Bij het huwelijk van Katrien en Ivexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vrijdag 2 september 2005 om 15u30 in Onze Lieve Vrouwkerk

Uiteraard huwden Katrien en Ive zelf samen voor de kerk. Ikzelf mocht de huwelijksviering voorgaan. Ik had de bedoeling Katrien en Ive bij het onthaal, vooraan in de kerk, proficiat te wensen om hun keuze: om zowel burgerlijk als kerkelijk te willen huwen.

 (Jonge) mensen die vandaag kiezen om zich in het burgerlijk huwelijke openbaar en contractueel met elkaar te verbinden in het huwelijk stellen een pioniersdaad. Zij gaan tegen de stroom in! Zij kiezen voor een ‘forellenbestaan’: tegen de stroom in zwemmen naar de bron!

Dat zij daarenboven kiezen om bewust (ná het volgen van de huwelijksvoorbereiding!) en vrij voor het kerkelijk en sacramenteel huwelijk te kiezen, dat verdient a fortiori een ‘proficiat’ ( d.w.z. ‘doe zo voort!). Dat is helemaal ingaan tegen het geldend conformisme om zo maar  definitief voor ‘samenwonen’ te kiezen.

Hun orde van dienst verwoorde heel duidelijk ‘het mysterie” van de liefde. “Er is iets om de dingen heen dat dieper dan zij zijzelve leeft”, las ik ooit! Ik heb geprobeerd “dat mysterie” van de liefde op te roepen.

Het jonge paar en de bijna volle kerk luisterden blijkbaar met aandacht en geboeid! Echt!

Is het niet een ‘mysterie’ als een jong paar elkaar belooft (parafrase op het ja-woord!): “Liefste Katrien, liefste Ive, wat er ooit in ons leven moge gebeuren, vandaag, volgende week, volgend jaar, over tien jaar, binnen vijftig jaar,…, al de dagen van ons leven: zal ik naast je, achter je staan, ik laat je nooit in de steek. Je mag altijd op mij rekenen, op mij vertrouwen (=geloven), onvoorwaardelijk, of je het nu verdient of niet verdient, ik zal er altijd voor jou zijn!”.

Is dat niet de vertaling van de naam van ‘Jahweh’: “Ik zal er zijn voor jou!”;

Is het dan niet juist dat zo iets moois niet kapot mag gemaakt worden?

Een bewust sacramenteel gehuwd koppel maakt de naam van God, Jahweh, wáár!

Als zending gaf ik hen een videcassette mee. Daarover schrijf ik morgen!

De muzikale omlijsting was zeer goed en passend: Katlijn Lamberts zorgde voor de muzikale leiding. Nicoline Hummel zorgde voor de solo’s. Claude De Maertelaeire nam de pianobegeleiding voor zijn rekening.