Parabeltje van een plattelandsdiaken

Het geschenk of…den Ahthayet

‘Met open handen’ is een prachtig boekje over bidden. Het heeft een tijd geduurd voor ik de betekenis er van begreep.

Wij, mensen, willen alles zelf in de hand houden.

Wie eet nu graag uit iemands anders hand. Neen, wij geven liever als dat wij krijgen. Als wij krijgen ‘moeten’ wij ‘dank je wel’ zeggen. Dan voelen wij ons klein, kleiner dan de ‘milde’ gever.

Afhankelijk zijn van anderen is ons een gruwel.

Wij willen geven als een ‘grand seigneur’. Dan zijn wij groter, de anderen kleiner; zij zijn dan van ons afhankelijk.

Wij merken dat reeds als wij bezoek ontvangen. Altijd horen wij de gastvrouw, gastheer, onszelf zeggen: “Dat hadden jullie niet moeten doen!”. En echt, wij voelen ons ‘verveeld en verlegen’: wij moeten ons hand uitsteken. En krijgen. Terwijl wij liever geven.

Bij het eerst volgende tegenbezoek geven wij iets navenant: dan staan wij effen. Wij geven zelfs meer: dan liggen wij boven!

Daarom zijn onze ‘feesten’ dikwijls zo duur! “Zij moeten niet denken dat wij dat niet kunnen!” En wij gaan lenen om nog groter receptie, nog grotere menu, nog betere wijn te kunnen schenken. De afbetaling nemen wij er graag bij. Wij hebben immers gewonnen in het spel: ‘de grootste zijn’.

Het vraagt veel wijsheid om te leren dat leven ‘met open handen’ een van onze belangrijkste houdingen is; een van onze belangrijkste verworvenheden.

Waarom?

Het belangrijkste in het leven krijgen wij immers. Namelijk het leven en dat wat ons leven de moeite waard maakt, de liefde, krijgen wij eveneens.

Onze Nederlandse taal heeft daar een mooi woord voor: ‘onze om – geving’: dat wat rondom ons ge-geven is.

Mij bekruipt de bekoring om nu te beginnen opsommen.

Beste lezer, ga even zitten met open handen. Bekijk je ‘open handen’ en zie wat allemaal in je handen werd gelegd als een grote ‘ahthayet’, ‘een groot geschenk’. Alles hebben wij gekregen van de grote Gever, langs de vele, vele kleine gevers!

Als je euro valt, ga je misschien eindelijk ‘dank je wel’ zeggen.

En je voelt: ik moet mij voor die ‘ahthayet’* niet schamen: het belangrijkste leven krijgen wij!

* ‘Den Ahthayet’ is een ideaal oord indien je op zoek bent naar rust, stilte, ontspanning, onthaasting. Je kan het vinden in het stiltegebied van Vlaanderen, ‘omgeving’ Geraardsbergen.

Diaken Maurice Temmerman