Ommekeer

De bron ontsprongen, de beek vooruitgesneld,

de groei vernederd, de snelheid overtroffen.

Met lotgenoten vereend, samen slingerend 

en tegen oevers beukend, erosie uitgedaagd,

meanders geschapen en doorbroken.

Het spatten verleerd, het deinen verworven,

gevangen in de kolossale watermassa bezoedeld,

vrezend voor de zoute zee, de oliedomme oceaan,

de branding, golvend en toch statisch immobiel.

Dan kies je voor het zelf geschapen leven

dat vinnig tegenstribbelt met jonge kracht

vechtend tegen last en plicht en noodlot

en alle dreiging van de stormen in de nacht,

dan keer je om

en schiet je kuit,

hoog bij de bron;

dan keer je om.


17/4/2017

17-04-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Bedachtzaam

Mieren in mijn schoenen

woorden in mijn hoofd;

vuur schroeit me als ik zit,

ver weg fietsen om terug te keren

een sprong van de trein

telkens er vaart in komt:

angst voor de terminus

en pret in het plannen

vertrouwen in elk detail

en in de deus ex machina

uitgestelde uitspattingen

tot amper voor de uitvaart

tenzij de voldoening me kalmeert

of

de kale reis me inspireert.

Bedachtzaam zal ik het allemaal opnieuw beginnen

want ik heb een nieuwe kans verdiend.

Alleen smeek ik tot wie het horen wil

tot wie het horen kan:

Bevrijd mij uit deze houten kist

vooraleer de hengsels roesten.

25-01-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Nieuwe ochtend

De doden zijn begraven,

nieuwe flessen ontkurkt.

Stokbrood vers gebakken

wijst erg eigenzinnig

tegelijk naar hemel en naar aarde.

Kindje lacht op weg naar school,

kijkt angstig aan de hand van moeder

tot de voordeur zachtjes sluit

en de animatie op het platte scherm

de donder doet vergeten.

26/11/2015

26-11-2015 om 00:00 geschreven door Frankie

Toestanden

De zalm bestijgt gezwind de steile beek,
de zwaluw snikt vol weemoed naast haar nest, 
de maïs bloeit, besproeid met vitamientjes.
Lang geleden dat ik naar die dingen keek:
een zon die schaamte zaait van oost naar west
en de dames slent'rend langsheen vitrientjes.





Woorden zijn te talrijk om er één te kiezen,
gevoelens soms te fel om hen te onderkennen. 
De driften zeggen: nu geen tijd om te verliezen, 
en nu is ’t nog niet te laat om weg te rennen.




Het kind speelt voetbal met een lege drinkbus, 
weggegooid door ’t raam van een trage trekker, 
nagezeten door een file automobilisten, 
dromend van fijn eten en daarna een tongkus, 
stiekem of oprecht of kan ’t nog even gekker, 
situaties waar we weinig of zelfs niets van wisten.

19-09-2015 om 00:00 geschreven door Frankie

Beter nieuws





Ieder voorjaar zie ik Juffrouw Lente, kortgerokt;

 
de jaren van de toekomst spreiden zich weer uit,

eindeloos, zo wordt er door de jongeren gegokt.

Het meisje bloost weer als de jongen fluit ,

de bloesem pronkt en schittert door de korte dagen

en de kleerkast wisselt inhoud zonder nood.

Zij zal geen nesten en geen vruchten dragen,

zij verliest geen dromen, gaat niet dood. 

Maar Juffrouw Lente lacht en plengt geen tranen,

waagt zich tussen wulpse tulpen en seringen,

maar probeert zich een verse weg te banen,

wijl haar stappen nieuwe ritmes zingen.

Vlinders vluchten tussen gras en struiken, 

een tractor walmt zijn rookpluim naar de velden

waar een vroege zwaluw niet kan aan ruiken

als de zomer weigert beter nieuws te melden.



25/4/2014

25-04-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Paaskater





Men gooit opnieuw het hout van kruis en stal
in de roeste bak voor het brandbare afval,
men vult in overvloed de voorraadkasten
en vraagt zich af: wat was dat weer, dat vasten?



Veertig dagen feesten en gemaskerd bal ,
echt niet kunnen stoppen met carnaval;
Smachten naar het volgende familiefeest
rijker dan het ooit tevoren is geweest.



Dit nieuwe jaar is nooit zo feestelijk begonnen
met alles wat de handel heeft verzonnen,
Niet voor wie op Golgotha gekruisigd hangt
maar voor cadeaus die niemand verlangt.



Gelukkig leggen vogels jaarlijks trouw en blij,
zo omstreeks Pasen nu en dan een ei
Uit spontane dankbaarheid om ’t leven
Dat de Heer alleen is blijven geven.


19/4/2014

19-04-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Barstende knoppen

Bekrompen klein

na een zachte kerst- en wintertijd,

gestreeld door gulle zonneschijn en milde winden

twijfel ik niet langer

en ben ik solidair met alle andere knoppen.

Dus vouw ik mijn kroonschermpjes open

opdat mijn broosgroene hoop zich koesteren mag

in de stralen die de vrijgevige zon

over mijn bescheiden vormen niet verspillen kan

zodat de bloesems van de mei kunnen openvouwen en ontplooien

tot de tuinen glunderen,

zelfs als de malse buien ze plagen.


26/3/2014

26-03-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Genezing

Lentebloesem vlindert door mijn haren,

voorjaarssappen doen mijn spieren zwellen.

Vastbesloten gooi ik brandhout op het haardvuur

en haal onverschilliger dan ooit tevoren mijn schouders op,

omdat ik mijn wandelstok zou kunnen missen.




Waarom zou ik immers winterpijnen derven,

klagen over plannen die ongewild bedolven zijn

onder plots bezoek van ongenode najaarskwalen,

weggewaaid door turbulenties van een boemerang,

die ik erfde langs voorvaderlijk bloed.




Daarom zoemen muggen voorbij mijn oren,

sluipen slangen langsheen de bermen van de laan

die leidt naar de melkweg vol verre verlangens,

waar noch drukte noch gebrek aan zuurstof

het eeuwig duister komen planten.


29/1/2014

29-01-2014 om 00:00 geschreven door Frankie

Vruchtbaar

Zou ik me nu bukken

en dat nieuwe boompje planten,

zonder zekerheid

of ik ooit de vruchten nog zal plukken ?

Zou ik de voordeur sluiten

als ik mijn grote ronde doe

en elke vriend van ooit eens ga bezoeken

of ben ik weer te moe ?

Kan ik alle boeken lezen,

platen draaien, verzen schrijven,

voedsel proeven, reizen maken,

waarvan ik ooit eens heb gedacht

dat ik het later vast wel eens

zou vergeten

omdat het de moeite niet loont ?

Ik buk me en zeg mijn vriend

die verder leeft

met de leuze 'Pluk de dag'

dat hij gerust de vruchten plukken mag.

12/6/2013

12-06-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Sportkar

Je zat daar, in je sportkar rood en spetterend van chroom,

je blonde haren losgewaaid ondanks een nukkig lint,

strak voor je starend, als gevlucht uit een verboden droom,

even pozend voor een stoplicht in de warme lentewind.

Heel even dacht ik dat je blik de richting van mijn kijken sneed

en dat je slikte, want het wachten duurde ook voor jou te lang.

Maar toen je aangemoedigd door het groen weer verder reed,

werd ik wakker uit fantasmen over haast vergeten drang.

Het landschap schoof weer sneller weg voorbij mijn ogen,

en het chroomgeschitter was versmolten in een verre mist.

Je gaf nu volgens mij meer gas dan je eigenlijk zou mogen,

en zou wel nooit beseffen wat ik toen met weemoed wist.

9/5/2013

09-05-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Winterstuipen

De lente kruipt zachtjes naar het noorden,

vogels snellen 't voorjaar veel te snel voorbij,

geconfronteerd met winterrochels

die streng polaire stuipen trekken

over 't ontwakend nevelland.

Opgespaarde kerstsneeuw dekt de daken

verzekerd van een lang bestaan

door krimpende thermometers,

wachtend op wat zon.

15/3/2013 

15-03-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Rust


Toon me de plaats waar we kusten
toen het koren rijpte
en kalveren zonden
in de zomerzwoelte,
toen de boeren 's zondags rustten

Breng me terug waar we kusten
toen de appels bloosden
boven argeloze drift
en de wetenschap dat
daar boven iemand niet rustte

Weet je nog die zomer dat we kusten
tot de herfst binnengleed
en de winter musiceerde
hopend op een lente
om eeuwig samen te rusten





15/4/2012

15-04-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Zomerochtend acht

De zon verklapt de dag
dat het donker is gevlucht
naar het wilde westen.
De dag ontwaakt
en kwelt de dauw
die dampt tot zwoele nevel.

Een merel minder
in het nest, een bezorgde moeder
en een eenzame dochter,
die niets verklappen kan
of wil.

Ik wil de dag lang
zonnen in ontdauwde zoden,
die mijn oren strelen
met hun wilde aren.


Ik vind de zwarte vogel
in mijn kelder oude wijn
en spreek de taal van licht
en overtuig de jonge vleugels
te vliegen naar de zon.

30/5/2011

30-06-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Rusten in de tuin om half vijf

De knoppen van mijn appelboom
barsten geluidloos open
en de takken tekenen netten
op de zachte hemel,
en dan
davert een tractor voorbij

Zachtjes komt de wieg tot stilstand

na het neuriën van de moeder
die haar hoofd laat rusten
bij de lichte adem
van haar kind
tot een quad hun slaap verscheurt

Een grasmachine spuwt knetterende rook
en begeleidt het snijdend snoeien
van een woeste motorzaag
en de pendelaars
in hun auto's
die naar huis rijden op zoek naar rust.



24/3/2011

24-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Opnieuw

Zelf heb ik nooit seizoenen willen tellen,
ik telde er elk jaar slechts vier,
en dan begon ik
opnieuw
een nieuwe lente
een zomer vol hoop,
een troostende herfst die treurt met vruchten
en de winter toedekt met haar koude lakens

Zelf zie ik dat ze al mijn lentes tellen
en alle lentes van elk ander
alsof het aantal
opnieuw
de inhoud overtreft
het gevoel ervan verstikt
net zoals een kind dat snoepjes telt
maar door trots vergeten is op tijd te eten



22/3/2011

22-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Op verkenning

Beweeg toch, liefste, blijf niet stil,
deze keukenvloer is klam en kil
Kijk omhoog, toe, kijk me aan
om samen naar de tuin te gaan.

Draai je om, en wend je kop naar mij
lig gewoon eens op je andre zij
Adem in, mijn schat, toe, adem uit
zie de zon schijnt door de ruit.

Snuffel rond, ruik aan mijn poot
ik zie het wel, je bent niet dood,
kwispel nu maar met je staart
dat is heus de moeite waard

Laat ons rennen door het gras
alsof het onze eerste lente was
Spring na mij de boomgaard rond
de dolste pret voor elke hond

18/3/2011

18-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Meisje van de bron



Er kwam een zon door het venster
en de weg werd langer
door het zingen van haar flanken.

De bijen wandelden naar de maan
in de voetsporen van de vissen,
al leek de muziek te zwijgen
wanneer de gouden kieuwen
zich vulden met meteoren.

*

Er zoeft een sleutel
in de ogen van Jozelina,
die haar bloemen laat ontluiken
telkens haar lichaam lacht.

Er groeit een twijg door haar venster
en de wolk lijkt witter
bij het kleuren van haar handen.


15/3/2011

15-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Blind date

Morgen is voor mij de grote dag
die and're dagen doet vergeten,
wanneer ik jou ontmoeten mag
en we samen uit gaan eten

Als ik opsta na de langste nacht,
klopt mijn hart snel vol verlangen
te gaan kijken waar dat meisje wacht
met een blos op beide wangen

Ik twijfel nu, was het vandaag
en was het hier op deze plek ?
De droeve zon zakt al omlaag,
ik voel me dom, ik voel me gek !

Gist'ren was voor mij een dode dag,
die ik spoedig wil vergeten
gewoon omdat ik jou niet zag
Ik had veel beter moeten weten

16/12/2010

16-12-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Klokkengeluid

Luid de klokken,
luid ze luid!
Luid de klokken van mei voor mij

Mijn klokken in mei
mijn meiklokjes voor mij

Voor jij en mij in mei
luiden de lenteklokjes in mij.

In meiklokjes luidt de mei
de luie lente in mij.

En jij luidt in mei zo luid
de lenteklok in mij
Dat de lieve luide lente
Mee met mij de klokken luidt



8/4/2010

08-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Nog april

April was boos,
want ik had gedurfd kritiek te uiten !
't Alarm was loos
want prompt begon de lijster te fluiten!

Ik ging zonnen met een zucht
en mijn schaduw werd steeds kleiner.
Mijn ogen speurden door de lucht
en de oogspleet werd steeds fijner

Overal om mij heen
spietsten blaadjes de knoppen open
en ze waren niet alleen:
Bloesems lieten op vruchten hopen

Het was een blatend schaap
ergens bij een van mijn verre buren,
dat me wekte uit mijn slaap
die zelfs vandaag niet bleef duren.

April was mild
want ik had er volop van genoten
Mijn honger gestild
naar dromen van aardbeien en noten


7/4/2010

07-04-2010 om 00:00 geschreven door Frankie