Waarom toch zijn steeds meer bloggers/blogsters zo wantrouwig ten opzichte van de lezers / bezoekers van de blogs ?

OM 'DIEVEN' TEGEN TE HOUDEN HOUDT MEN nu de BEZOEKERS TEGEN...  jammer toch!

Vroeger moest je vakjes aanvinken, later ctrl/v klikken om nog ergens een visitekaartje achter te laten, en nu moet je omwegjes maken langs een broncode..

Ik zie echt niet in waarom.

Zelf zou ik nooit iets van andermans blog wegpikken zonder te vragen. Mijn meer dan 600 gedichten zijn origineel, vrij te kopiëren enz. MAAR ik verwacht wel een seintje eer je dat doet, dat is al een paar keer gebeurd.

Indien deze gewoonte verder toeslaat, zal ik een zwarte lijst moeten aanleggen van blogs die nodeloos moeilijk doen, en die nog zelden of nooit bezoeken, sorry.

08-02-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Dageraad

De dag duurt veel te lang

als de twijfel mijn gedachten binnensluipt

en er niemand bij me komt om mij te troosten.

De klok lijkt stilgevallen

als onzekerheid het wachten pijnlijk maakt

en niets mijn stappen ergens heen wil sturen.

De tijd lijkt wel bevroren

als de zon vergeefs gordijnen streelt

en duisternis mijn ademen versmacht.


De dood lijkt heel dichtbij

als teleurstelling door mijn aders stroomt

en wanhoop elk gevoel heeft weggebannen.

Een voetstap bij de deur

kan onverhoeds de angst aan scherven slaan

maar ook mijn ijdele hoop doen escaleren


Je stem in de schemering

mag meer dan kalenderblaadjes op de vloer

en oude kruimels op de keukentafel.


De avond duurt te lang

na een dag nog leger dan mijn trillende handen

Vol heimwee naar je ronde schouders.


De nacht krijgt pas gestalte

als mijn bed weer kil en onbeslapen blijft,

en de dromen in een lange file staan te wachten.


Sterren smelten in de hemel

als ook de datum aan zichzelf gaat twijfelen.

Tot je vingertoppen de mijne zachtjes roeren


3/2/2014

03-02-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Genezing

Lentebloesem vlindert door mijn haren,

voorjaarssappen doen mijn spieren zwellen.

Vastbesloten gooi ik brandhout op het haardvuur

en haal onverschilliger dan ooit tevoren mijn schouders op,

omdat ik mijn wandelstok zou kunnen missen.




Waarom zou ik immers winterpijnen derven,

klagen over plannen die ongewild bedolven zijn

onder plots bezoek van ongenode najaarskwalen,

weggewaaid door turbulenties van een boemerang,

die ik erfde langs voorvaderlijk bloed.




Daarom zoemen muggen voorbij mijn oren,

sluipen slangen langsheen de bermen van de laan

die leidt naar de melkweg vol verre verlangens,

waar noch drukte noch gebrek aan zuurstof

het eeuwig duister komen planten.


29/1/2014

29-01-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Genot

Is een bloem dan mooier

als ik die niet pluk

En is de maaltijd meer geslaagd

wanneer ik niet bijschuif aan de tafel ?

Ben ik wijzer wanneer ik alle kranten lees

en standvastig zap van scherm naar zender,

of versnipper ik mijn eigen puzzle ?

Kom je elke avond naar mijn kamer

van zodra ik beide ogen sluit,

of kom je spoken door mijn dromen

die ik elke ochtend weer maar eens

vergeten ben ?


24/1/2014

24-01-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Verjaardag

Al zo veel jaren aan de dood ontsnapt,

anders zou ik dit niet kunnen schrijven.

Dan zou jij dit evenmin nog lezen

of met mij gaan overwegen

dat elders kogels doden,

passagiers en zieken overlijden,

dat de wereld voorbij je ogen flitst

en niets ons ooit zal raken

binnen onze muren en ons radarbereik

waar we het sterven aan de anderen overlaten.

Ouderdom is geen vieze kwaal,

de epiloog van een achteraf te kort verhaal,

waar nu en dan wat verzen rijmen,

tussen de successen en de raadsels door.

Waarheen we strijden ,lijden en verblijden

speelt slechts onbewust een rol.

Als je maar opnieuw aan de dood ontsnapt,

dan vier je vrolijk al die vergane jaren.



16/1/2014

16-01-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Handpalm

Eigenlijk ben ik vrij

om te schrijven over de zorgen van een ongehuwde moeder

of de doodskreet van een aangerande maagd.

Toch vertel ik liever over grapjes van mijn kleinzoons,

al heeft niemand mij daar ooit naar gevraagd.

Dus weten lieden die dit komen lezen

dat hun juffen lieve strenge dames zijn

en de weg naar school sneller is dan toen voor hun vader

omdat voor hem te voet gaan ongevaarlijk was.

Toch rijm ik niet en strooi ik evenmin met bloemen

sinds de google-aarde in mijn handpalm past.

14/1/2014

14-01-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Winterweelde

Even verpozen op de oevers van mijn gedachtenstroom,

het hoofd in de nek geworpen, starend in de zon,

op honger wachten die met Kerstmis niet wou komen.

Overmoedig smachten naar de vasten en de tulpen,

alsof de vriezeman de herberg nooit verlaten zal.

Ik knipper met mijn ogen als de wolk de hemel bleekt

Ofschoon de einder poogt horizontaal te bloeden.

Maar de vruchten van de herfst zijn alweer vergaan

Want de roekeloze botten van de bloesems kiemen.

10-01-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Van ganser harte

31-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Wij wensen u allen de vervulling van enkele van uw zorgvuldig uitgekozen dromen 

22-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Tuin

Als de zon in het oosten ondergaat,  

en ons in de vrieskou achterlaat,  

als de vissen paaien in de bomen

en de meisjes over auto’s dromen,

dan zal ik juichen dat de liefde zegeviert,

dat de vele goden zich verzoenen,

dat de koning straks mijn huis versiert

en troepen schouwt met rode schoenen.

Dan zal mijn hond de pacht betalen,

de dokter eeuwig blijven leven,

mijn moeder weer haar koffie malen,

en geen moer om onze wensen geven.

Dan zullen ziekten onze wereld sterken

en verstandigen voor sukkels werken.

Maar als de nacht dus eeuwig duurt,

dan is er niemand die mijn tuintje huurt.

17/12/2013

17-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Cactusbloem

Waarom zou je langer blijven ?

Hier wordt het immers elke avond donker,

hier wenen kind’ren ’s morgens van de honger.

Ga op zoek naar vurig sterrengeflonker,

vonkend om nooit te beklijven.

Waarom zou je langer blijven,

want uiteindelijk is de show gedaan.

Er is niets nieuws dat ik nog verzinnen kan.

Je zegt dingen die ik niet wil verstaan

Je hoeft ze ook niet op te schrijven

Waarom zou je langer blijven ?

Ik heb je mijn geduld en tijd gegeven

en je vindt best iets om naar te streven.

Ik doe zelf iets anders met mijn leven;

Wat niet zinkt zal wel drijven

Waarom zou je langer blijven

als je lijm niet kleeft op onze scherven,

Als ik weer je dankbaarheid moet derven

En je nieuwe cactusbloem zie sterven

Want die wou niet langer blijven

15/12/2013

15-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Berusting

Ik kan nog duizenden verhalen schrijven,

net zo lang ik hier nog wat mag blijven.

Ik moet nog toffe verre reizen maken

wijl ik fit ben om daar te geraken.

Alle liedjes over liefde wil ik horen,

als geen hoofdpijn de pret komt storen.

Zoveel schoons wens ik te portretteren

als mijn gezicht niet gaat degraderen.

Boeiend volk genoeg dat ik nog niet ken,

dat lukt alleen als ik hier eeuwen ben.

Nog zoveel lekkers rest er nog te proeven,

indien ik hier nog lange tijd mag toeven.

En de pret die ik met kindjes wil beleven

wordt echt als God mij tijd wil geven.

Ziel en geest , ervaring en verlangen,

zitten in mijn ouder wordend lijf gevangen.

Voor vertrouwen en voor hoop word ik doof

er rest mij troost en bovenal geloof




7/12/2013

07-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Post Allerzielenmijmering

Als wij ons verdriet nu samen delen,

elk een stukje van het groot verlies,

dan is ’t immens gemis misschien gedoemd

te slijten als de banden van een nieuwe wagen

rijdend naar een vage toekomst,

rustend in een vaag verleden

in de mist verdwenen naargelang

de treurenden betreurd gaan worden

Naamloos ooit maar nooit meer verdrietig.

5/12/2013 

05-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Vooravond

Ik voel dat iets zal vallen,

hetzij vandaag of morgen, zonder waarschuwing.

Dus zal ik op safari gaan

en al mijn wilde monsters tien geboden leren;

dan die lang gekoesterde geschenken keuren

om ze te bezorgen aan wie ik ooit benadeeld heb.

Na de middag lees ik in de brieven

die je stuurde toen de nevel nog de zon verstopte.

Daarna verkoop ik mijn ski’s alsook mijn zuurstofflessen,

en loop dat sterrenrestaurant voor één keer niet voorbij

om het kaarslicht in de glazen te zien dansen.

Ten slotte kus ik jou omdat je bij me blijft

want de avond valt.

2/12/2013

02-12-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Monding

Ben je op de vlucht

voor de kou of voor de honger?

Boven in de lucht

zonder doel zomaar om van het uitzicht te genieten

denkend aan het nest dat je kindjes ooit verlieten

zoals jij voorheen, toen was je jonger.

Spreid je wijde vlerken

boven wouden en rivieren,

hoger dan de kerken

en fabrieken van ideeën en overtuigingen

Stijgend dan weer dalend via buigingen

kijk je neer op de andere dieren

Waar vlieg je heen

Wat drijft je naar de zon

Of val je als een steen

Uitgeput van altijd maar te reizen en te zwerven

tot je heel ver van je eerste nest gaat sterven

en uitmondt aan de bron

27/11/2013

27-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Distillatie nummer drie

Meer dan twee is te veel

als ik je wens te praten over wat ik al jaren zeggen wil,

met de woorden die alle anderen beter niet horen,

omdat je me verlamt met die verre blik zo hard en kil

waarmee je mij niet tot je idealen kan bekoren.

Meer dan twee blijkt te veel

als ik recepten voor geluk en liefde wens te kruiden

door het magnetisch noorden in je buik te betonneren

en dan te vluchten naar het zwoele stille zuiden

om na de jachtige safari in mijn kelder te kalmeren

Meer dan twee zal niet volstaan

om te zwerven door ruïnes van verloren dromen

weer op zoek naar tijd aan luie ledigheid verloren

aan pogingen om voor jou nog resultaten te bekomen

en commentaar te missen die ik wens te horen.

Meer dan twee is nooit genoeg

om te vluchten mijlen ver van wat mijn plichten vragen,

Maar de glazen zijn weer leeg, de flessen zijn haast op

ideeën doemen dwingend op, ik wil ze niet verjagen,

ze houden mij alert tot ik met distilleren stop

24/11/2013

24-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

17-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

05-11-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

20-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Rouwdag wegens begrafenis
  Wilfried Martens





Vergane kennis

Ouders, vriendjes, speelgoed en de weg naar huis,

ook familie, dicht en ver, de naam van plaatsen;

Fietsen, zwemmen soms computeren en schaatsen,

de werking van een zaklamp, fietsslot en een sluis.

Makkers op de school, het meisje aan de kassa,

je kent het allemaal, je kent haast iedereen,

de directeur, zijn zoon en dochters An en Leen,

je ziet ze en herkent ze, zo anders dan de massa.

Dingen en begrippen, mensen zo vertrouwd,

alles lijkt zo zeker, je controle is volkomen

en je leeft nu meer voorspelbaar dan je dromen

er is nog zo weinig waar je niet van houdt.

Dan komt de tijd, je ogen gaan al langzaam open,

Wat en wie je kent: het prentje krijgt al gaten

Als je dingen lossen moet en mensen jou verlaten

en je zelfs je eeuwig leven niet kan kopen.

17/10/2013 

17-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie