Interview met God

Ik droomde dat ik God mocht interviewen. Ik vroeg Hem:
'Wat verbaast u het meest in de mensen?'
God antwoordde:
'Dat ze als kind zo snel mogelijk volwassen willen worden,
maar eenmaal volwassen weer naar hun kindertijd verlangen.
Dat ze hun gezondheid kapot maken om geld te verdienen
en dan hun geld verliezen om hun gezondheid te herstellen.
Dat ze zo driftig naar de toekomst uitkijken dat ze het heden vergeten,
zodanig dat ze evenmin in het heden als in de toekomst leven.
Dat ze leven alsof ze nooit zullen sterven
en sterven alsof ze nooit hadden geleefd'.

Toen vroeg ik Hem:
'als U vader zou zijn, wat zou U uw kinderen leren?'
God antwoordde:
'Dat ze niemand kunnen dwingen hen lief te hebben:
alles wat ze kunnen doen is zich laten beminnen.
Dat het niet goed is zich met anderen te vergelijken.
Dat het maar enkele seconden vraagt om diepe wonden te openen
in de mensen die hen liefhebben,
en dat het jaren kan duren om ze te genezen.
Dat een rijk mens niet degene is die het meeste bezit,
maar hij of zij die het minste nofig heeft.
Dat twee mensen naar hetzelfde kunnen kijken en het anders zien;
Dat het niet volstaat elkaar te vergeven,
maar dat ze ook zichzelf moeten vergeven'.

'Dank U voor uw tijd', zei ik nederig tot God.
'Is er nog iets dat U al uw kinderen zou willen meedelen?'
God glimlachte en zei:
'Alleen maar dat Ik hier ben. Altijd'.

Ik ontdekte dit bloemetje in Norbertijnene Tongerlo, driemaandelijks tijdfschrijft, jan.2005, 61e jaargang, n° 1, p.15. Getekend NN.