij werden in volle finale gegrepen door een eerste groep, met daarin Petacchi. Boonen zat in een achtervolgend groepje dat nooit meer kon terugkeren. Op 13km van de streep viel Bert Roesems (Davitamon-Lotto) aan. Hij ging tot het uiterste om voorop te blijven en de Milram-ploeg die de sprint diende voor te bereiden voor Petacchi werd zwaar afgemat. Op het einde kwam Petacchi dan ook mannetjes tekort om hem bij te staan in de spurt. Pozzato (QuickStep) viel in de laatste kilometer aan, Roesems was ondertussen ingelopen door de groep. Maar nog vier renners reden voorbij Pozzato en één van hen was Hushovd (Crédit Agricole). Hij schreef zo Gent-Wevelgem op zijn naam.
De Ronde van Vlaanderen startte deze ochtend omstreeks kwart voor tien op de Grote Markt van Brugge en ondanks het druilerige weer zat de sfeer er bij de toeschouwers goed in. Het parcours was 258km lang en de renners moesten over maar liefst 17 hellingen om de finish in Meerbeke te bereiken. Tom Boonen kwam als topfavoriet aan de start, de vraag was tot wat de andere mannen in staat waren.
Onder impuls van Thierry Marichal (Cofidis) raakte een groep van zes renners voor de heuvelzone weg: Rik Reinerink (Skil-Shimano), Bram Schmitz (T-Mobile), Ludovic Auger (La Française des jeux), David Boucher (Unibet) en Michael Albasini (Liquigas). Zij behaalden een voorsprong van iets meer dan vier minuten.
De eerste helling van de dag was de Molenberg. Reinerink en Boucher konden het tempo van hun vier kompanen niet meer aan en moesten lossen. In het peloton zette Boonen zich op kop. De Oude Kwaremont kwam als derde aan de beurt en in de aanloop hiernaartoe, gaf Hammond (Discovery Channel) op. Dit was al de tweede ploegmaat van Hoste en Hincapie die wegviel, want ook Barry was al uit de wedstrijd gestapt. Davitamon-Lotto kampte gedurende de eerste helft van de race eveneens met problemen. De Vocht viel en liep daarbij een gebroken rib en een elleboogbreuk op, zo bleek later. Van Petegem had een lekke band in de aanloop naar de Molenberg, maar kon tijdig terugkeren. Van Bon gaf op op 109km van Meerbeke. Maar dan terug naar de beklimming van de Oude Kwaremont. Op de top bleven van de kopgroep enkel nog de Nederlander Schmitz en de Belg Marichal over.
Daarna stond de Paterberg op het menu. Hier maakte QuickStep een sterke indruk, met vier man reden ze over de hele breedte van de weg en legden ze het tempo op. Boonen toonde zich even later op de Koppenberg. Hij begon als eerste aan de klim en liet een sterke indruk na. Vooraf werd veel over de Koppenberg gezegd en geschreven en het zorgde inderdaad voor spektakel. Hoewel het wegdek niet nat lag, stond meer dan de helft van de renners stil. Onder hen ook Niko Eeckhout, hij had nochtans meer van de wedstrijd verwacht. Wel was hij in de eerste kilometers tegen de vlakte gegaan.
Door de forcing die Boonen op de Koppenberg voerde, onstond een aantrekkelijke groep: Boonen en Bettini (QuickStep), Cancellara en Kroon (CSC), Hoste en Hincapie (Discovery Channel), Van Petegem (Davitamon-Lotto), Ballan (Lampre), Flecha (Rabobank), Petito (Tenax), Ventoso (Saunier Duval) en Julia (Caisse d'Epargne-Illes Balears. Op 64km van de aankomst, in de aanloop naar de Eikenberg, werden de twee koplopers gevat. En na de Eikenberg werd de kopgroep uitgebreid met Pozzato en Baguet (QuickStep), Hushovd (Crédit Agricole) en Zabel (Milram). Ivanov (T-Mobile) probeerde lange tijd deze groep te vervoegen, maar slaagde daar nooit in.
Op de Valkenberg, de veertiende helling van de dag, hadden al enkele renners uit de kopgroep de rol moeten lossen. Leif Hoste, winnaar van de 3daagse De Panne-Koksijde en twee ritoverwinningen, viel aan. Enkel Boonen ging mee met hem. Bettini liet het gat vallen achter Boonen, volgens Van Petegem wegens materiële problemen. Ofwel was het de ploegtactiek.
Het duo ging samen over Tenbosse, de Muur en de Bosberg. Geen enkele van de twee maakte ook maar aanstalte om te demarreren. Met z'n tweeën reden ze de laatste kilometer in en dan beslisten ze dat het tijd was om te surplassen. Hoste weigerde namelijk nog over te pakken van de wereldkampioen. Op zo een 300m van de eindmeet zette Hoste dan toch de sprint in en die verloor hij. Maar hij mag in elk geval trots zijn dat hij Tornado Tom tot het einde heeft uitgedaagd. Hoste was de enige die vandaag in de beurt van het wonderkind kwam.
Milaan-Sanremo luidde dit jaar al voor de 97ste keer het begin van de lente in. 190 renners gingen omstreeks half tien van start voor een tocht van maar liefst 294km. Van La Primavera wordt verwacht dat het een festival voor de spurters wordt en ook dit jaar lagen de verwachtingen hoog. Al weken werd er gespeculeerd over het duel tussen Petacchi en wereldkampioen Boonen. Vorig jaar won de Italiaan en kwam Boonen er niet echt aan te pas, deze editie zou dat wel anders zijn. Dat verwachtte men ten minste.
Na iets minder dan 30km wedstrijd ontstond een kopgroep van 8 renners met daarbij de Belg Staf Scheirlinckx (Cofidis). Zijn medevluchters waren Ludovic Auger (La Française des Jeux), Kjell Carlström (Liquigas), Daniele Contrini (LPR), Unai Etxebarria (Euskaltel), Giampaolo Cheula (Team Barloworld), Mirko Allegrini en Sergei Matvejev (Panaria). Hun maximale voorsprong bedroeg iets meer dan 11 minuten, maar dan beslisten Milram en QuickStep om het tempo de hoogte in te jagen.
Op de Capo Berta lieten Allegrini en Etxebarria hun medevluchters even achter, maar zij konden terugkomen. Enkel Scheirlinckx en Matvejev zagen de koplopers nooit meer terug. De zes werden enkele kilometers later bijgehaald door het peloton in de aanloop naar de Cipressa.
Bij de aanvang van de Cipressa hadden de renners nog zo'n 20km voor de boeg. Stefano Garzelli (Liquigas) opende de strijd. Hij kreeg even de steun van Peter Wrolich (Gerolsteiner), maar die moest even later alweer lossen. Zijn ploegmaat Moletta nam nadien de leiding over van Garzelli. Ook hij kon niet op kop blijven. QuickStep was vooraan in het peloton nadrukkelijk aanwezig. Pozzato kwam vaak in beeld, maar het was voornamelijk Bettini die de groep op sleeptouw nam. Boonen volgde gemakkelijk en ook Petacchi kon het tempo goed volgen. Van de spurters was het enkel Robbie McEwen die moest lossen op de Cipressa en even later ook op de Poggio. De Australiër kampt met een gebroken rib. In de afdaling van de Cipressa raakte een groepje van vier man weg: Moerenhout (Phonak), Schleck (CSC), Trenti (QuickStep) en Reynes (Caisse d'Epargne - Illes Balears)
En op 10km van de aankomst was het dan de beurt aan de beklimming van de Poggio. De Luxemburgse kampioen Frank Schleck demarreerde als eerste. Ballan (Lampre), Pozzato (QuickStep) en Astarloa (Team Barloworld) haalden Schleck in. Hij verzeilde even in de achtergrond, maar kon terugkeren samen met Sanchez (Euskaltel) en Nocentini (Acqua e Sapone). Bij het inzetten van de afdaling naar de Via Roma hadden de koplopers nog een mooie voorsprong op het peloton. De vraag was of de sprintersploegen nog genoeg kracht in huis hadden om de vluchters bij de kraag te vatten.
In de laaste kilometer raapte Pozzato al zijn macht bijeen en zette alles op alles. En het lukte hem. De Italiaan bleef net zijn landgenoot Petacchi voor. Paolini werd derde voor Boonen, die bij het overschrijden van de finish eveneens het vreugdegebaar maakte. De overwinning is toch in het QuickStep-kamp gebleven zal hij gedacht hebben.
Op deze voorlaatste dag van Parijs-Nice moesten de renners starten in Digne-Les-Bains en aankomen in Cannes. Het was een heuvelachtige etappe, maar dat schrikte onze landgenoten echter niet af. Verbrugghe en Monfort (Cofidis) en Van De Walle (QuickStep) gingen mee in een ontsnapping van 19 renners. Ze hadden het gezelschap van onder andere Moncoutié (Cofidis), Casar (La Française des Jeux), Fofonov (Crédit Agricole) en Voeckler (Bouygues Télécom).
Een andere renner die ook in deze groep zat, was Evgeni Petrov (Lampre), hij ging er op de voorlaatste klim van de dag, de Col du Mons, vandoor. Bij de achtervolgers was er wel beweging, maar niemand raakte weg van zijn metgezellen, behalve Kaskechkin (Liberty Seguros). De Kazak viel aan op de Col du Tanneron en reed tot bij Petrov, die kon het tempo van Kashechkin niet aan en verdween in de achtergrond. Chavanel (Cofidis) probeerde nog tot bij de koploper te rijden, maar dat lukte hem niet. Hij werd wel tweede voor Casar.
Top 10
Algemeen klassement
01.A.Kashechkin
179km in 4h12'08"
01.F.Landis
in 28h24'45"
02.S.Chavanel
1'06"
02.P.X.Vila
9"
03.S.Casar
1'11"
03.S.Sanchez
1'13"
04.T.Voeckler
z.t.
04.A.Colom
1'23"
05.D.Moncoutié
05.F.Schleck
z.t.
06.J.Van De Walle
06.J.Azevedo
1'35"
07.E.Petrov
07.P.Cauchioli
1'39"
08.M.Carrara
1'13"
08.J.L.Rubiera
1'40"
09.T.Vaitkus
z.t.
09.E.Dekker
1'41"
10.F.Schleck
10.C.Horner
1'43"
-puntentrui: T.Boonen
-bergtrui: C.Laurent (normaal was deze trui voor Moncoutié, maar hij verloor punten door tijdens de etappe aan een wagen te hangen)
In Frankrijk werd vandaag de eerste rit van Parijs-Nice gereden. Zabriskie (CSC) begon na een tiental kilometer aan een solovlucht en werd 50km later bijgehaald door het peloton. Twee Fransen, Augé (Cofidis) en Laurent (Agritubel), gingen dan maar in de aanval. Ze hielden stand tot op zo'n 10km van de finish. Een massaspurt was wat volgde en die werd gewonnen door Tom Boonen. Hij is ook de nieuwe leider.
Vandaag vond de eerste Belgische wielerwedstrijd van het nieuwe seizoen plaats. En die wedstrijd was zoals gewoontegetrouw, de Omloop het Volk. De renners startten rond de middag in Gent en kwamen omstreeks kwart voor vijf aan in Lokeren.
Een hele tijd reed een kopgroep van tien renners op kop: Tankink en Van Impe (QuickStep), Omloop (Unbet), Albasini (Liquigas), Marichal (Cofidis), Auger (La Française des Jeux), Bénéteau (Bouygues Télécom), Schreck (T-Mobile), Coutouly (Agritubel) en Maccanti (LPR). De ploeg van topfavoriet Boonen was vertegenwoordigd in de kopgroep, maar die andere Belgische Pro-Tourploeg Davitamon niet.
Op de Molenberg spatte de kopgroep uiteen, een groepje van zeven kon op kop blijven. In het peloton was er een versnelling van Van Bon en die werd beantwoord door de wereldkampioen Boonen. De twee raakten niet weg. 50km voor de aankomst kwam er een hergroepering.
10km verder ontstond een nieuwe kopgroep met onder andere De Vocht, Barbé, Hayman, De Waele en Pozatto. De echte groten hadden de vlucht gemist. Maar wie kwam er even later uit de achtergrond terug? Steegmans met in zijn zog Tom Boonen.
En even later slaagde Gilbert ook in een dergelijke stunt. Hij reed solo naar de kopgroep toe die bestond uit Pozzato (QuickStep), De Vocht (Davitamon-Lotto) en De Waele (Landbouwkrediet). Gilbert reed weg van zijn drie kompanen en won zo de eerste klassieker van het nog prille seizoen.
Het wielrennen is populairder dan ooit. Er staan tijdens wedstrijden duizenden mensen langs het parcours en honderdduizenden volgen de koers op televisie. Ook volgen vele Belgen tijdens de zomer de Tourkaravaan doorheen Frankrijk, wij Vlamingen zijn zot van de koers. Maar zijn de sponsors ook zo gek op het publiek?
Op de websites van de ploegen wordt allerlei merchandising verkocht: van zonnebrillen tot complete wieleruitrustingen. Al deze dingen worden dan ook gretig gekocht. Dit is allemaal goed en wel, maar doen de ploegen ook iets voor hun supporters? Indien men bijvoorbeeld een handtekening wil van zijn favoriete renner kan men die via de website van de ploeg bestellen, maar men moet wel zelf opdraaien voor de postzegel en enveloppe. Kan dit eigenlijk wel?
Wanneer een ploeg een foto opstuurt, gaat dit eigenlijk om reclame voor het product van de sponsor. Het komt er dus op neer dat u betaalt om reclame in uw bus te krijgen, wat in feite absurd is. De ploegen verdedigen zich door te zeggen dat ze wekelijks heel wat aanvragen krijgen om foto's op te sturen en dat zij ook moeten betalen om die foto's te laten drukken, maar dit hoort toch bij het maken van publiciteit? Men investeert geld in iets om er later de vruchten van te kunnen plukken. Wel is er bij de sponsors een miljoenenbudget vrij om grote renners als Boonen, Petacchi, Ullrich en McEwen te betalen, maar eens iets terug doen voor de fans is blijkbaar te veel gevraagd. Maar waar wel aan moet gedacht worden is dat er zonder fans geen koers is. De wegen langs het parcours zouden er maar verlaten bij liggen en wanneer er niemand naar de tv zou kijken, zouden de sponsors geen publiciteit kunnen maken voor hun product.
Zoals verwacht heeft wereldkampioen Sven Nys zichzelf opgevolgd als Belgisch kampioen. Nys won in Tervuren voor Erwin Vervecken en Bart Wellens.
In de eerste ronde op het 2800m lange parcours was het Tom Vannoppen die het voortouw nam. Maar na drie ronden moest hij afhaken uit de kopgroep. Hij werd uiteindelijk vijfde. Jan Soetens, een andere snelle starter, stapte na enkele ronden zelfs uit de wedstrijd. Soetens die pas prof is geworden, won vorig jaar nog de nationale titel bij de beloften in Wachtebeke.
De kopgroep die dan tot vlak voor het einde bijeen zou blijven bestond uit het Fidea-koppel Vervecken en Wellens en het duo van Rabobank: Vanthourenhout en Nys.
Midden op het parcours waren balkjes geplaatst en Nys toonde er zijn kunsten door gedurende de hele wedstrijd over de balken te springen. Hierdoor liep hij echter niet uit op zijn medevluchters. Vooral Wellens liep even snel over de balkjes als Nys erover sprong.
Bij het ingaan van de laatste ronde waren de vier nog steeds bij elkaar. Vanthourenhout had het wel wat moeilijk, maar kon blijven aanklampen bij het drietal. Vervecken nam de koppositie op zich, maar toen Nys die taak van hem overnam werd er al snel een kloof geslagen. Niemand kon nog tot bij de man van Baal rijden en zo volgde Nys zichzelf op als Belgisch kampioen. Vervecken legde beslag op de tweede plaats en zijn ploegmaat Wellens mocht de bronzen medaille mee naar huis nemen.
Enkele reacties:
-Nys: De Belgische kampioen liet na de wedstrijd weten dat hij uiteraard blij was met deze overwinning, maar dat het nooit een obsessie was geweest. Voor hem was het een wedstrijd als elke andere. Over het nakende wereldkampioenschap wist hij nog te zeggen dat mooi zou zijn om te winnen, maar dat ook dat niet hoeft. Volgens Nys is zijn seizoen nu al geslaagd.
-Vervecken: Vervecken had voor de wedstrijd gezegd dat Nys veel voordeel zou halen uit de balkjes en hij vond het niet zo fijn dat de organisatie die balkjes had geplaatst net voor een belangrijke strook. Na de wedstrijd was Vervecken tevreden met zijn zilveren medaille en hij gaf toe dat Nys de beste was.
-Wellens: De winnaar van de bronzen medaille wist te vertellen dat hij zichzelf even sterk vond als Nys. Wellens zegt veel krachten verloren te hebben door het feit dat hij telkens heel snel over de balkjes diende te lopen om Nys bij te benen.
Vanaf zaterdag 7 januari tot en met zondag 8 januari vinden in Tervuren de Belgische kampioenschappen veldrijden plaats. Zaterdag is het onder andere de beurt aan de juniores en op zondag strijden de dames, beloften en profs om de titel.
De vraag is of bij de profs iemand anders dan Sven Nys in staat is om de trui van Belgisch kamioen in de wacht te slepen. Dit weekend bleek dat Bart Wellens nog steeds kampt met pijn in de rug. De enige Belg die dicht in de beurt komt van Nys lijkt Erwin Vervecken te zijn, benieuwd wat die kan op het parcours in Tervuren.
Het parcours is 2800m lang en er zijn balkjes aangelegd. Nys kan hier misschien het verschil maken, alhoewel een goede Wellens even snel over de balkjes kan lopen als de wereldkampioen erover springt. Een schema van het parcours en een lijst met de deelnemers vindt u op cc.bktervuren.be
Het BK is live te volgen op Kanaal Twee op zondag 8 januari vanaf 14u00. 's Avonds kan u op mijn site een verslag lezen van de wedstrijd bij de profs.
De Luxemburger Charly Gaul overleed op 6 december ten gevolge van een longembolie. Donderdag zou hij 73 geworden zijn.
In 1953 startte Gaul zijn carrière als profwielrenner. Tijdens zijn loopbaan wisselde hij maar liefst zeven keer van team. Gaul was een klimmer en won naast 10 ritzeges dan ook tweemaal de bolletjestrui in de Tour de France. Zijn klimtalent leverde Gaul de bijnaam engel van het hooggebergte op. In 1958 bracht hij de gele trui mee naar Parijs. Een andere grote ronde die hij op zijn naam schreef was de Giro en dit in 1956 en 1959. Hij was telkens ook de beste in het bergklassement.
Gaul was een liefhebber van de koude en zette bij ijzige temperaturen prachtprestaties neer. Zo ook in de Tour van '58 waar hij in helse weersomstandigheden Jacques Anquetil op 23 minuten achterstand reed. Gaul stond nu tweede in het klassement op 1'07" van Fevero. Tijdens de afsluitende tijdrit maakte Gaul het werk af.
In 1965 zette Gaul een punt achter zijn carrière. Vanaf dan leidde hij een teruggetrokken leven en verscheen pas in de loop van de jaren '90 weer in het openbaar. Gaul werd in 1990 in zijn geboorteland uitgeroepen tot sportman van de eeuw.
biografie:
-geboortedatum: 8/12/1932 in Pfaffenthal (Groot-Hertogdom Luxemburg)
