Anne en Gert trouwden voor de kerk

Ik mocht hun huwelijksviering in gebedsdienst voorgaan.
Er was heel volk aanwezig. Opnieuw!
Veel collega's verpleegsters van het Wit-Gele Kruis waren in de viering aanwezig. Dat moet echt deugd hebben gedaan voor Gert en vooral voor Anne. Terecht mocht ik opmerken dat hun huwelijksviering in veilige handen was: nooit waren er zoveel 'verzorgers' aanwezig in de huwelijksviering en waarschijnlijk later op het feest.

Hun 'orde van dienst' (hun 'huwelijksboekje!) hadden ze, samen met mij, zeer goed voorbereid.
Misschien zullen sommigen opgemerkt hebben dat hun liederen, gebracht door een zeer goede zangeres met gitaarbegeleiding, louter profaan waren. Voor Gert en Anne hadden zij heel veel betekenis en ook een heel diepe betekenis.
Bijvoorbeeld bij het lied van Clouseau, 'Altijd heb ik je lief' kan je in het refrein bepaalde woorden vervangen én onmiddellijk licht de diepere betekenis op. Even proberen?
De tekst:
'Want mijn lief
Altijd heb ik je lief
Ik kan niet zonder jou bestaan
Altijd heb ik je lief
Ik kan niet zonder jou bestaan.'

Vervangen wij enkele woorden en wij krijgen:
'Want mijn God
Altijd heb ik je lief
Ik (wij) kan (kunnen) niet zonder jou bestaan
Altijd heb ik lief
Ik kan niet zonder jou bestaan.'

Door samen het sacrament van het huwelijk te voltrekken, door samen een huwelijksVERBOND te sluiten worden zij - Anne en Gert - icoon van de Onuitsprekelijke, van God.
In hun leven als man en vrouw maken zij - met vallen en opstaan - de NAAM VAN GOD wáár!

Ook aan Anne en Gert heb ik op het einde een geschenk gegeven: een video. Zie vroeger in mijn bloog omtrent de inhoud. Eén gedicht nl. 'Mijn vrouw. Mijn man', moet ik nog op een andere keer toelichten.