Parabeltje van een plattelandsdiaken

De emir en de waterval

Een emir was met vakantie in Nice. Hij had veel oliedollars bij zich die hij wenste te beleggen in Zwitserland.

Hij vraagt zijn chauffeur hem daar heen te brengen. Zij kiezen de Alpen over te steken langs een schilderachtige weg. Het is trouwens de eerste keer dat deze emir in Frankrijk verblijft. Hij is verrukt door de schoonheid van het landschap. In Arabië kent hij alleen maar de woestijn en boorplatforms. Die boren niet alleen naar olie, maar ook naar drinkbaar water, diep onder de grond. Bij het nemen van een bocht zien zij plots voor zich een waterval. De emir, die nog nooit zo een feeëriek schouwspel heeft meegemaakt, doet de auto dadelijk stil houden. Hij staat zonder ophouden de waterval te bewonderen. De chauffeur blijft ook een tijdje kijken, maar wordt het vlug moe. Na lang wachten, waagt hij het van te roepen: “Wat doet U? Het is tijd om te vertrekken. Komt U niet?”

De emir door de waterval als betoverd antwoordt zonder de waterval uit het oog te verliezen: “Ik wacht tot het ophoudt.”

Heer,

Maak van mij een waterval.

Heer U bent de Bron van Levend Water.

Maar U bent juist gekomen opdat U niet alleen zou zijn om bron te zijn.

Op de Calvarieberg hebt U in ons Uw water laten stromen, opdat wij door ons aan anderen te geven, Uw bron altijd aanwezig zou zijn.

Want, Heer, vele mensen sterven van dorst!

Zij die dorsten naar liefde en zij die dorsten naar vrede.

Maar ook zij die dorsten naar macht en degenen die dorsten naar bezit!

Zonder te spreken van degenen die dorsten naar leven omdat zij heel gewoon dorst hebben!

Voor degenen die dorste hebben naar liefde en vrede, laat uit mijn hart uw liefde en vrede stromen!

Voor degenen die dorsten naar macht en bezit, laat uit mijn handen de dienstbaarheid en het schenken stromen!

Er voor degenen die alleen maar dorst hebben, laat uit mij uw Aanwezigheid van Leven stromen!

Heer, maak mij open voor Uw Bron, opdat ik leven geve als een waterval en niet spaarzaam druppel na druppel! (naar Pierre Pythoud)

Diaken Maurice Temmerman