20-10-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Murw


(terug naar mijn geboortedorp)

Hier leefden peren met vergeten namen

aan verdwenen bomen

op versteende grond.

Hier stoeiden jaren geleden kleuters samen

met hun wildste dromen

vrolijk rond.

Hier zucht het stof en verkruimelen de muren

na 't overwoekeren van mijn jeugd,

en 't stileren van mijn geloof.

Alsof dat alles langer zou gaan duren,

dit placebo voor de deugd,

deze ijdele nieuwe vreugd

maakt me murw en doof.

11/7/2013

11-07-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Herinnering

Ik zal het nooit meer zien

die licht gezwinde glimp van lentebloesem

in het ruisen van de linten in je haar

de vouwen van je jurk, je mouwen.

Zoals de avondzon verdween je,

al te snel, vergrijzend in de schaduw

van een vruchteloos gekoesterde

herinnering.

14/4/2013

14-04-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Verzuchting

Er was ergens een brug over 't diepe water

maar de mist van de jaren onttrok die aan onze ogen.

Dus wandelden wij elk op onze oever tot de zon in het lover lonkte

spottend met de poppen en de soldaatjes,

weggemoffeld op een vergeten zolder.

Soms was er aan de overkant de schaduw van een schim

bevallig in de stengels van het wijkende riet

of de flits van een druppel dauw op een halm geroerd

(door de vingers van je zoekende handen)

ontsnapt aan de snelle passen van je tocht door de dampende plassen.

Als ooit de schaduw van de twijgen de avondschemering verslindt

zal het water rimpelen door het vallen van de traan

Die ik bewaarde voor het ogenblik dat het lijkt alsof de wade van de maan

Het woud van al mijn dromen toedekt

en jij je ogen sluit.

10/2/2013

10-02-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

,

Campo Santo*       (het waar-gedicht)

Opeens braakt de spot een lichtstraal op het plein

waar ooit koetsen de boerenkarren verdrongen.

Wegens veemarkt halfweg naar de school

waar twee bruggen de weg versperden

en ik geboren ben.

Als de getuigen zijn gestorven, wordt mijn dorp een mysterie

waar alleen mijn moeder nog durft over vertellen.

Maar de mist verstikt het licht.

Zelfs van op het Heilig Kamp is de berg onzichtbaar.

Waar je ook bent

is Amandus ooit geweest, maar niet geboren.

De conceptie van de stad is voorbij,

en de euthanasie is nakend.

21/10/2012
*Kerkhof Sint-Amandsberg

21-10-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

1986

Een glas Liefmans van negentienhonderd en zesentachtig,

na een reis van wel tien keren verder dan naar de zee.

Aan die verre nazomerzon denken lijkt meer dan prachtig,

Er over praten en mijmeren is pas genieten met ons twee.

Oudenaarde leeft voort aan de rechter Scheldeoever

ondanks nijverheid die stuurloos wild woekert in het westen,

En als jaarlijks weer de wielerwedstrijd slingert in 't groene lover,

dan geniet ik van het oude gouden bruine bier, een van de beste.

15/8/2012

15-08-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

De steengroeve

Minder frequent dan zeventien hertz

dreunt de knal van dynamiet door de Corbières

Om weer eens ruimte te creëren voor kapitaal

dat grenzenloos de Languedoc overspoelt

Met al wat het vermag.

Minder krachtig dan timide scherts

deint de dreun van frustratie door mijn affaires

Om nooit meer de plaats te herveroveren in mijn verhaal

Dat ongeremd mijn teleurstelling doorspoelt

Ondanks je lieve lach.

20/7/2012

20-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Taboe

In een koffer met verloren dromen

vond ik je hart nog warm vol vuur,

'k Wachtte bevend af wat nu zou komen

als in een kleine auto zonder stuur.

Ik wreef er zachtjes over met mijn mouw

als wou ik het verleden stiekem wissen,

Even werden alle wolken helder blauw,

Een beeld dat ik zo lang moest missen.

In een koffer vol verboden dromen

Zag ik je schaduw smelten in de zon,

Ik voelde druppels transpiratie stromen

Waarvan ik nu niet meer genieten kon.

19/7/2012

19-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Geheugendreun

De bouwkraan kijkt neer op mijn zondag

en aarzelt tot morgen om te zwiepen met de wind.

Welk deel van mijn geheugen zal gewist worden

wanneer de handlangers hun voorbereidend werk hebben voltooid ?

De winkel met de wafeltjes

opgevuld met zachte kandij,

Het zandpad langsheen de witte stulp

in de bocht van hei en veld,

het beluik dat deed dromen

van Congo en van natte kasseien,

waar ik overal mensen zag die verdwenen zijn

onder 't puin van mijn ijle souvenirs.

Of die ergens, God weet waar, staren zoals ik,

naar een kraanarm die hun geheugen ondermijnt

tot niets nieuws nog al dat oude wil vervangen. 

8/7/2012

08-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Oud behang

Soms vallen opeens de bloemen van het behang

en schrik ik van mijn spiegelbeeld.

Dan vraag ik me af waarom ik mijn tijd verloren heb

met zappen naar nieuwe vrienden

Andere grenzen

snellere antwoorden.

Maar dan weet ik dat het voor elke klok te laat is

Wanneer de feiten zijn voorbijgetikt.

Dan kan je de wijzers omkopen

Of het althans proberen

Net zoals je de regen niet terugblaast in de wolken

Maar gewoon de bloemen opraapt

En keurig voor de spiegel  schikt

In een vaas

6/7/2012

06-07-2012 om 00:00 geschreven door Frankie

Handenvol







Handenvol met dingen
Angst om ze op een grauwe dag
ongewild onbedachtzaam te verliezen
dan zoeken naar voorbije dagen
dingen die doen denken dat doorgaans
niets nog nablijft
tenzij telkens tekenen tergend
in de krochten van 't geheugen
ongeplengde tranen
ongeleefde zaligheden
ongehoorde woorden
in het hart gaan persen
en de handen redden
vingers machteloos grijpend klauwen
maar toch het ontglippen niet beletten

23/11/2011

23-11-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

De oude foto

　Wie is dat met die bril
in dat witte hemd?
Het was wellicht familiefeest,
dat zie j' aan al die glazen.
Was het soms bij tante thuis
of in een feestzaal van het dorp?

Hoe heet die dame toch,
ze woonde op de markt
en heeft haar huis verkocht,
twee maand voordat de Duitser kwam.
Ik denk Marie en dan nog iets:
ze had de zelfde naam als de vrouw
van de bakker naast 't café.

Als ons moeder hier kon zijn,
ze zegde 't ons meteen.

Toch vreemd dat er hier
geen kind op staat,
't was zeker zomer of toch goed weer
en de jongens speelden buiten.

Ze moesten op de achterkant
altijd de namen schrijven
dan zouden wij daar toch naderhand
niet naar moeten zoeken 

Wie is dat met die foto
en dat witte hemd?
Toch jammer dat er niemand is
die nog die man herkent.

17/5/2011

17-05-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Klik op de url onderaan om het huis in beeld te zien (filmpje van mijn broers, met als 'gastacteur' mijn op 20 jarige leeftijd overleden neef, Willy Demely, tevens neef van mijn echtgenote )

Mijn derde thuis

Toen ik een kind was
van zo'n jaar of tien
had ik nooit echt mist gezien

Onder 't zolderraam
en een deken of vier
staarde ik naar rose behangpapier

De zeehond sprong
niet door de ring
tot mijn enorme verwondering

De clown was saai
ongeïnspireerd
hij heeft me nooit iets geleerd

Toen was de ijstijd
voorbij, ik werd minder ziek
dan naast die dreunfabriek

Ik keek dus geboeid
naar de bloemisterij
maar ook dat ging weer voorbij

en het vreemde beeld
van mijn derde thuis
verdwijnt vandaag in mistig geruis



http://www.youtube.com/watch?v=bvdcVDWDwEQ&feature=mfu_in_order&list=UL


10/5/2011

10-05-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Geluksmomenten
in aanloop naar stand-by geluk

Hand in arm en arm in hand

wegen zoeken naar de regenboog,
stap na dag en dag na stap,
met geloof en oog in oog,
aan je hand na dagen stappen,
aan mijn arm ons zien geloven,
lachend in de handen klappen.

Elke stap die leidt naar boven
buigt de regen zonder spijt
van wegen weg, eertijds gekozen,
vol berouw om hindernissen,
die ons vroeger deden blozen
om ons minder te doen missen,
op de weg naar regenbogen.

Samen zonder op te geven
en mekaar beminnen mogen
op de route naar het leven,
dat dit bestaan van reizen klopt
ondanks natuurelementen
die doen vrezen dat het stopt
deze reeks geluksmomenten

3/3/2011

03-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Dame uit het Noorden

Je was mooi
en onbereikbaar.
Je dronk je koffie
Met elegante gebaren
en ik verstond niet
wat je daar deed
Behalve dan
gezelschap
zijn.

Je was ineens weg
Ik weet niet waarheen
als een zwaluw in oktober
Waar geen mens om treuren wil
die verheugd reageert
zodra de lente komt.

Je keerde nooit terug
in de naieve nabijheid
van mijn jeugdig hart
Het blijft nochtans je glimlach missen
en de glimlach voor jou
van de mensen
om me heen.


12/10/2010

12-10-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Bloemendagen

Schuif een bloem in je haar
en geloof in eeuwige vrede,
ik wacht al vijftig jaar
op meer gevoel en rede

Zing een lied vol vreugde
over zon en sterrenstof
Over wat ons toen verheugde
Verdien zo onze dank en lof

Dans op blote voeten
In het fris bedauwde gras
Houd nooit op met wroeten
Maak het mooier dan het was

Wek heel vroeg je kinderen
Maak geen enkel gerucht
Hun hoop mag niet verminderen
En toon ze de blauwe lucht

22/7/2010

22-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Good music never dies

Gekleurde lichten flitsen,
schuwe schimmen op het gras
Melodieën die iets openritsen
Wat problemen met de bas


Schaduw van de band van Cliff
melancholisch aan het werk
Trouw aan de vertrouwde riff
in de weide naast de kerk

Vastgeklampt aan onze stoel
onze jeugd en ons verleden
Diep genot en fijn gevoel
Ook nog prettig in het heden

21/7/2010

21-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Keizer

Ergens in de onderste la
in een vergeten hoek
vond ik het terug

Lang dacht ik dat het niet meer bestond
Ik had het gekocht
voor twintig frank
een halve euro in het geld van vandaag

Ermee gepronkt
Ermee gewonnen
en verloren want ik was het kwijt

Nu zo opeens
Heb ik het opgezet
en het is onleesbaar en te klein

Mijn jeugdgeluk
Mijn grote held
Zijn naam onleesbaar
Op de klep stond: Rik Van Looy




16/7/2010

16-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Voorbij de toekomst

Tegen dat de zon bijna geen schaduw schonk,
behalve zwarte vlekken rond mijn voeten,
zag ik in het natte versgespoelde zand
een kronkelwulk die gulzig golven dronk
alsof ze voor de plotse hitte wou gaan boeten
door te sterven op het blinde witte land

Tegen dat de schaduw smachtte naar de nacht
die grijzend dreigde in de donder van de oost
zocht ik op de vloedlijn drogend in de wind
ontgoocheld dat de wulk niet had gewacht.
Ik had die nog zo gaarne, zeg maar, lief gekoosd,
maar was misschien gevonden door een kind.

Tegen dat de zee opnieuw het strand bespoelde
en de branding steeds het schuim verschoof
dacht ik dromend aan voorbije jonge jaren
Toen ik met mijn handjes aan de schelpen voelde
vol vertrouwen in een eigen nieuw geloof
dat zou verdwijnen in de bruine barse baren

20/5/2010

20-05-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

   als KSA-Jongknapenleider in 1966 te Zammel   (=F)




Jeugd

Het eerste dat ik bezat van waarde
was iets dat iedereen me benijdde:
de beste stuwkracht op deze aarde
die me langzaam voor een deel bevrijdde.

Iets dat veel van mijn kracht heeft opgeëist
en mijn tijd bezeten in bezit nam.
Ik zag het overal waar 'k heb gereisd,
geen plek waar ik ze niet eens tegenkwam.

De ene diamant slijpt de andere
en gaat er dan langzaam aan ten onder,
maar weigert hierdoor te veranderen,
want wat ben ik nog, als ik leef zonder?

Ik klamp me vast aan de vergane jeugd
en koester die door hieraan te denken
dat het fout zou zijn om met valse deugd
een and're zin in 't leven te schenken

 als dorpsdichter in 2007


15/3/2010

15-03-2010 om 00:00 geschreven door Frankie