"Dat is wel wat al te simplistische gezegd, vind ik.
 Schuif het de tijd maar in zijn schoenen, dan zijn wij ervan af.
Waarom erkennen wij niet dat er geen tijd bestaat, maar dat wij de tijd zelf zijn? 
Het gezicht van iedere tijdsfase wordt niet door de tijd zelf bepaald, maar door de mensen en wat zij er van maken.
Het menselijk denken kleurt de tijd, en soms is die tijd zelf krachtig en sterk.
Dan zijn er in die tijd ook krachtige en sterke mensen.
Als de algemene opinie is dat dit een tijd is van twijfel en zwakte, dan mag je de mens die leeft in deze tijd daar ook van verdenken."

Toon Hermans, Levensboek, tweede druk 2001, Fontein, Baarn, p. 69.

Toegepast op ons kerk-zijn: het gezicht van onze kerk wordt niet door de tijd zelf bepaald, maar door de christenen en wat zij ervan maken.