Parabeltje van een plattelandsdiaken

Jezus zal je straffen!

Een dief had zich een toegang geforceerd tot een huis waarvan hij zeker wist dat de bewoners afwezig waren. Zonder moeilijkheden komt hij in de woonkamer terecht. Hij weet dat de brandkoffer achter een schilderij verscholen zit. Hij installeert zijn snijbrander om de zware deur van de koffer uit te snijden en haakt de schilderij van de muur. Plots hoort hij een stem: “Jezus gaat je straffen.” Hij springt recht van het verschieten. Hij was er nochtans, zeker en vast, van overtuigd dat er niemand thuis was! Met zijn zaklantaarn tast hij heel de living af en ontdekt dat de stem van een papegaai komt. Gerustgesteld gaat hij opnieuw aan het werk! Maar de papegaai herhaalt zijn dreigement: “Jezus gaat je straffen!” Geïrriteerd schreeuwt hij de papegaai toe dat hij moet zwijgen en legt zijn anorak over de kooi van de vogel, er van overtuigd dat de papegaai nu wel zijn bek zal houden. Maar de papegaai herhaalt voor de derde keer zijn verwittiging: “Jezus zal je straffen!” Waarna de dief, een beetje filosoof zijnde, het spel van de papegaai meespeelt:

- “In de catechese hebben wij geleerd, toen ik klein was, dat Jezus niet straft.”

- “Jezus zal je straffen!”

En, terwijl de dief bezig is in stilte de eerste deur van de geldkoffer met zijn koevoet te forceren, hoort hij een vreemd geluid achter de deur van de living, het geluid van een regelmatig krabben…Daarna het geluid van een deurklink die men kordaat omlaag duwt. De deur gaat open op een kier. En de papegaai zegt: “Jezus, dat is onze pit-bull!”

Tegenwoordig hoor ik regelmatig beweren dat wij moeten vermijden aan kinderen te leren dat God een “straffende God” is. Het is beter dat wij volgende uitdrukkingen uit onze gesprekken verbannen: “Jezuke zal je straffen” of ook “Wat heb ik God misdaan?”, “Hij (Zij) verdient het toch niet van ziek te worden…” of “Als zij hun kind niet laten dopen, zal er hen een ongeluk overkomen.”

Ik hoorde ooit de uitspraak (de auteur heb ik vergeten) over aids: “God vergeeft altijd. De mens soms. De natuur vergeeft nooit.”

Het is waar dat de grootste ongelukken de kwalijke gevolgen zijn van slechte keuzen door de mens die de natuur niet respecteert, van de mens die niet vertrouwt in de gebruiksaanwijzing die God ons geeft. Als wij met lucifers spelen in de nabijheid van vaten brandstof, lopen wij het risico dat de een of andere dag de boel in brand vliegt.

“De natuur vergeeft nooit.” De mens vergeeft soms, maar God laat niets over zich heen gaan, maar Hij vergeeft altijd de berouwvolle zondaar. Hij is ter zelfder tijd de Waarheid en de Barmhartigheid.

Diaken Maurice Temmerman